Ἰρχουμάσταν ‘μ προυτουχρουνιὰ τ’ 2001 κι καθὼς ἀνέβηνάμι ἰκεῖ στ’ Τσάγγαρ’ κουντὰ στ’ Σκάλα σὰν τὶ νὰ δουκήθκι ἕνας ἀπ’ ‘μ παρέα μας; Θυμήθκι πῶς μᾶς ξιγιλοῦσαν οἱ τρανοί μας, ὅταν ἤμασταν μκρὰ γιὰ τοὺ πῶς ἔρχουνταν τὰ Χριστούγιννα, ἢ π’ τἄλιγαν κι τὰ Χριστοῦ.
Ἰπειδὴ ἰμεῖς τὰ πιδγιὰ δὲν καταλάβινάμι’ κι δὲν ἰξιρνάμι νὰ μιτροῦμι τοὺν χρόνου γιατιαὐτὸ κι μᾶς τοὔλιγαν μι τρόπουν ἰπουπτικὸ ἀπ’ λέν’ κι οἱμουρφουμέν’.
Κι πῶς μᾶς τοὔλιγαν; Νά. Ὅτ’ ἡ Χριστὸς ὅταν ἔμπινι ἡ Σαρακουστὴ στς 16 Νουέμβρ’ ξικινοῦσι ἀποὺ σιακάτ’ ἀπ’ τὰ Ἱηρουσόλυμα κι ἀρχινοῦσι νἄρχιτι κατὰ δῶθι κα’ τι μᾶς. Ἅμα ἔρχουνταν ἡ Ἀντριᾶς, μᾶς ἴλιγαν ὅτ’ ἔφτασι στ’ Λάρσα κι σν Ἀλασσόνα, γιατὶ ἀποὺ ἰκεῖ κι ἀπὰν γρικούσαμι. Ἰμεῖς τ’ Λάρσα ‘ν ἰξιρνάμι ἀπ’ τοὺν θέρουν, π’ πάηναν οἱ θκοί μας κι θέρζαν στοὺν κάμπου τς κι ἀποὺ ‘μ παροιμία «α Λάρσα, σ’ εἶδα κι λαχτάρσα».
Ἅμα ἔφτανι τ’ ἉηΝικουλᾶ, τότι μᾶς ἴλιγαν ὅτ’ ἔφτασι στς ἀνηφόρις στοὺ Γκλίκουβου - Σαραντάπουρου. Ὕστιρας τ’ ἉηΣπυρίδουνα ἴλιγαν κόντιψι στοὺ Δέλνου. Μιτὰ ἔφτασι πίσω ἀπ’ τοὺν ἉηΛιᾶ κι ὕστιρα ὅτ’ ἀνέφκι στοὺν ἉηΛιᾶ κι ρουβουλάει ‘ν κατηφόρα στ’ Γκόλιαβ’ τ’ Ράχ’, πίσου στς Χαλκιόπις, κι στ’ Ἀμπέλια. Στὰ Κόλιαντρα ἔφτανι στ’ βρύσ’ στὰ Τσακνάθκα κι τοὺ βράδ’ στοὺ Κουντουλάκ’ κι ἀνέβινι ἀπ’ τοὺ τζιαντὲ γιὰ τοὺ μισουχώρ’.
Ἔτσ’ πουδαράτους ἔρχουνταν ἰτότι ἡ Χριστὸς ἀπ’ τὰ Ἱηρουσόλυμα!!!
Από το βιβλίο του π. Νικηφόρου ΜΙΚΡΟΒΑΛΤΟΥ ΠΕΡΙΛΕΙΠΟΜΕΝΑ…
