Ήταν κάποτε, τη δεκαετία του '70, ένας πατέρας με δύο κόρες. Εκείνος, οικονομικός μετανάστης από το '62 στη Ζυρίχη, εκείνες 7 και 9 ετών που το μυαλό τους ήταν μόνο στο παιχνίδι και στο ποδήλατό τους. Κάθε Παρασκευή που είχε ρεπό από τη δουλειά του, τις έπαιρνε από το χέρι και πήγαιναν ένα δίωρο ταξίδι με το τρένο μέχρι τη Βέρνη.
Εκεί στο Lectura στο κτίριο του ελληνικού προξενείου, όπου λειτουργούσε δανειστική βιβλιοθήκη, έβγαζε χαμογελώντας κάτι πλαστικές σακκούλες και τις γέμιζε με βιβλία. Φόρτωνε κατόπιν τα δυό κορίτσια με τις γεμάτες τσάντες κι όταν εκείνα διαμαρτύρονταν, απαντούσε χαμογελώντας: "Είναι βαριά, η γνώση!". Ούτε κάν τα βοηθούσε στο δρόμο να τα σηκώσουν! Το φορτίο ήταν αποκλειστικά δικό τους, υποστήριζε.
Έπαιρναν το τρένο της επιστροφής και ο κανόνας ήταν ότι ως την επόμενη Παρασκευή, τα βιβλία έπρεπε να είχαν διαβαστεί. Για να προμηθευτούν καινούργια. Εκείνα διαμαρτύρονταν αρχικά, αλλά στο τέλος βυθίζονταν σε όλα τα κλασσικά αριστουργήματα αφού παραμύθια, δεν διέθετε η βιβλιοθήκη.
Ο πατέρας επίσης, είχε αγοράσει κι ένα λευκό και κόκκινο φορητό πικάπ και πολλούς δίσκους που όλη μέρα γέμιζαν με μουσικές το σπίτι. Τα βράδια όλη η οικογένεια μαζευόταν γύρω από το ραδιόφωνο κι άκουγε τη Ντόιτσε Βέλλε κι εκείνος ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τις πολιτικές ειδήσεις από την Ελλάδα και τη χούντα. Τα κορίτσια θυμούνται ακόμη τα θεατρικά της Ντόιτσε Βέλλε και τη φωνή όλων των αυτοεξόριστων πολιτικών και καλλιτεχνών που παρήλαυναν από τα στούντιο του ραδιοφώνου.
Σήμερα, κανένα ελληνάκι μεταναστόπουλο δεν χρειάζεται να πηγαίνει στη Βέρνη αφού η περίφημη Ελληνική Βιβλιοθήκη Ζυρίχης φιλοξενεί χιλιάδες βιβλία χάρη στις εθελοντικές προσπάθειας σπουδαίων Ελλήνων μεταναστών. Ο πατέρας αυτός, παιδί του πολέμου που δεν πήγε σχολείο αλλά καταβρόχθιζε όποιο βιβλίο έπεφτε στα χέρια του, ήταν ο πατέρας μου και σήμερα μου λείπει πολύ. Δεν έχω σε ποιον να μιλήσω για τους τελευταίους τίτλους που διάβασα. Κανείς δεν ξέρει να ακούει, όπως εκείνος...
Δώρα Μακρή
Μαδρίτη
Η Δώρα Μακρή γεννήθηκε στη Ζυρίχη της Ελβετίας από γονείς μετανάστες (από το Λιβαδερό Κοζάνης) και σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ζει στη Μαδρίτη, πάνω από είκοσι χρόνια και εργάζεται ως ανταποκρίτρια της ΕΡΤ.