Σάββατο 3 Μαρτίου 2012
Αποχαιρετιστήρια ανοιχτή επιστολή
του προέδρου του συλλόγου Μικροβαλτινών
Μετά από εννέα συνεχόμενα χρόνια -από την ίδρυση- στην προεδρία του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Μικροβαλτινών Ν. Κοζάνης, θεώρησα ότι ήρθε η ώρα της αποχώρησης και δεν θα είμαι υποψήφιος στις εκλογές του συλλόγου, της Δευτέρας 5 Μαρτίου 2012.
Πρώτιστα θεωρώ υποχρέωσή μου να ευχαριστήσω τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων της περιόδου αυτής για τη αγαστή συμπόρευση και συνεργασία, μετά τους συνεργάτες για την πολύτιμη βοήθειά τους –εφημερίδα "Εν Μικροβάλτω", ιστοσελίδα www.mikrovalto.gr, χορευτική ομάδα, χορωδία κ.α.-, τους ανθρώπους –κυρίως τις γυναίκες- του Μικροβάλτου για τη συμμετοχή και συνδιοργάνωση παρουσίασης και τηλεοπτικής καταγραφής της παράδοσης –Λαζαρίνες, Ραγκατζάρια, τραγούδια Αρραβώνα/Γάμου-, τα μέλη και τους φίλους του συλλόγου για τη συμμετοχή και τη συμπαράσταση στις εκδηλώσεις και λοιπές δραστηριότητες, τους πολλούς φίλους συνοδοιπόρους στους κοινωνικούς αγώνες της ευρύτερης περιοχής μας, τους απανταχού Μικροβαλτινούς -κυρίως της διασποράς- για την αγάπη και τη βοήθειά τους, την οικογένειά μου για την "ανοχή" της απέναντί μου στις ατέλειωτες ώρες ενασχόλησης και τέλος τα ΜΜΕ για τη συνεργασία και την προβολή των δράσεων του συλλόγου.
Θέλω να πιστεύω ότι, παρά τα όποια λάθη και παραλείψεις, κρατήσαμε τη "σημαία" του Μικροβάλτου ψηλά...
Για μένα προσωπικά ήταν ένας διαρκής αγώνας –μάλλον μοναχικός και συνήθως εκτός ορίων-, μια ανεπανάληπτη διαδρομή γεμάτη εμπειρίες και γνώσεις που μου χάραξαν νέα ιεράρχηση στις προτεραιότητες και τις αξίες μου, μια διαδρομή ζωής που μου έδωσε πολλές χαρές αλλά πολύ περισσότερες πίκρες…
Αφού πρώτα προτείνω τη συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία και νέων προσώπων που θα πλαισιώσουν το Δ.Σ. τη γενικότερα δύσκολη αυτή πολιτισμική και οικονομική συγκυρία, με καινούργιες ιδέες και ενωτικό πνεύμα, θα ευχηθώ στα νέα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου που θα προκύψει από τις εκλογές, από βάθους καρδιάς καλή επιτυχία. Αν με χρειαστούν θα είμαι στη διάθεσή τους για να βοηθήσω…
Η επόμενη μέρα για μένα, είναι αυτή του ενεργού πολίτη και τίποτε παραπάνω…
Και θα κλείσω με τους στίχους του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη:
"…ευλογημένοι αυτοί που τα δώσανε όλα κι ύστερα κοίταξαν έν’ άστρο
σαν τη μόνη ανταπόδοση…"
Με εκτίμηση
Κοζάνη, 3 Μαρτίου 2012
Σχόλια
ευχαριστω
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις
.....
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
............
Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.
Σου αφιερώνω (μέρος του) επίσης το τραχούδι του Παπακωνσταντίνου σε στίχους του Άλκη Αλκαίου.
ΠΟΡΤΟ ΡΙΚΟ
Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη
στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι
γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε
παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη
..........
.................
Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο
και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει:
«Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο
και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια
Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο;
Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα
αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο
Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ
με των ματιών σας την φωτιά σημαία
είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε
μ' αρέσει να αρμενίζουμε παρέα
Τροφοδοσία RSS για τα σχόλια αυτού του άρθρου.