Ἰά ρά, ἤμασταν σνἸκκλησιὰ στοὺ χουργιὸ Σαββάτου προυΐ 31.8.2024. Ἤμασταν μὶ τοὺν Γιάνν’ τς Λάμπρινας. Φαντάσ’ ὅτ’ κι τοὺν Δισπότ’ τςΦλώρινας ἔτσιας τοὺν εἶπα. «Θὰ πααίνου στοὺ χουργιόμ’. Ἔχν τοὺ χρουνιάτκου τςΛάμπρινας».
Μὶ κοιτοῦσι ντὶπ στὰ μάτχια. Τώρα ἢ καταλάβισκνι ἢ δὲν καταλάβισκνι τὶ τοὺν ἴλιγα. Ἔτσιας ἴλιγι κι ἡ παπαΝικόλας τοὺν Διουνύσ’ τςΚουζάντς. Κιἀπάν’ κάτ’ τοὺν καταλάβισκνι! Ἔμ κι τόσα χρόνια σνΚουζάν’, ὅλου κι θἄχη μάθ’ καμπόσα.
Ἤμασταν, ἁπ’ λέτι, ἰκεῖα στοὺ ἱηρὸ τ’ἉηΓιώρ’ κι μὶ λιέει ἡ Γιάνντς. «Τήρα νὰ σὶ πῶ. Ἤμασταν στοὺ Μαναστήρ’ τ’ἁηΝικτάριου, ἀπάν’ στοὺ Παλιουγράτσιανου. Ἦταν Τρίτ’ 9.11.2020. Κι εἴχαμι τοὺ Πανηγύρ’ τ’ἅηΝικτάριου. Τέλειουσάμι καλὰ τ’Λειτουργία μαζὶ μὶ τοὺν π.Αὐγουστίνου, ἀ κι κεῖ ἁπ’ ξιαντγιοῦνταν τ’ἄμφιατ’ μὶ λιέει· Γιάνν’, ἀποὺ δῶ κι πέρα θὰ εἶσι ψάλτς σὶ ὅλα ἁπ’ θὰ φκιάν’ τοὺ Μαναστήρ’. Ἰγὼ πάλι κάθουμαν κι τοὺν χάζιβα. Ἀφοῦ μὶ τοὖπι αὐτόϊας κάναδγυὸ φουρές, τοὺν λέου κι γώ. -Ἀ ρὰ πάτιρ Αὐγουστίνι, ἰδῶ κι εἴκουσ’ χρόνια κουντὰ ψέλνω στοὺ Μαναστήρ’ κι σιἔχου ντὶπ ἀπ’ τοὺ κουντό. Ὅπ’ πᾶς, ὅ,τ’ φκιάντς, κιἡΓιάνντς εἶνι μαζίσ’ σὶ ὅλα. Ὅμους αὐτὸς πάλι τοὺ θκότ’. -Γιάνν’ σὶ λιέου, ἀποὺ δῶ κι πέρα θὰ εἶσι ἀράδα ἰδῶ στοὺ Μαναστήρ’ σὶ ὅλα.
Ἀπ’ τοὺ πανηγύρ’ κι ὕστιρα δὲν τοὺν ξανάειδα. Στὰ γλήγουρα κι σὶ 49 μέρις, 28.12.2020, ἦρθι ἡ ἄγγιλους Κυρίου κι ἔφυγι! Ἀπέρασαν τρία οὑλόκληρα χρόνια, κι νά σὶ λίγου θὰ κλείσ’ τὰ τέσσιρα, ἁπ’ μᾶς ἔφυγι. Ἀλλὰ σὶ μένα λαλάει μέσαμ’ αὐτὴ ἡ φουνήτ’· Γιάνν’ ἀποὺ δῶ κι πέρα νὰ εἶσι ἡ ψάλτς στοὺ Μαναστήρ’. Τὶ ἔβλιπνι; Τὶ ἄκουγι; Πχοιὸς τοὺν ἴλιγι; Κι τὶ τοὺν ἴλιγι;
Θαρρῶ, ὅτ’ ἰκείν’ τνὥρα ἡ πάτιρΑὐγουστίνους κάτ’ ἔβλιπνι, κάτ’ τοὺν λαλοῦσι, κάπχοια νουὴ ἔπιρνι ἀποὺ κάπχοιουν ἀποὺ ἄλλουν κόσμουν, ὅπους ἴλιγαν οἱ παπποῦδιζμας. Κι ἔτσιας μὶ ἄφσι νὰ ψέλνου στοὺ Μαναστήρ’ τ’ἅηΝικτάριου ἀπάν’ στοὺ Παλιουγράτσιανου.
Εἶνι αὐτόϊας ἁπ’ λέν’ γιὰ τςἁγίοι μας «εἶχιν πληρουφουρία, ἀποὺ μέσατ’; ἀπ’ὄξουτ’;» Ἡ Θιὸς κι αὐτὸς τοὺ ξέρν αὐτό. Ἰμεῖς μόνου καρτιροῦμι σὰν πότι θ’ ἀνταμώσουμι!!!
Τοὺ μισμέρ’ στ’ 1 εἴχάμι κι τὰ βαφτίσια τ’ἀγγουνοῦ τ’Λιάκου ἀπάν’ στοὺν ἉηΛιὰ γιὰ πρώτ’ φουρά. Τοὔπαμι κι τοὺ μκρὸ Λιάκου. Ἰβλουγημένου νἆνι.
Σαββάτου 31.8.2024
ἀρνιμα
ἀ κι καλὴν ἀντάμουσ’ Ἰκεῖα σιαπάν’.
Οἱ ψυχὲς τοὺν δρόμουν τοὺν ξέρν
ἢ τοὺν βρίσκν μό ρα τἀκουσιοῦ,
ἀπόξου κι ἀνακατουτά, σὶ λιέου.