Ὁμιλώντας ὁ ἅγιος Χρυσόστομος ἐνώπιον τοῦ παθόντος Εὐτροπίου τέτοια μεγάλη ζημία ἀμέσως αἰσθάνθηκε τὴν ἀνάγκη νὰ ἀπευθυνθῆ πάλι στὸν ἴδιο ἀλλάζοντας τὸν τόνο τοῦ κατὰ πρόσωπον ἐλέγχου. Διότι αὐτὸ ποὺ γινόταν ἦταν μιὰ ὀδυνηρὴ ἐγχείρησι χωρὶς νάρκωσι!
Ἡ θεραπευτικὴ γλῶσσα του σὰν νυστέρι ἔκοβε καρκίνους ἐτῶν. Ὅμως ἐλέγχοντάς τον κατὰ τέτοιον τρόπο δὲν ἤθελε νὰ τὸν διαπομπεύση. Πολὺ δὲ περισσότερο νὰ μὴν ἐξουθενώση μιὰ ψυχὴ εὑρισκομένη σὲ ἀπόγνωσι συνεπείᾳ τῶν ἔργων της.
Ὁ «παντοδύναμος» Εὐτρόπιος κατέστη ἕνα ἀδύναμο σπουργιτάκι, ποὺ ἔπεσε ἀπὸ τὴν «πανίσχυρη» φωλιά του, ἐνῶ γύρω παραμονεύουν τόσα ἁρπαχικά, γιὰ νὰ τὸν ξεσχίσουν… Τώρα κατάλαβε πόσο μεγάλη πλάνη ἦταν ὅσα θεωροῦσε αἴγλη, δύναμι, πλοῦτο, ἐξουσία καὶ ὅ,τι ἄλλο γυαλιστερὸ ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα. «Πάντα κόνις, πάντα τέφρα, πάντα σκιά»!
Λέγει. «Ὅλα αὐτὰ τὰ λέγω τώρα χωρὶς νὰ ἐπιτίθεμαι ἀπὸ πάνω στὸν πεσμένο. Ἀλλὰ τὰ λέγω, γιὰ νὰ κάνω προσεκτικότερους αὐτούς, ποὺ εἶναι ὄρθιοι. Δὲν ξύνω ἐκ νέου τὶς πυορροοῦσες πληγὲς τοῦ πληγωμένου. Ἀλλὰ προσπαθῶ νὰ διατηρήσω σὲ σίγουρη ὑγεία ἐκείνους ποὺ δὲν πληγώθηκαν ἀκόμη. Δὲν καταποντίζω αὐτὸν ποὺ παλεύει μὲ τὰ κύματα, ἀλλὰ ἐκπαιδεύω αὐτούς, ποὺ πλέουν μὲ εὐνοϊκὸ ἄνεμο, ὥστε νὰ μὴ βουλιάξουν.
Μὲ ποιὸν τρόπο θὰ γίνη αὐτό; Ἐὰν ἀντιληφθοῦμε καλὰ τὶς μεταβολὲς ποὺ γίνονται στὰ ἀνθρώπινα πράγματα. Διότι καὶ αὐτὸς ἐδῶ, ἂν φοβοῦνταν αὐτὴν τὴν μεταβολή, δὲν θὰ ὑπέμενε τώρα αὐτὴν τὴν δική του μεταβολή. Ἐπειδὴ ὅμως οὔτε ἀπὸ τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ ἄλλα παραδείγματα δὲν καλλιτέρευε, γιαὐτὸ ἐσεῖς ποὺ ἔχετε πολλὰ πλούτη νὰ κερδίσετε ἀπὸ τὴν συμφορά του. Διότι δὲν ὑπάρχει τίποτε ἀσθενέστερο ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα πράγματα. Γιαὐτὸν τὸν λόγο ὅποιοδήποτε χαρακτηρισμὸ κι ἂν εἰπῆ κάποιος γιὰ τὴν μηδαμινότητά τους, θὰ εἰπῆ λιγότερο ἀπὸ τὴν πραγματικότητα. Ἀκόμη κι ἂν τὰ χαρακτηρίση καπνό, ἢ χόρτο, ἢ ὄνειρο, ἢ ἄνθη ἀνοιξιάτικα, ἢ κι ὅ,τιδήποτε ἄλλο τὰ ὀνομάση. Εἶναι τόσο μηδαμινά, καὶ ἐλαχιστότερα ἀκόμη κι ἀπὸ τὰ ἐντελῶς τιποτένια. Βεβαίως τὸ ὅτι μαζὶ μὲ τὴν μηδαμινότητα εἶναι καὶ ἐπικίνδυνα φάνηκε ἀπὸ τοῦτο τὸ γεγονὸς ποὺ ἔχουμε ἐνώπιόν μας» (ΕΠΕ 33,90).
Σάββατο 21.3.2020
ἀρ.νι.μα.