Συνεχίζει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος νὰ στολίζη τὸν περὶ ματαιότητος τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων λόγο του καὶ λέγει.
«Γιαὐτὸν τὸν λόγο συνεχῶς ἐπαναλβάνουμε αὐτὴν τὴν πνευματικὴ φράσι, «ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης».
Αὐτὸν τὸν λόγο πρέπει νὰ τὸν γράψουμε στοὺς τοίχους, στὰ ροῦχα μας, στὴν ἀγορά, στὸ σπίτι, στοὺς δρόμους, στὶς πόρτες, στὶς εἰσόδους καὶ πρὸ πάντων στὴν συνείδησί του ὁ καθένας συνεχῶς νὰ τὸ γράφουμε καὶ νὰ τὸ μελετοῦμε πάντοτε.
Ἐπειδὴ ἡ ἀπάτη τῶν πραγμάτων καὶ τὰ προσωπεῖα καὶ ἡ ὑποκρισία ἀπὸ πολλοὺς θεωροῦνται ὅτι εἶναι ἀλήθεια, γιαὐτὸ πρέπει αὐτὴν τὴν φράσι καθένας νὰ τὴν ἐπαναλαμβάνη στὸν διπλανό του στὸ δεῖπνο, στὸ γεῦμα, στὶς συνάξεις, ἀλλὰ καὶ νὰ τὴν ἀκούη ἀπὸ αὐτόν, ὅτι «ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης».
Δὲν σοῦ ἔλεγα συνεχῶς, ὅτι ὁ πλοῦτος εἶναι δραπέτης; Ἐσὺ ὅμως δὲν μᾶς ἀνεχόσουν. Δὲν σοῦ ἔλεγα, ὅτι εἶναι καὶ ἀγνώμων ὑπηρέτης; Ἐσὺ ὅμως δὲν ἤθελες νὰ πεισθῆς. Νά, λοιπόν. Ἡ πεῖρα ἀπέδειξε μὲ τὰ γεγονότα. Ὅτι δηλαδὴ δὲν εἶναι μόνο δραπέτης, οὔτε μόνο ἀγνώμων, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἐγκληματίας. Διότι αὐτὸς τώρα σὲ ἀναγκάζει νὰ τρέμης καὶ νὰ φοβᾶσαι. Δὲν σοῦ ἔλεγα, ὅταν συνεχῶς μὲ κατηγοροῦσες ἐπειδὴ σοῦ ἔλεγα τὴν ἀλήθεια, ὅτι ἐγὼ σὲ ἀγαπῶ περισσότερο ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ σὲ κολακεύουν; Ἐγὼ ἐλέγχοντας σὲ φρόντιζα περισσότερο ἀπὸ ἐκείνους ποὺ σοῦ κάναν τὰ χατήρια» (ΕΠΕ 33,88).
19.3.2020 Χρυσάνθου καὶ Δαρείας
κορωνοϊοῦ κυριαρχοῦντος
καὶ «ὁ Θεὸς νὰ ἐλεᾶ μας» ἀρ.νι.μα.