Ἰά, σήμιρα Σαββάτου 7 ἀπ’ τοὺν σιπτέμβρ’ ἔφκιασάμι τὰ σαράντα τ’Γιάνν’ 1938 τ’Τζουκόπουλ’. Εἶνι πιδὶ τ’Γκισιλούλ’ 1912 κι τς Γκισιλούλινας 1915 (Ἰκατιρίν’ κουρίτσ’ τ’παπποῦ τ’Τσαμουλιόλιου 1878).
Τἄλλα τὰ πιδγιάτς ἦταν ἡ Σουφία 1942 παντριμέν’ μὶ τοὺν Χρήσου τοὺν Κακούλ’, ἡ Νικόλας 1947 παντριμένους μὶ τ’Μαρία τ’Παπαδημητραντών’, ἡ Βαγγέλτς 1952 παντριμένους μὶ μ’Πουλυξέν’ τ’Θανάσ’ τ’Νταρντούμπα, κι ἡ Πάνους 1954 παντριμένους μὶ τ’Βαγγιλὴ τ’Χιλλέα κι τς Κάλλιους τ’Σταθόπουλ’.
Ἀφουρμὴ γιὰ τούτου ἰδώϊα, ἀπ’ γράφουμι, γίνκι π’ἀρχίντσι νὰ λιέη ἡ μάνναμ’ πῶς ἀρραβουνιάσκι ἡ θκή μας ἡ Πασκαλιὰ 1938 τ’παπποῦ τ’Ζιώγα μὶ τοὺν Γιάνν’. Ξέρτι ἡ Γιάνντς ἔχ’ κι τ’μουναδικὴ φουτουγραφία κάτ’ στ’ βρύσ’ στοὺ Παλιουμανάστηρου καθὼς γιουμώζ’ τὰ βαρέλια μὶ νιρὸ κι ἀποὺ πάνουτ’ φαίνιτι κι κείνου τοὺ ΤΡΑΝΟ τοὺ πλατάν’ π’τοὺ σκέπασι ἡ λυκουαμίαντους…
Πρῶτα λειτουργησάμι μὶ τοὺν π.Αὐγουστίνου ἀπ’ τοὺ Παλιουγράτσιανου κι τοὺν παπαΘουμᾶ ἀδιρφὸ τςΠασκαλιᾶς. Ὕστιρα ἔφαγάμι στοὺ ΚΑΠΗ, ὅπ’ βρήκαμι πουλλοὶ χουργιανοί κι ὕστιρα πήγαμι κι πέρα στοὺ Κοιμητήριου ἀντίκρυτα ἀπ’ τοὺν ἉηΛιᾶ!!! Ἰκεῖ ἔφκιασάμι Τρισάϊα σὶ ὅλ’ τς χουργιανοί μας. Μι τ’Βαγγιλὴ ‘νἀξαδέρφ’ πήγαμι κι στοὺ πιντακάθαρου κι συλλαρουμένου Οὐστιουφυλάκιου! Ἰκεῖ πάλι τς μνημόνιψάμι ὅλ’ γύρου γύρου.
Ὕστιρα πήγαμι στ’μάνναμ’ κι μᾶς ἔφκιασι καφὲ ἡ Βλαμπία. Καθὼς ρουφούσαμι τοὺν καφέ, ἡ μάνναμ’ μᾶς ἴλιγι πῶς ἀρραβουνιάσκι ἡ Πασκαλιὰ μὶ τοὺν Γιάνν’. «Πχιάν’ ἀπ’ λέτι ἡ κουμπάρους ἡ Γκισιλούλτς τοὺν θκόμ’ τοὺν Χρήσου κι τοὺν λιέι. –Κίτσιου, τήρα νὰ πῆς τοὺν Τρανὸ νὰ μᾶς δώησ’μ’Πασκαλιὰ στοὺν Γιάνν’. Ἡ Χρήσους πάλι ἀντιργιοῦνταν νὰ πῆ λόγουν στοὺν μπαμπᾶτ’ τοὺν Ζιώγα. Κλώσκι γυρίσκι κι δὲν κατάφιρι νὰ τοὺν πῆ. Μνιὰ μέρα πχιάν’ ἰμένα ἡ Γκισιλούλτς κι μὶ λιέι. -Ἔλα ἰδῶ ἰσὺ μά. Ἰσὺ θὰ σώσς τ’δλειά. Εἶπα τοὺν θκόσ’ τοὺν Κίτσιου κι δὲν ἔφκιασι καντίπουτα. Τώρα δὲν ἔρχιτι ἀπ’ τοὺ θκόμας τοὺ σουκκάκ’ στοὺν Γκουβρουδημήτρη γιὰ πιξουχάρτχια, ἀλλὰ πααίν’ πέρα ἀπ’ ‘μπλατέα, γιὰ νὰ μὴν τοὺν ἀμπλάξου ἰγὼ κι τοὺν πῶ λόϊα. Τώρα ἰσὺ μὰ θὰ πῆς τὰ Τρανὰ τὰ κυπριά, κια τς τρεῖς, κι νὰ μᾶς δῶστι μ’Πασκαλιὰ στοὺ Γιάνν’. Μνιὰ κι δγυὸ κι γὼ τς βρίσκου ἕνα προυΐ ἀπ’ ἔρχουνταν ἡ παπποῦς ἡ Ζιώγας κάτ’ σ’ἰμᾶς, π’ ‘μἄκουγι πάντα κι μ’ἀγαποῦσι, ἀμπουτὶ ἦμαν πρῶτα ἀρραβουνιασμέν’ μὶ τοὺν Θουμᾶ τοὺν γιότ’ ἀπ’ σκουτῶθκι σιαπάν’ στοὺ Βουλγαρέλ’ στ’ἀνταρτκά. Κι τς λέου. Ὄϊ. Ἀκοῦστι μι. Ἔχου λόγου ἀπ’ τοὺν Γκισιλούλ’ κι χαλεύν ‘μΠασκαλιὰ στοὺ Γιάνν’. Μούδγιασαν ὅλ’ κι τηργιοῦνταν. Μά. Μὶ λέν’, ἰσὺ τὶ λές. Κι γὼ πῆρα θάρρους κι τς εἶπα. Ἀκοῦ τι μι. Τώραϊα ἀνοίγ’ ἡ Ἀμίαντους κι θὰ πάρν πιδγιά. Ἀπ’ τς πρῶτ’ θὰ εἶνι ἡ Γιάνντς. Ἰγὼ λέου νὰ τ’δώσουμι κι νὰ μὴ λέτι χίλια λόϊα ἕναν παρᾶ.
Ἔτσιας γίνκι κι ἀρραβουνιάσκι ἡ Πασκαλιὰ κι παντρέφκι μὶ τοὺν Γιάνν, κι ἔφκιασαν καλὰ πιδγιὰ τοὺν Ἀγησιλάκου κι ‘νΚατιρίν’ ἢ τ’Ρινούλα, π’ν’ἴλιγάμι φόντας ἦταν μκρή.
Μέχρι ἀπ’ ἦρθι ἡ ὥρα, ὕστιρα ἀπ’ ὅλα, νὰ τοὺν φκιάσουμι κι τὰ σαράντα. Δόξα τουν γιὰ ὅλα. Κι Θιὸς σχουρέσ’ στς ὅλ’, κι νὰ μᾶς καρτιροῦν».
παπαδγιὰἈφρουδίτ’
κι ἡ γιός τς ἀρνιμα. 7.9.2019