Σήμιρα Τρίτ’ 22τ’Γινάρ’ μὶ λιέει ἡ μάνναμ’. «Σὰν σήμιρα στοὺ χουργιὸ γιόρταζι ἡ μπαρμπαΝαστάϊς ἡ Ἀλιξόπουλους 1900. Εἶνι ἡ γιουρτὴ τ’ἁγ’Ἀναστάσ’ τ’Πέρση. Ἡ μπαρμπαΝαστάϊς αὐτὴν τ’μέρα γιόρταζι κι ὄχ’ μ’Πασκαλιά, ἀπ’ γιουρτάζουμι ὅλ’.
Ὅ,τ’ μέρα κι νὰ ἦταν ἴλιγι τοὺν παπᾶ κι ἔφκιαναν λειτουργία. Ὕστιρα ἔπιρνι στοὺ σπίτιτ’ ὅλ’ τς ἄντρεις κι τς κιρνοῦσι κι τοὺν γιόρταζαν. Ἀδέρφχιατ’ ἦταν ἡ Νταλαμπόσ’ κι ἡ Γιάννου παντριμέν’ στ’Βουγγόπιτρα.
Παντρέφκι μὶ τ’Μαρία 1905 τ’Τζιαντουλιόλιου (Τζιώνας Γεώργιος) κι εἶχι πιδγιὰ τ’Δέσπου 1923 (Χαραλάμπινα νύφ’ τ’Γκουβρουντιώνα), τ’Θυμία 1928 (Κουτουλουβαγγέλινα νύφ’ τ’Κουτουλουχαρίσ’), τοὺν Θουμᾶ 1926, ἔφυγι ἀρραβουνιασμένους, τοὺν Γιώργου 1932, κι τοὺν Χαράλαμπου 1937.
Στς 24.5.1959 γίνκι Πρόϊδιρους στοὺ χουργιό. Ἦταν μιρακλῆς. Ἔφκιασι βρύσ’ μὶ λιουκάνις στοὺ Καλάμ’, ὅπ’ εἶχι κι τὰ πρόβατατ’, ἀλλὰ ἔφκιασι κι ἄλλις. Ἰκεῖ στοὺ Κουφουλόγγ’ ἀπάν’ μιριὰ ἀπ’ τς Μάρους τοὺν βυρό εἶχι κι πέτριν’ καλύβα μαζὶ μὶ τὰ μαντριάτ’.
Ἰμεῖς σὰν μκροί, ὅταν βουσκούσαμι ἀρνιά, πάηνάμι στοὺ Καλάμ’ προυτοῦ ἀπ’ τοὺν Ναστάσ’ κι τοὺν Ἀριδουϊάνν’ κι πότζαμι γιατ’ ὕστιρα θἄρχουνταν μὶ τὰ κουπάδγιατσ’ ἀ κὶ θὰ ξισκιοῦνταν τὰ σκλιά μας.
Στοὺ βιβλίου «Πιριλειπόμινα Μκροβάλτου» ἀμπρουστὰ στ’φουτουγραφία εἶνι ἡ μπαρμπαΝαστάϊς μὶ τς γναῖκις ἀπ’ κάθουντι καταῆς στοὺ χῶμα. Αὐτὲς εἶνι ἡ Παδημητρουδέσπου 1920 λίγου ὄρθια, ἡ Ναστάσινα 1905, ἡ Γκουτσιουνουνάτσινα 1900, ἡ Γκαλτσουχρήσινα 1910, ἀ κι ἡ Τσακνουβάια. Ὄρθιις πίσου ἀπ’ τοὺ Ναστάσ’ εἶνι ἡ Κουτουλουκότσινα 1917 κὶ ἡ Χαρίκλου 1928 τ’Τζουκουθύμνιου.
Ἡ φουτουγραφία αὐτὴν εἶνι μιτὰ ἀπ’ τοὺ Δημουψήζμα τς χούντας μὶ τοὺ ΝΑΙ κι τοὺ ΟΧ’, ἀφοῦ στοὺ ντβάρ’ γράφ’ μούγκι τοὺ ΝΑΙ. Ὅ,τ’ γένουνταν ἰτότι γένητι κι σήμιρα. Μὴ χαζὰ ρά. Μὴ χαζὰ ρά, οὐχτακόσις φουρές. Π’θ’ἀκούσν αὐτὰ φουνὴ λαοῦ κι οὐργὴ Θιοῦ;;; Ἔχν σουβατζμένα αὐτχιὰ κι μάτχια. Ἴδγιους ζουρνᾶς.
Ἄει, Θιὸς σχουρὲς τς παπποῦδις μας,
π’δὲν ἤξιρναν τίπουτας γιὰ τ’Συμφουνία τς Πρέσπσας.
Μαγάρσαν κι ν’οὐμουρφιὰ τς Λίμνς. Κι ἂς πάηναν σνἈχειρουσία.
Διήγησ’ παπαδγιὰ Ἀφρουδίτ’
κι γραφὴ ἀρ.νι.μα.
