Ἦταν κια οἱ δγυό τς πρῶτις ξαδέρφις. Οἱ μάννιστς ἦταν ἀδιρφές ἀπ’ τοὺ Δέλνου. Ἡ μνιὰ παντρέφκι πρῶτα τοὺν Γκουντῆ τοὺν Θιουχάρ’ ἅμα γύρσι ἀπ’ ‘ν Ἀμιρικὴ μὶ ἕναν τουρβᾶ δουλάρια κι ἅμα χήριψι παντρέφκι τοὺν Στέργιου τοὺν Πιτσιλόπουλου.
Ἡ Μιταξοὺ παντρέφκι τοὺν Κότσιου τοὺν Νατσιόπουλου, τοὺν γραμματκό. Ὕστιρα ἀποὺ πόσις γέννις ἔμεινι στ’ Μιταξοὺ ἕνα κουρίτσ’ ἡ Σουφία ἀπ’ γίνκι δασκάλα κι παντρέφκι κι αὐτὴν τοὺν Λία τοὺν δάσκαλου, π’ μᾶς εἶχι ὅλ’.
Θυμήθκι ἡ μάνναμ’ σήμιρα 2.12.2018 ἀπ’ πήγαμι λίγου στοὺ χουργιό κι μᾶς ἴλιγι τοὺ ἕνα κι τἄλλου. Ἔρχουνταν ἡ Σουφία σπίτι μας τ’ ἁηΣτυλιανοῦ, φόντας γιόρταζι ἡ πατέραζμ’, κι ἡ μάνναμ’ ἔκουβι μνιὰ φιλούδα ἄκρια κι ἄκρια κι ‘ν κινοῦσι, ἀλλὰ νὰ πάηνι κι στ’ μάννατς τοὺ μψό. Ἰπειδὴς ὅμους αὐτὸϊας τοὺ ψουμὶ ἦταν φτασμιδίτκου-ρουφτέϊνου α κι γλυκούτσκου τὄτρουγι ὅλου. Ὕστιρα ἡ μάνναμ’ ‘νἔκουβι κι ἄλλ’ φιλοῦδα νὰ ‘μπααίν’ στ’ μάννατς.
Στ’ μαύρ’ ‘ν κατουχὴ μὶ τς Γιρμανοὶ ἡ θχειάκου Μιταξοὺ εἶδι ἀπάν’ στ’ Ράχ’ τρία ἀδέρφχια, δγυὸ πιδγιὰ κι ἕνα κουρίτσ’ π’ τοὔλιγαν Ρίνα. Τὰ μίλτσι κι αὐτὰ ‘ν εἶπαν ὅτ’ εἶνι σιακάτ’ ἀπ’ τ’ Δισκάτ’. Ἄκσαν ὅτ’ σιαπάν’ κα’ τ’ Βέργια ἔδουναν καλαμπούκ’ στς κότις στς. Γιατιαὐτὸ κι αὐτὰ κίντσαν νὰ πααίν’ στ’ Βέργια γιὰ νὰ πάρν καλαμπούκ’ α κι νὰ ξαναπααίν’ πίσου στ’ Δισκάτ’. Τοὺ κουρίτσ’ ἀρχίντσι νὰ κλαίη κι εἶπι πὼς δὲν μπουροῦσι ν’ ἀκλουθήσ’ τ’ ἀδέρφχια τς. Ἔτσ’ τοὺ κράτσι ἡ θχειάκου Μιταξού. Τοὖχι κι αὐτὸ σὰν θκότς κουρίτσ’ μαζὶ μὶ τ’ Σουφία ἀπ’ σπούδαζι ἰτότις δασκάλα σιαπέρα κα’ ‘ν Κόζιαν’. Φαντάσ’, ὅ,τ’ ἀγόραζαν τ’ Σουφία ἔπιρναν κι γιὰ τ’ Ρίνα! Ὅταν προυτουάνοιξι ἡ Ἀμίαντους στ’ δικαητία τ’ 1950 κάτ’ στοὺ Ζντιάν’ ἡ μπαρμπαΚότσιους κι ἡ θχειάκουΜιταξοὺ πάντριψαν τ’ Ρίνα μὶ ἕναν Σουτήρ’ π’ δούλιβι ἰκεῖ κάτ’. Ἔτσ’ πάντριψαν ἕνα ξένου κουρίτσ’ κι βρῆκι τοὺν δρόμουτ’.
Ἄλλ’ ἀνθρῶπ’ κάναν κιρό, μάνναμ’.
Σήμιρα σὰν τὶ νὰ πῆς;
Κυριακὴ 2.12.2018
ἀρ.νι.μα.