nikiforos 2Διασώζει μεστὴ καὶ μετρημένη περίληψι λόγου τοῦ Ἀστερίου, ἐπισκόπου Ἀμασείας, περὶ τοῦ Ζακχαίου ὁ Μέγας Φώτιος στὴν κατάπλουτη «Μυριόβιβλο ἢ Βιβλιοθήκη» του, τὴν ὁποία καὶ παραθέτουμε.

«Ἡ Ἰεριχὼ ἦταν πόλι τῶν Χαναναίων. Αὐτὴν κάποτε κυρίευσε πολεμώντας καὶ καταστρέφοντάς την ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ.

Τώρα ὅμως ὁ ἀληθινὸς Ἰησοῦς τῆς ἔκαμε τὴν τιμὴ νὰ προσέλθη ἐκεῖ καὶ νὰ τὴν θεραπεύση. Καὶ ὁ μὲν τυφλὸς φωτίσθηκε, ὁ δὲ λαὸς βεβαιώθηκε. Κάθε γλῶσσα μιλοῦσε γιὰ τὸν Ἰησοῦ. Ὅλοι εἶχαν αὐτοσχέδιο δάσκαλο γιὰ τὴν σωτηρία τους τὸν τυφλό, ἀφοῦ εἶδαν τὸ θαῦμα. Δίδασκε σὲ ὅλους τὴν ἀλήθεια ὄχι μὲ λόγια, ἀλλὰ μὲ ἔργα.

Κάθε ἀδικία εἶναι κακὸ καὶ ἀξίζει νὰ τὴν μισοῦμε. Ὁ τελώνης ὅμως εἶναι κακὸ ἀνυπέρβλητο. Δὲν ἔχει καμμιὰ δικαιολογία εὐπρόσωπη. Στὰ ἄλλα ἀδικήματα ἀναγκαστικὰ βρίσκεται κάποια ρίζα, ἀπὸ τὴν ὁποία φυτρώνει τὸ κακό. Ὁ τελώνης ὅμως εἶναι θηρίο. Ἦταν σὰν πανοῦκλα χωρὶς δικαιολογία. Παραμόνευε στὶς λεωφόρους.

Μαὐτὴν τὴν ἀσθένεια ἦταν ἀσθενὴς ὁ Χακχαῖος, προτοῦ νὰ πλησιάση στὸν Ἰησοῦ. Ἦταν βαρύτερα ἀσθενὴς ἀπὸ τὸν τυφλὸ τῆς Ἰεριχοῦς. Ἀφοῦ ὁ μὲν ἦταν ἄρρωστος στὸ σῶμα, ἐνῶ αὐτὸς ἦταν τυφλὸς στὴν ψυχή. «Μὴ δίνης σὲ ἄλλους τὰ ἁρπαγμένα, ἀλλὰ ἀποκατάστησε τὰ δικά τους σαὐτοὺς ἀπ’ τοὺς ὁποίους τὰ ἅρπαξες. Δὲν δέχεται ὁ Θεὸς τὴν ἐλεημοσύνη, ποὺ προέρχεται ἀπὸ ἁρπαγές».

Ὁ τελώνης ἔγινε καλὸς δικαστὴς καὶ οἰκονόμος τοῦ ἑαυτοῦ του. Λέγει, «Καὶ ἀπὸ ὅποιον τὰ ἅρπαξα, τὰ ἀποδίδω στὸ τετραπλάσιο». Δὲν τὰ δίνω σὲ ἄλλους, διότι δὲν ἔχει μισθὸ ἀπὸ τὸν Θεό. Τὰ ἐπιστρέφω σαὐτοὺς ἀπὸ τοὺς ὁποίους τὰ ἅρπαξα. Εἶπε τότε ὁ Χριστός. «Σήμερα στὸ σπίτι αὐτὸ εἰσῆλθε ἡ σωτηρία, διότι καὶ αὐτὸς εἶναι παιδὶ τοῦ Ἀβραάμ».

Πῶς ὅμως κατάγεται ἀπὸ τὸν Ἀβραὰμ ὁ Ζακχαῖος, ποὺ εἶναι ἀπὸ τὴν Ἰεριχὼ καὶ Χαναναῖος; Εἶναι φανερό, ὅτι κι ἂν ἀκόμη δὲν εἶναι γιὸς κατὰ σάρκα τοῦ Ἀβραάμ, ἀλλὰ ἔγινε καὶ ἀναγνωρίσθηκε ὡς γνησιότερος γιὸς του στὰ ἤθη καὶ στὰ ἔργα μὲ τὸ ποὺ πλησίασε τὸν Χριστό, περισσότερο ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ προῆλθαν ἀπὸ τὰ σπλάγχνα τοῦ Ἀβραάμ. Μὲ αὐτὸ τὸ πνεῦμα ὁ ἀπόστολος ἀποκάλεσε τὸν Ἐλύμα τὸ μάγο γιὸ τοῦ διαβόλου. Ὁ Κύριος πάλι εἶπε στοὺς Ἰουδαίους, «Σεῖς εἶστε ἀπὸ τὸν πατέρα σας τὸν διάβολο». Καὶ ὁ Ζακχαῖος λοιπόν, ὀνομάσθηκε γιὸς τοῦ Ἀβραάμ, ἐπειδὴ μιμήθηκε τὴν πίστι του. Ὅπως ὁ Ἀβραάμ, μόλις προσκλήθηκε, ἐγκατέλειψε τὴν πατρίδα του, ἔτσι καὶ ὁ Ζακχαῖος ἐγκατέλειψε ἀμέσως τὸ Τελωνεῖο του καὶ τὸν πλοῦτο ποὺ μάζευε ἀπὸ αὐτό. Γιαὐτὸ καὶ ὁ Χριστός, ποὺ εἶναι ἡ ἀλήθεια, πολὺ φυσικὰ τὸν ἀνεκήρυξε ὡς γιὸ τοῦ Ἀβραάμ!».

ΜΠΟΡΟΥΜΕ νὰ κρατήσουμε  ὡς διδακτικὴ ὑπογράμμισι ἀπὸ τὰ ἀνωτέρω τὴν κρίσι τοῦ Φωτίου ἐπὶ τῶν λόγων τοῦ Ζακχαίου. «Δὲν δέχεται ὁ Θεὸς ὡς ἐλεημοσύνη τὰ ἁρπαγμένα, ἔστω κι ἂν εἶναι πολλά. Νὰ πετύχω ἕνα τζὰκ πὸτ καὶ νὰ βοηθήσω… Ἢ ὅπως ἔκαναν κάποτε οἱ λησταὶ τῆς δεκαετίας τοῦ 1920. Ἔκλεβαν κι ἔσφαζαν (ἔγλυφαν καὶ λίγο αἷμα ἀπ’ τὸ μαχαίρι τους) καὶ προίκιζαν φτωχὰ κορίτσια..! Δικαιούμαστε νὰ κάνουμε ἐλεημοσύνη,, κι ἂς εἶναι μικρή, ἀπὸ τὸ ἐλάχιστο ὑστέρημα τοῦ κόπου καὶ τοῦ ἱδρῶτα μας».

Τετάρτη 8.2.2017

ἀρ.νι.μα.

nikiforos 2

ΣΗΜ.: Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε το π. Νικηφόρο Μανάδη για τα καινούργια «περιλειπόμενα» που μας αποστέλλει, για τους αναγνώστες του mikrovalto.gr