ΦΟΝΤΑΣ ἔκαμαν πιριουδία οἱ Γιρμανοὶ στὰ χουργιά μας, «γιὰ νὰ μᾶς ἰκπουλιτίσν», ἰκεῖ στ’ Βουγγόπιτρα οἱ ἀντάρτις τς σκότουσαν δγυό. Τς κουβάλτσαν στὰ ξυλουκρέματα κι τοὺν λογαργιασμὸ τοὺν πλιάρουσαν τὰ χουργιά μας. Τ’ Βουγγόπιτρα ‘ν ἔκαψαν ἀποὺ ρίζα, ἔκαψαν τοὺ Τρανόβαλτου κι τοὺ Μκρόβαλτου. Σκότουσαν στοὺ Τρανόβαλτου κάνα δουδικαριὰ κι στοὺ Μκρόβαλτου λίγου πιρισσότιρ’.
Θυμᾶτι, ἀπ’ λέτι ἡ μάνναμ’ μνιὰ εἰκόνα ἀπ’ ‘ν ὥρα π’ σκότουναν. Ἰπειδὴς τοὺ σπίτ’ τ’ παπποῦμ’ τ’ Στέργιου ἦταν δίπλα στοὺν ἉηΓιώρ’, τἄγλιπναν ὅλα. «Ἴφιρναν τοὺν Τζηκουλίτσιου ἄρρουστουν κρατοῦντας τὰ δγυὸ τὰ μκράτ’, τοὺ Στάθ’ κι τ’ Σταμούλου. Ξιτσάκουσαν τὰ πιδγιὰ ἀπ’ τὰ χέργια τ’, γιὰ νὰ μὴν ἰδοῦν πῶς θὰ σκότουναν τοὺν πατέρα τα κι θὰ τραυματίζουνταν ψυχουλουγικὰ, ἀπ’ λέν’ τώρα οἱ μουρφουμέν’, «γιατὶ ἦταν κι πουλὺ ψυχουπουνητικοί, τρυφιροὶ α κι φιλέσπλαγχν’ οἱ Γιρμανοίίίί!» Μπουροῦσαν νὰ ἀκούσν μνιὰ Συμφουνία τ’ Μπιτόβιν κι ὕστιρα νὰ σκουτώσν ἕνα χουργιὸ οὑλόκληρου…..
Τοὺν Τζικουλίτσιου τοὺν πῆγαν πίσου ἀπ’ τοὺν ἉηΓιώρ κι μὶ μνιὰ μπιστουλιὰ τοὺν καθάρσαν. Τὶ τς ἔφτιξι ἡ ἄνθρουπους; Ὕστιρα τὰ πιδγιάτ’, καθὼς νύχτουνι, κλαίουντας ἔψαζαν τοὺν πατέρα τα, ἀλλὰ οἱ Γιρμανοὶ τοὺν ξιπρουβότσαν γιὰ ἰκεῖ ἀπ’ ὅπ’ δὲ γυρνάει καγκαένας. Ἔτσ’ πάλι σκότουσαν κι τοὺν παπποῦ τοὺν Ἀρίδα. Ξιφούρνιζαν τὰ ψουμνιὰ ἀπ’ τοὺν φούρνου μὶ τ’ μπάμπουτ’ κι τς βρῆκαν οἱ Γιρμανοί. Πῆγαν νὰ σκουτώσν τ’ μπάμπου κι τς λιέει. –Μὴ σκουτώντι τ’ μπάμπουμ’, ἰμένα σκουτώστι. Κι τοὺν σκότουσαν μὶ τὰ πλασταργια σν ἀγκαλιάτ’. Ὕστιρα τοὺν βρῆκαν μι τὰ ματουμένα πλαστάργια. Τὶ καταλάβισκναν οἱ δγιαουλόψυχ’ σκουτώνουντας ἁπλοὶ ἀνθρώπ’;;;
Οἱ Τζηκάδις-Γιαννόπουλ’- ἦταν πιδγιὰ τ’ Τζηκουνάτσιου 1875 κι τς Μαρίας, ἀπ’ ἦταν ἀδιρφὴ τ’ παπαΘανάσ’ τ’ Νατσιόπουλ’. Αὐτὸς ἦταν ἡ παπποῦς ἡ Τζήκας ἀπ’ κάθουνταν τιλιφταίους στοὺν Τζηκουβαγγέλ’. Πρώτους ἀπ’ τὰ πιδγιὰ τ’ Τζίκα ἦταν ἡ Τζηκουλίτσιους 1899-23.8.1943, πιδγιάτ’ ἡ Τζηκουζιώγας, ἡ Τζηκουϊάντς, ἡ Σουτήρς, ἡ Τζηκουνάτσιους, ἡ Σταμούλου κι ἡ Στάθς. Δεύτιρους ἡ Τζηκουβαγγέλτς 1907, πιδγιάτ’ ἡ Βασίλτς, ἡ Σουφία, ἡ Μαρία, ἡ Ὄλουγα κι ἡ Γιάντς 1951. Ὕστιρα ἦταν ἡ Σταμούλου π’ παντρέφκι τοὺν Τζιαντουνάτσιου. Τέταρτους ἡ Νικόλας ἡ Μπουκλᾶς 1908, πιδγιάτ’ ἡ Ἀντρέας, ἡ Πανάϊου-Παδημητρουϊάννινα, ἡ Σουφία κι ἡ Σπύρους. Τιλιφταίους ἡ Ἀνέστς 1915, πιδγιάτ’ ἡ Χιλλέας 1938, ἡ Χρήστους 1946 κι ἡ Γιώργους 1953.
Ὅσ’ ἔφυγαν, Θιὸς σχουρέστς, νἄχν καλὸν παράδεισου!
ΤἉηΘανασιοῦ 2018
ἀρ.νι.μα.
