Όπως αναφέρεται από τις εικαστικούς:
Στο χώρο ηχογραφήσεων του στούντιο στήνεται μια οπτικοηχητική εμπειρία με βίντεο, ήχο και στοιχεία performance που θα απευθύνεται ατομικά σε κάθε θεατή, με την έννοια ότι κάθε θεατής θα εισέρχεται και θα τη βιώνει ξεχωριστά, ως ατομική «θεραπευτική συνεδρία» συγκεκριμένης διάρκειας.
Το έργο βασίζεται σε δύο σύγχρονα και επίκαιρα παγκόσμια φαινόμενα: από τη μια στη συλλογική εμπειρία της συνεχιζόμενης απειλής του covid και των συνθηκών (αλλά και της ψυχολογίας) που αυτή η συνθήκη διαμόρφωσε και από την άλλη σε ένα διαδικτυακό φαινόμενο που αναπτύχθηκε και διογκώνεται συνεχώς λαμβάνοντας τεράστιες διαστάσεις και εκατοντάδες εκατομμύρια φανατικούς «ακόλουθους» τα τελευταία χρόνια, μια άτυπη «εναλλακτική θεραπεία του άγχους και των δυσλειτουργιών ύπνου» που είναι γνωστή ως ASMR. Σε έναν πανδημικό κόσμο που επειγόντως αναζητά τις κατάλληλες μορφές θεραπείας, όχι μόνο σωματικής, αλλά και πνευματικής, κοινωνικοπολιτικής, ψυχολογικής κλπ, η σύνδεση του πανδημικού γίγνεσθαι και των χαλαρών θεραπευτικών βίντεο του ASMR συνθέτει μια αλληγορία της πλέον δυστοπικής πραγματικότητας.
Από τη μια πλευρά, λοιπόν, ένα επιστημονικό, άλυτο λόγω των μεταλλάξεων του μέχρι στιγμής, πρόβλημα που, μέχρι να βρει τη λύση του, έχει αυξήσει κατακόρυφα τους δείκτες άγχους παγκοσμίως και, από την άλλη, μια ερασιτεχνική και λαϊκή «άτυπη μέθοδος» καταπράυνσης του άγχους που αναπτύχθηκε και διαδόθηκε σιγά-σιγά και σταθερά, «στόμα με στόμα», βίντεο με βίντεο στα κανάλια -κυρίως- του youtube, ώσπου έφτασε να γίνει βιομηχανία παραγωγής επαγγελματικών καναλιών διεθνώς, με εκατομμύρια subscribers το καθένα και φυσικά με τα αντίστοιχα οικονομικά έσοδα.
Το «Άγνωστο Αριστούργημα» (ο τίτλος δανεισμένος από το μυθιστόρημα του Honoré de Balzac) είναι ένα σχόλιο πάνω στην έννοια της θεραπείας, που αντλεί στοιχεία από τις δύο προαναφερθείσες -εντελώς διαφορετικές αλλά με παρόμοιο τρόπο κοινές και συλλογικές- πραγματικότητες, δημιουργώντας ένα υβριδικό «τελετουργικό». Παραμένει άγνωστο -και διαρκώς άπιαστο και ρευστό- καθώς βιώνεται από τον κάθε θεατή ατομικά και εξαρτάται από τη δική του συμμετοχή και αντίδραση. Πιθανότατα δεν μπορεί καν να χαρακτηριστεί ούτε άγνωστο, ούτε αριστούργημα. Πιθανότατα, όμως, μπορεί το αριστούργημα να βρίσκεται ήδη κάπου κοντά μας, να είμαστε ήδη μέσα σε αυτό ή να το αποτελούμε εμείς οι ίδιοι.
Poem to Masterpiece
You are a subject. My subject.
Relax. Don’t worry. It’s all about you. All about your good.
You are an experiment. My experiment.
Relax. Don’t be afraid. Stay right there. You look magnificent.
You are a product. My special product.
Relax. Don’t run away. You are the most special canvas.
You are a masterpiece. The greatest Masterpiece.
Not to be seen. Not even by you. Especially not by you.
Just stay still. I will heal you.
Πληροφορίες
Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2022, 14:00-23:00 (κάθε «συνεδρία» διαρκεί περίπου 15 λεπτά)
Bandapart Recording Studio, Αναγνωσταρά 20, Καλαμάτα - Οδηγίες πρόσβασης μέσω Google map
Συμμετέχουν επίσης οι καλλιτέχνες: Γιώργος Δημητρακόπουλος και Μαρία Μπουρίκα
Η Γιούλα Παπαδοπούλου γεννήθηκε το 1974. Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας (ΑΣΚΤ), είναι κάτοχος Master στις Ψηφιακές Μορφές Τέχνης (ΑΣΚΤ) και από το 2019 εκπονεί τη διδακτορική της διατριβή με θέμα τη βιντεοτέχνη στην Ελλάδα (Πολυτεχνείο Κρήτης, Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών). Το εικαστικό της έργο εστιάζει στη βιντεοτέχνη. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και διεθνώς. Είναι καλλιτεχνική διευθύντρια του Video Art Festival Μηδέν. Διδάσκει στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, στην κατεύθυνση Νέων Μέσων του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών.
Η Όλγα Παπαδοπούλου γεννήθηκε το 1977. Είναι απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας. Το εικαστικό της έργο εστιάζει κυρίως σε εγκαταστάσεις μικτών μέσων, ζωγραφική και σχέδιο. Είναι συνεργάτης και επιμελήτρια του Video Art Festival Μηδέν και σε αυτό το πλαίσιο έχει επιμεληθεί παρουσιάσεις ελληνικής και διεθνούς βιντεοτέχνης.
Το Bandapart Recording Studio είναι ένα σύγχρονο στούντιο ηχογραφήσεων και προβών που λειτουργεί στο κέντρο της Καλαμάτας, αλλά και ένας εναλλακτικός χώρος συνάντησης των τεχνών, ο οποίος έχει φιλοξενήσει μουσικά και οπτικοακουστικά event, θεατρικά δρώμενα και performance, καθώς και προβολές βιντεοτέχνης του Video Art Μηδέν.
Η είσοδος θα πραγματοποιείται σύμφωνα με τα ισχύοντα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας.