Τρίτη 15 Μαΐου 2012/www.mikrovalto.gr
Πρωτομαγιά στα Καμβούνια
Τελικά ήταν η καλύτερη επιλογή, το οδοιπορικό στα Καμβούνια τη μέρα της Πρωτομαγιάς. Και πώς να μην ήταν άλλωστε αυτή την εποχή, στην πανέμορφη -αλλά ακόμη άγνωστη σε πολλούς- αυτή περιοχή.
Η πρώτη απαραίτητη "στάση" στη γέφυρα του Ρυμνίου για να απαθανατίσουμε τους πελεκάνους στο πλατανόδασος. Η γνωστή πλέον μαγευτική εικόνα της περιοχής… Λίγο πιο πέρα -4ο χλμ προς Φρούριο- το πλημμυρισμένο πλατανόδασος των Αναβρυκών, έδινε την αίσθηση ότι ήμασταν σε κάποια εξωτικά μακρινά μέρη.
Στο Φρούριο των δεκαπέντε (15) μόνιμων κατοίκων μας περίμενε μια ευχάριστη έκπληξη. Ο τοπικός Σύλλογος Ενεργών Πολιτών Φρουρίου είχε διοργανώσει από το προηγούμενο βράδυ, μάζωξη και κατασκηνωτική διανυκτέρευση νεολαίας στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου, όπου συμμετείχαν 40-50 νέοι καταγόμενοι από το Φρούριο με φίλους τους. Εκείνη την ώρα έπιναν τον καφέ τους στο καφενείο του χωριού. Εικόνα πολύ όμορφη και ελπιδοφόρα, για την επανασύνδεση των νέων με τη γενέτειρα -έστω των γονέων- πατρίδα. Εντύπωση βέβαια προκάλεσε και το γεγονός ότι και άλλοι Φρουριώτες, μόνιμοι κάτοικοι κυρίως της Κοζάνης, γιόρταζαν την Πρωτομαγιά στις αυλές των σπιτιών τους στο χωριό.
Επόμενος προορισμός η τοποθεσία Κάκενα της Βουνάσας στην Ελάτη, δια μέσου του χωματόδρομου προς Λαζαράδες, αφήνοντας δεξιά στη Βουργάρα αρκετούς εκδρομείς -πιθανότατα- από το Τρανόβαλτο, που γιόρταζαν το Μάη. Και στους Λαζαράδες υπήρχε μια σχετική γιορταστική κίνηση σε 2-3 αυλές σπιτιών, για να φτάσουμε στην καταπράσινη Ελάτη και να ανηφορίσουμε για την Κάκενα της Βουνάσας. Μια μικρή διαδρομή 2-3 χλμ μέχρι τον προορισμό μας σε υψόμετρο 1.000 μ, αλλά σε πολύ κακοτράχαλο δρόμο…
Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της Ελάτης, όπως το συνηθίζουν εδώ και πολλά χρόνια, ήταν εκεί για να γιορτάσουν την Πρωτομαγιά. Στο πλάτωμα της Κάκενας με τη βρύση, περιτριγυρισμένο από το εκπληκτικό ελατόδασος, που αυτή την εποχή είναι ομορφότερο από ποτέ. Αφήσαμε τον κόσμο να διασκεδάζει, για να καταγράψουμε τις απίστευτες εικόνες φυσικής ομορφιάς μέχρι το κοντινό ορεινό καταφύγιο του συλλόγου, που μπορεί να φιλοξενήσει ακόμη και 15-20 άτομα.
Η κατηφόρα ήταν πολύ εύκολη αλλά η ώρα είχε περάσει…
Μια στάση στο Τρανόβαλτο για καφέ, σε φίλους που ακόμα το γλεντούσαν και τελευταίος προορισμός το Μικρόβαλτο. Συναντήσαμε αυτοκίνητα στον Κάμπο που εκείνη την ώρα επέστρεφαν από το Μάη, επισκεφτήκαμε τα Μπουχάρια -εκείνη την ώρα πήγαιναν άλλα τρία αυτοκίνητα- και σταθήκαμε στο "θέρετρο" Κουφολόγγι του Μπάμπη που είχε κόσμο, για να απολαύσουμε την καταπληκτική θέα του χωριού…
Επιστροφή από τον κανονικό δρόμο και τελευταία φωτογράφηση η γέφυρα του Ρυμνίου με το πλατανόδασος από ψηλά, ενώ ο ήλιος ήταν έτοιμος να βυθιστεί στη δύση…
Γ.M.