Τώνης (Κώστας) Παπαδόπουλος: Η φυγή του(!) από το Μικρόβαλτο μέχρι το Γιοχάνεσμπουργκ μέσω …Βραζιλίας
Τώνης Παπαδόπουλος… Το ταλέντο στο ποδόσφαιρο, που συνδυάστηκε με τη φυγή του για τη Βραζιλία από τη δεκαετία του ’60, δημιούργησε στην παιδική μας -τότε- φαντασία το μύθο ότι έπαιζε σε μεγάλη ομάδα της Βραζιλίας. Ίσως και στην Σάντος με τον Πελέ!...
Τον υποδεχτήκαμε εκείνο το δροσερό απόγευμα της Κυριακής 14 Σεπτεμβρίου 2014 στο καφενείο του χωριού, σε μία από τις σπάνιες επισκέψεις του. Πρόσχαρος, ομιλητικός, δεν τον δυσκόλεψε η μνήμη του να αναγνωρίσει τους περισσότερους από εμάς -τους κάποιας ηλικίας βέβαια-. Μιλάει με πάθος και μεγάλη αγάπη για το χωριό του το Μικρόβαλτο και την Ελλάδα.
Μας άνοιξε την καρδιά του, μας μίλησε για τη μεγάλη περιπέτεια της ζωής του που είχε αίσια κατάληξη, αφού εδώ και πολλά χρόνια ζει στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, πετυχαίνοντας επαγγελματικά -πολυμήχανος και εργατικός- και δημιουργώντας μια ευτυχισμένη οικογένεια με τη σύζυγό του Βάσω και τα δυο τους παιδιά, το Γιώργο και την Κατερίνα. Γεννημένος στο Μικρόβαλτο το 1943, μας ξετύλιξε το κουβάρι των αναμνήσεων, μίλησε για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια και μας έλυσε την απορία της ξαφνικής του φυγής σε νεαρότατη ηλικία -17 χρόνων- για τη Βραζιλία. Μεγάλωσε με τη μητέρα του, αφού ο πατέρας του βρέθηκε στην Πολωνία μετά τον εμφύλιο -όπου και πέθανε το 1964-. Αργότερα πήγε σε ίδρυμα στη Βέροια για να μάθει και καμιά τέχνη, παράλληλα με τη μεγάλη του αγάπη για το ποδόσφαιρο και το όνειρό του να παίξει στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης.
Ένα ατυχέστατο γεγονός που συνέβη, του άλλαξε τη ζωή του. Κι αυτό έγινε όταν κλήθηκε από τον αστυνόμο του χωριού να δώσει κατάθεση σχετικά με την ιδεολογία του και τον πατέρα του που ήταν στο «παραπέτασμα», «παιδί πράμα, που δεν ήξερα τίποτε από αυτά». Αντέδρασε άσχημα, άρπαξε ό,τι βρήκε μπροστά του, έσπασε 1-2 τζάμια στο κτίριο της αστυνομίας και έφυγε κυνηγημένος και αηδιασμένος. Από τότε, το νεανικό του μυαλό του δημιούργησε τύψεις και του καρφώθηκε η ιδέα να φύγει στο εξωτερικό. Το έκανε στην πρώτη ευκαιρία πηγαίνοντας στη Βραζιλία το 1959.
Εκεί πράγματι ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο σε οργανωμένο κλαμπ, αλλά οι μεγάλες αποστάσεις και η ανάγκη για επιβίωση, δεν τον άφησαν να συνεχίσει. Αντίθετα επαγγελματικά προχώρησε πολύ καλά, εργαζόμενος σε μεγάλες τεχνικές εταιρείες, που κατά διαστήματα τον έφεραν και σε άλλα κράτη της Ευρώπης (Πορτογαλία) και της Αφρικής (Μαρόκο).
Η τελική κατάληξη, όπως προανέφερα, ήταν η μόνιμη εγκατάσταση του στο Γιοχάνεσμπουργκ, όπου ζει πολύ καλά με την οικογένειά του, βοηθώντας πλέον επαγγελματικά το γιο του -συνταξιούχος ο ίδιος- και την κόρη του που σπουδάζει στο Λονδίνο.
Αναπολώντας και νοσταλγώντας την όμορφη Ελλάδα που «αν δουλέψουν όλοι μαζί, μπορεί να μεγαλουργήσει!!!»…
Γιώργος Μαστρ.
(Δημοσιεύτηκε στο τεύχος Μαρτίου 2015 της εφημερίδας "Εν Μικροβάλτω...")