Σερβίων και Κοζάνης Παύλος: "Η Παναγία η Ζιδανιώτισσα να πρεσβεύει στο Θεό να ξαναβρούμε το δρόμο μας"
του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
‘’Η Παναγία Ελεούσα η Ζιδανιώτισσα να πρεσβεύει στο Θεό να ξαναβρούμε το δρόμο μας’’. Με τη φράση αυτή (φράση προσφυγής στην Παναγία) ολοκλήρωσε το κήρυγμά του στο κατάμεστο από πιστούς προαύλιο της Ιεράς Μονής Παναγίας Ελεούσας του Ζιδανίου...
...στον εόρτιο Αρχιερατικό Εσπερινό (7-9-2015) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος.
Ο Σεβ. κ. Παύλος προσήλθε στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή για τον Εσπερινό συνοδευόμενος από τον Αρχιδιάκονο π. Μάξιμο Γεωργόπουλο, ενώ ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μάστορας, του παρέδωσε την αρχιερατική ράβδο στην είσοδο της Ιεράς Μονής. Ο Σεβ. μπήκε στο Καθολικό της Μονής και προσκύνησε την ιστορική και θαυματουργό εικόνα της Παναγίας, που φυλάσσεται ως ανεκτίμητος θησαυρός στο Μοναστήρι και αποτελεί το σημείο αναφοράς και έλξης στο λαό της ευρείας περιοχής των Καμβουνίων, των Σερβίων, της Αιανής, του Βελβεντού, της Κοζάνης, του Τσαρτσαμπά, του Μπούρινου, της Σιάτιστας έως και των πληθυσμών της Θεσσαλίας (Ελασσόνας, Καρδίτσας).
Ο πανηγυρικός αρχιερατικός Εσπερινός τελέστηκε στον κατάλληλα διαμορφωμένο αύλειο χώρο της Μονής, όπου χοροστάτησε ο Σεβ. κ. Παύλος πλαισιούμενος από τον ιερό Κλήρο των πλησιέστερων στην ιερά Μονή Ενοριών. Στο υπαίθριο Αναλόγιο έψαλαν άρτια τους ύμνους της εορτής ο χορός με επικεφαλείς τους πρωτοψάλτες Μιλτιάδη Ηλιάδη και Ανδρέα Καραγιαννίδη (δεξιό ψάλτη του Επισκοπικού Ναού της αγίας Κυριακής Σερβίων) μαζί με τους συνεργάτες τους.
Κάθε μοναστήρι είναι προφανώς ένα εργαστήρι αγιότητας. Μα αυτό το Μοναστήρι της Παναγίας Ελεούσας της Ζιδανιώτισσας έχει χάρη, που γίνεται αισθητή στη λογική και στην άλογη κτίση. Θαρρώ πως δεν μπορεί να υπάρξει (έστω και για πρώτη φορά) επισκέπτης-προσκυνητής που να μη νιώσει στα κατάβαθα της ύπαρξής του τη χάρη αυτού του απλού Μοναστηριού, που είναι η ανεξάντλητη χάρη της Παναγίας.
Ανεβαίνοντας στο Μοναστήρι από το Ρύμνιο δίπλα από τον πλατανότοπο του Αλιάκμονα δεν σε δροσίζει μόνο ο καθαρός αέρας του κατάφυτου βουνού, σε αγγίζει σαν αύρα ανεξήγητης ποιότητας η χάρη της Παναγίας του Ζιδανίου. Όσο ανεβαίνεις τον ελικοειδή δρόμο, τόσο ‘’παθαίνεις’’ την καλήν ‘’οθνείαν αλλοίωσιν την ευπρεπεστάτην’’, μεταμορφώνεσαι λίγο-λίγο και μπορείς να καταλάβεις και να νιώσεις την αποστροφή του λόγου από το κήρυγμα του Σεβασμιωτάτου: ‘’Η κρίση θα περάσει, αρκεί να βρούμε την ταυτότητά μας. Στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου, να βλέπεις το Θεό σου’’. (Σεβ. Μητροπολίτης κ. Παύλος, Ζιδάνι, 7-9-2015). Λόγος που σημαδεύσει στον πυρήνα της κρίσης και φανερώνει την ποιότητά της. Είναι αλήθεια πως όσοι ‘’στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου’’ βλέπουν τον αδελφό του Χριστού, εκείνοι μόνο νιώθουν το κήρυγμα της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Στον Εσπερινό παρέστησαν οι αυτοδιοικητικοί, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Σερβίων-Βελβεντού Παπαδημητρίου Ζήνων, ο Αντιδήμαρχος Καμβουνίων Γεμενετζίδης Παύλος, ο Δημοτικός Σύμβουλος Αλεξόπουλος Αναστάσιος, η Πρόεδρος της τ. Κοινότητας Μικροβάλτου Ζαραβίγκα Αικατερίνη, ο Πρόεδρος της τ. Κοινότητας Τρανοβάλτου Σκετόπουλος Ευθύμιος, δημοτικοί σύμβουλοι και σύμβουλοι δημοτικών και τοπικών Κοινοτήτων.
Η άνοδος των πιστών γίνεται με αυτοκίνητα Ι.Χ., με λεωφορεία, με γεωργικούς ανελκυστήρες, γίνεται όμως (σύμφωνα με την παράδοση που βαστάει αμείωτη στο έθιμό της) και με τα άλογα.
Εκατοντάδες ήταν οι ιππείς (οργανωμένων συλλόγων και παρεών) που ανέβηκαν στο Μοναστήρι. ‘’Ήρθαμε και φέτος στην Παναγία τη Ζιδανιώτισσα με τα άλογά μας από την Κοζάνη. Ερχόμαστε κάθε χρόνο. Να, αυτό το κιόσκι τόχουμε εμείς. Εγώ έρχομαι στην Παναγία με το άλογο 35 χρόνια’’, μου έλεγε μετά τον Εσπερινό ο Ζήσης από την Κοζάνη. Παρόντες στο Μοναστήρι ήταν και οι ιππείς του ιππικού συλλόγου Βελβεντού ‘’Ο Άγιος Γεώργιος’’, ο ιππικός σύλλογος Μεσιανής και Βαθυλάκκου, ο ιππικός σύλλογος Καρδίτσας, άλλοι σύλλογοι και πολλές παρέες ιππέων. Μετά τον Εσπερινό άκουγες μουσικές από δω, κλαρίνα και τραγούδια από κει.
Και μέσα από μια μεγάλη ιστορική συνάφεια υμνολογημάτων, θεολογίας, και λαϊκών παραδόσεων και εθίμων, έρχεται ολοκάθαρα στο μυαλό μας η φράση του ιερού υμνογράφου: ‘’Η γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη, εκ σου γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της δικαιοσύνης Χριστός ο Θεός ημών’’ (Απολυτίκιον Γενεθλίου της Θεοτόκου), καθώς και η διαπίστωση του Σεβ. κ. Παύλου στο κήρυγμά του: ‘’Δεν υπάρχει άλλο γεγονός μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητος, που να έχει τοσαύτην και τοιαύτην αποδοχήν, ως να είναι ένα γεγονός που συνέβη προ ολίγων ημερών’’, με την προτροπή του: ‘’Να αξιοποιήσουμε αυτή τη μαρτυρία…, μείνατε εν τη πίστει…, αγαπάτε την Παναγία γιατί είναι μάνα, εμπιστευτείτε την ως μάνα, είναι η μάνα όλου του κόσμου, ο Θεός και Υιός της (αν και Θεός) δεν παύει (διότι είναι και Υιός) να την υπακούει’’ και την εξήγησή του ότι ‘’η γιορτή δεν είναι μία κίνησις των ανθρώπων αλλά μια κάθοδος του Θεού διά της Θεοτόκου’’ (Σεβ. Μητροπολίτης κ. Παύλος, Ζιδάνι, 7-9-2015).
‘’Δεύτε πιστοί, Πνεύματι θείω γηθόμενοι, την εξ ακάρπου σήμερον, επιδημήσασαν, εις βροτών σωτηρίαν, αειπάρθενον Κόρην, ύμνοις τιμήσωμεν’’ (Κανών Κυρίου Ιωάννου εις το Γενέθλιον της Θεοτόκου, Ωδή α’, τροπάριο 1ο).
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας,
παπαδάσκαλος,
8-9-2015