Δὲν εἶναι φαγητό, οὔτε συνταγὴ γιὰ μαγείρεμα. Μὴ βιάζεστε.
Ὁ Γιάννης κρέμασε τὴν τροφὴ γιὰ τὰ γατάκια μας σὲ ἕνα ψηλὸ σημεῖο, γιὰ νὰ μὴν τὴ φτάνουν. Ἡ δὲ τροφὴ ἦταν τὰ περισσεύματα ἀπὸ τὰ καλαμαράκια.
Τὰ γατάκια ὅμως βιάστηκαν, γιατὶ ἡ ψαρομυρωδιὰ κέντρισε τὴν ὄσφρησί τους. Ἡ δὲ λιγούρα τους βρῆκε τρόπο νὰ γκρεμίση στὸ δάπεδο τὸ κουτὶ ἀπὸ καλαμαράκια FLOKOS.
Ὡς ἐδῶ ἡ ἐπιχείρησι πέτυχε. Ἡ ἑπόμενη σελίδα ἦταν νὰ φᾶνε τὸ περιεχόμενο τοῦ κουτιοῦ, ποὺ περιεῖχε τὴ γατολιχουδιά. Ἀσφαλῶς δὲν ἤξεραν νὰ ἀναποδογυρίσουν τὸ κουτὶ καὶ μὲ ἡσυχία νὰ φᾶνε καὶ τὰ δυό τους ἀπὸ μισὸ ἢ ὅσο κατάφερνε τὸ καθένα. Ἴσως νὰ ἁρπάχθηκαν καὶ λίγο. Διότι μόνο ἕνα μποροῦσε νὰ γευτῆ τὸ περιεχόμενο τοῦ ἐπίζηλου κουτιοῦ, ἀφοῦ δὲν χωροῦσε δεύτερο κεφάλι μέσα στὸ κουτί. Τὸ γατάκι μας λοιπόν, ποὺ κατάφερε νὰ χώση τὸ κεφάλι του μέσα στὸ κουτί, ἔπρεπε νὰ φτάση μὲ τὸ μουσουδάκι του στὸν πάτο τοῦ κουτιοῦ καὶ νὰ ἀπολαύση τὴ νοστιμιά, ποὺ ἀποδείχτηκε ἐπικίνδυνη στὸ τέλος. Ἔτσι ἔγινε καὶ τὸ γατί μας ἔφαγε καλάάά!
Ἦρθε ὅμως καὶ ἡ στιγμὴ ποὺ τέλειωσε ὁ λιχουδιάρικος πειρασμούλης. Κι ἀφοῦ τέλειωσε ἔπρεπε νὰ βγάλη τὸ κεφάλι του ἀπὸ τὸ καλαμαρόκουτο, γιὰ νὰ συνεχίση τὶς δουλειές του. Τὸ ἔρμο τὸ γατί μας ὅμως δὲν διέθετε τὸ μυαλό, ποὺ λέει μὲ ποιὸν τρόπο βγαίνει τὸ γατοκέφαλο ἀπὸ τὸ καλαμαρόκουτο. Γιαὐτὸ καὶ χτυπιοῦνταν πόση ὥρα!
Κάποια στιγμὴ τὸ ἄκουσα κι ἐγὼ ἀπὸ τὸ παράθυρό μου. Κάτι σὰν κυνηγητὸ σκύλου ἢ ὅ,τι ἄλλο παράξενο, τὸ ὁποῖο ξέκλεψε τὴν προσοχή μου ἀπὸ τὸ σοβαρὸ κείμενο ποὺ διάβαζα. Ἐπειδὴ δὲ ἀντελήφθηκα αὐτὸ τὸ κάτι παράξενο, γιαὐτὸ πῆρα μαζί μου καὶ τὴ φωτογραφικὴ μηχανή. Κατέβηκα, καὶ τὶ νὰ ἰδῶ. Τὸ κεφαλάκι τοῦ γατιοῦ μας σφηνωμένο μέσα στὸ καλαμαρόκουτο! Μαύρη ἀπόλαυσι! Πολὺ κωμικό, μαζὶ καὶ τραγικό! Διότι ἂν ἔμενε ἔτσι κάμποση ὥρα θὰ ἔσκαζε. Πρώτη φορὰ ἔβλεπα ἕνα γατάκι νἄχη σφηνωμένο τὸ κεφαλάκι του μέσα σὲ κουτὶ ἀπὸ καλαμάρια. Ἂν προσπαθοῦσες θὰ ἦταν ἀκατόρθωτο, νὰ βάλης τὸ κεφαλάκι του μέσα στὸ κουτί! Τὄπιασα μὲ τὸ χέρι μου καὶ τὸ σήκωσα. Μὲ ἀπότομη κίνησι τὸ ἐλευθέρωσα ἀπὸ τὴν πρωτότυπη, ἀλλὰ σκληρὴ φυλακή του, ἡ ὁποία σὲ λίγο θὰ γινόταν καὶ ὁ ντενεκεδένιος τάφος του.
Γιὰ τὸ σίγουρο τοῦ γεγονότος τὸ φωτογράφησα, ὅπως τὸ βλέπετε. Σκέφτηκα ὅτι σὲ ὅποιον καὶ νὰ τὄλεγα θὰ ἀμφέβαλλε ὀλίγον γιὰ τὸ ἀληθὲς τῶν λόγων μου. Ἡ δὲ παροιμία μιὰ φωτογραφία=1000 λέξεις εἶναι σοφή.
ΑΦΟΥ τέλειωσε αἰσίως ἡ ἀπελευθέρωσι τοῦ γατιοῦ μας ἀπὸ τὸ καλαμαρόκουτο, σὰν γρήγορος ἀνεμοστρόβιλος ἦλθαν στὸ δικό μου κεφάλι πλέον εἰκόνες μὲ πολλὰ κεφάλια ἀνθρώπων πλέον κι ὄχι γατιῶν μέσα σὲ πάμπολλα «καλαμαρόκουτα». Εἶναι δὲ αὐτὰ στὰ ὁποῖα ὁ ΠΟΝΗΡΟΣ καὶ ΠΑΜΠΟΝΗΡΟΣ ΔΙΑΒΟΛΟΣ βάζει τὶς λιχουδιές του. Ὄχι βέβαια γιὰ ἄλογα γατάκια, ἀλλὰ γιὰ λογικοὺς καὶ λογικώτατους ἀνθρώπους. Πάμπολλα τὰ καλαμαρόκουτα καὶ ποικίλες οἱ λιχουδιές. Ὁ λογικὸς ἄνθρωπος δὲν ἀρκεῖται σὲ μία, ἀλλὰ θέλει ποικιλίες. Ἄλλες τὸν χειμῶνα, ἄλλες τὸ καλοκαίρι, ἄλλες τὸ φθινόπωρο καὶ ἄλλες τὴν ἄνοιξι. Γιὰ ὅλες τὶς «σαιζόν», ποὺ λέν καὶ στὴν Εὐρώπη. Ὤχ, πάλι αὐτὴ ἡ Εὐρώπη. Κι ὄχι μόνο ἐποχιακές, ἢ ξεχωριστὲς ἀλλὰ καὶ γιὰ κάθε ἡλικία. Ἄλλες γιὰ γυναῖκες, ἄλλες γιὰ ἄνδρες καὶ ἄλλες κοινὲς γιὰ ἄνδρες καὶ γυναῖκες. Ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάγη. Πολλὰ καλαμαρόκουτα. Εἰδικὰ μέτρα γιὰ τὶς παραξενιὲς ὅλων τῶν κεφαλιῶν. Εἶναι πολυμάστορας. Ὁ κύριος μεθόδιος!
Οἱ μεθοδεῖες του, γιὰ τὶς ὁποῖες κάμνει λόγο ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Ἐφεσίους 6,11), ἔχουν μεγάλη «γκάμα» κουτιῶν. Γιὰ νὰ ξεκουτιάνουν ἄνθρωποι. Νὰ σφηνώσουν καλὰ τὰ ἐλεεινὰ κεφάλια τους μέσα, μέχρι νὰ βροῦν τὸν αἰώνιο θάνατο.
Στὸ Γεροντικὸ ὁ ἀββᾶς Μακάριος βλέπει τὸν Διάβολο νὰ εἶναι φορτωμένος μὲ πολλὰ λυκήθια-φιαλίδια (=ποικιλίες πειρασμῶν), μὲ τὰ ὁποῖα ἀνέβαινε νὰ συναντήση τοὺς Μοναχοὺς τῆς Σκήτης καὶ νὰ μοιράση σὲ ὅλους διάφορα εἴδη πειρασμῶν. Εἶχε δὲ σορόπια γιὰ ὅλες τὶς ὀρέξεις. Μὴν ἀπομείνη κανεὶς μὲ παράπονο. (Ἀποφθέγματα Γερόντων ΕΠΕ 1,406).
Αὐτὸς λοιπὸν ὁ λογικὸς ἄνθρωπος ἂν βάλη τὸ κεφάλι του μέσα σὲ ἕνα διαβολοκαλαμαροκούτι, μὴ θαρροῦμε ὅτι διαθέτει περισσότερο μυαλὸ ἀπὸ τὸ γατάκι! Σπάνια βρίσκει μόνος του τρόπο, ἢ δρόμο, γιὰ νὰ ἐλευθερώση τὸ κεφάλι του καὶ νὰ γλυτώση τὴν ἐπίγεια ζωή του τοὐλάχιστον. Π.χ. ἀπὸ τὴ λίστα Lagarde, ἀπὸ τὸ (χ)κρε(η)ματιστήριο, ἀπὸ τὸ internet, ἀπὸ τὸ ρακοπότηρο, ἀπὸ τὴν πράσινη τσόχα, ἀπὸ τὰ «τυχερὰ παίγνια», ἢ τοὺς κουλοχέρηδες, ἀπὸ τὸν μάστορα τοῦ Ἔητς, καὶ τὶς διαβολόσκονες, ἀλλὰ γιατὶ ὄχι καὶ ἀπ’ τὸν ἀξιότιμο mister sigaret;;;
Γιὰ τὴν αἰώνια ψυχή; Ὑπάρχει καὶ γιαὐτὴν τρόπος καὶ δρόμος ἀσφαλής. Εἶναι ἡ παντοδύναμη ἐν Κυρίῳ μετάνοια. Ἂς ἀφεθῆ μὲ σιγουριὰ ὁ ἄνθρωπος στὰ χέρια τοῦ Σταυρωθέντος καὶ Ἀναστάντος Κυρίου. Ἀφοῦ γιαὐτὸν ἀποκλειστικὰ Ἐσταυρώθη καὶ Ἀνέστη. Τότε ἐλευθερώνεται ἀπὸ ὅλα τὰ καλαμαροκούτια-μεθοδεῖες τοῦ Πονηροῦ καὶ βγαίνει ἀπὸ τὸ ἀηδιαστικὸ σκοτάδι τοῦ Διαβόλου. Μαὐτὴν τὴν οὐρανοδρόμο σκάλα ἀνέρχεται στὸ ὑπέρλαμπρο Φῶς τῆς Βασιλείας τοῦ Κυρίου μας. Εἴθε. Ἀμήν.
αρ.νι.μα
(Αναμένεται η φωτογραφία)