«Ἕλληνες, ψηλὰ τὰ Λάβαρα. Γιὰ μιὰ Ἰδέα ζᾶμε»,
ἔλεγε ὁ ἐκ Κοζάνης μπαρμπαΘύμιος Καρμαζῆς.
Εὖγε π.Ἀναστάσιε!
Εὖγε π.Κωνσταντῖνε! Εὖγε Γιάννη!
Ὁ π.Ἀναστάσιος σήμερα εἶναι ἐτῶν 88. Ἀφοῦ τελείωσε ὡς ἄριστος Ἀρχιτεχνίτης καὶ μυαλωμένος εὐρεσιτέχνης τὴν θητεία του στὴν παλιὰ ΔΕΗ, ὕστερα τὸν χειροτόνησε ὁ Γέρων π.Αὐγουστῖνος 28.10.1988. Διακόνησε ἀμισθὶ στὴν Πεντάβρυσο, στὸν Ἅγιο Ἰωάννη, στὴν Ἁγία Σκέπη, στὸν Ἅγιο Στέφανο, στὴν Ἁγία Τριάδα καὶ ὅπου ἀλλοῦ χρειαζόταν ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τὸ ψαλτήρι τῶν Ἁγίων Νεομαρτύρων μαζὶ μὲ τὸν ἀγαπητό του Χρῆστο Σπυριδωνίδη. Παντοῦ ἄμισθος!
Γράφονται δὲ οἱ σειρὲς τοῦτες γιὰ νὰ ὑπογραμμισθῆ κάτι ἀκριβὸ ἐπίκαιρο. Τὶς μέρες ποὺ διερχόμαστε κάηκε ἡ ψυχή του βλέποντας τὶς Ἐκκλησιές μας κλειδωμένες!!! Καὶ τὶ ἔκανε; Πολέμησε κι αὐτὸς στὰ 88του! Βγῆκε στὸ μπαλκόνι του τὸ βράδυ τῆς Ἀναστάσεως. Ἔβαλε τὸ πετραχήλι του. Ἄναψε τὶς λαμπάδες του ἀπὸ τὸ καντήλι τῆς καρδιᾶς του! Κι ἔψαλε τὸ «Δεῦτε λάβετε Φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός, καὶ δοξάσατε Χριστὸν τὸν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν». Ἔψαλε καὶ τὸ Χριστὸς Ἀνέστη. Ἔψαλε καὶ ἄλλα ἀναστάσιμα. Βγῆκαν στὰ μπαλκόνια τους οἱ ἀπέναντι πολυκατοικίες καὶ οἱ ἀπὸ δίπλα. Πόσα θἄγραφε σήμερα ὁ Παπαδιαμάντης μὲ τὰ ὅσα μυθώδη γίνονται! Ὁ π.Κωνσταντῖνος στὴν ἐνορία του ἔβαλε τὸν Ἐπιτάφιο στὴν καρότσα ἐνὸς ἀγροτικοῦ κι ἔψαλε ἡ «Ζωὴ ἐν τάφῳ» στοὺς δρόμους της. Κι ἄλλο ΕΥΓΕ!!!
Ὁ Γιάννης μὲ δύο ν τὶ ἔκανε; Τὸ βράδυ τῆς Ἀναστάσεως ἔβγαλε τὰ ἐπαγγελματικὰ ἠχεῖα στὸ μπαλκόνι του. Εἶναι αὐτὰ μὲ τὰ ὁποῖα σὲ ἄλλους καιροὺς καλύπτει μεγαλοεκδηλώσεις δήμων καὶ ἄλλων φορέων. Τὴ βραδιὰ ὅμως αὐτὴ τὰ ἔστησε ἀμισθὶ γιὰ τὸ μεγάλο μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι χαζὰ καὶ ψεύτικα. Ὅταν ψάλθηκε τὸ «Δεῦτε λάβετε Φῶς…» καὶ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα, λαμπάδιασε ὅλη ἡ γειτονιά. Κυριαρχοῦσε ἡ Φωνὴ τῆς Ἀναστάσεως καὶ οἱ ἀναμμένες λαμπάδες σὲ ὅλα τὰ μπαλκόνια. «Καὶ ἐγένετο Φῶς…».
ΕΥΓΕ παπαἈναστάση! ΕΥΓΕ Γιάννη! Εὖγε π.Κωνσταντῖνε! Εὖγε καὶ σὲ ὅλους, ὅπουδήποτε ἀλλοῦ γιὰ ὅ,τι «ἅγιο-παράνομο» διέπραξαν.
Εἶπε κάποτε ὁ Ἅγιος π.Εὐσέβιος Βίττης. «Δυστυχῶς. Χορτάσαμε τὸ στομάχι τοῦ λαοῦ, ἀλλὰ ντουφεκίσαμε τὴν καρδιά του». Πόσο δίκαιο εἶχε καὶ ἀκόμα ἔχει….
Τὸ εἴδαμε αὐτὸ τὶς ἡμέρες αὐτές. Ἀνοιχτὰ τὰ SUPERMARKET γιὰ τὴν τροφὴ τοῦ στομάχου (δὲν τὸ ἀρνούμαστε), ἢ οἱ βόλτες γιὰ τὰ κουτάβια μας, ἀλλὰ μὲ τὸ δάχτυλο στὴ σκανδάλη τοῦ μπιστολιοῦ ἄν κανεὶς πάη νὰ κοινωνήση, ἢ νὰ ἀνάψη κερί, ἢ νὰ μπῆ στὴν Ἐκκλησιά του, ὅπου ἀντλεῖ αὐτὴν τὴν λίγη ἢ τὴν πολλὴ δύναμί του κρατώντας «εὐλαβικά, ποὺ λέει καὶ ἡ χρυσοπληρωμένη καμπάνια» ὅλες τὶς προϋποθέσεις φυλάξεως. Καὶ συνεχῶς δακρύζουμε…
Στὴ Βλάστη λένε ἕναν σοφὸ λόγο, «ταχιὰ τοὺν κλαῖμι…». Ποὺ σημαίνει, ὅτι αὐτὸν ποὺ κηδεύουμε σήμερα, ἀντιλαμβανόμαστε τὴν ἀπώλειά του αὔριο, καὶ τὸν κλαῖμε. Ἀγαπητοί μου, αὔριο θὰ δοῦμε τὰ σμπαράλια αὐτῆς τῆς ἱστορίας, ποὺ ἔχουμε στὸ φέρετρο σήμερα.
Εἴθε ὁ σταυρωθεὶς καὶ ἀναστηθεὶς Κύριος νὰ ἀγγίξη καὶ νὰ γιατρέψη τὶς καρδιές μας, ποὺ δὲν τὶς γιατρεύει κανεὶς ἄλλος. Ἔχει ὁ Θεός.
Κυριακὴ Ἀναστάσεως 19.4.2020 ἀρ.νι.μα. μεσημέρι.