Τὸ μέτρο τῶν σαράντα ἡμερῶν νηστείας, ποὺ εἶχαν ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας, τὸ ἴδιο κράτησε καὶ ὁ Κύριος στὸ ξεκίνημα τῆς δημόσιας λειτουργίας του. Γιατὶ ὅμως κράτησε τὸ μέτρο τῶν ἀνθρώπων καὶ δὲν τὸ ξεπέρασε θεαματικά, ὡς παντοδύναμος Θεός, ὅπως στὰ θαύματα ποὺ ἔπραξε; Μᾶς ἀπαντᾶ καὶ σὲ τοῦτο ὁ ἀξεπέραστος Χρυσόστομος.
«Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἴσως θὰ ρωτήση κάποιος, ποὺ βλέπει πολὺ καὶ ἔχει ἐξυπνότατο μυαλό. Γιὰ ποιὸν λόγο ὁ Δεσπότης φαίνεται νὰ νηστεύη ὅσες μέρες καὶ οἱ δοῦλοι του καὶ δὲν ξεπέρασε τὸν ἀριθμό; Αὐτὸ δὲν ἔγινε ἁπλᾶ καὶ τυχαῖα. Ἀλλὰ ἔγινε μὲ πολλὴ σοφία καὶ κατὰ τὴν μεγαλειώδη φιλανθρωπία του. Ἔγινε ἔτσι γιὰ νὰ μὴ νομισθῆ, ὅτι ἐνανθρώπισε φανταστικὰ καὶ ὅτι δὲν ἔλαβε πραγματικὴ ἀνθρώπινη σάρκα, ἢ ὅτι ἦταν ἔξω ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φύσι. Γιαὐτὸν τὸν λόγο νηστεύει τὸν ἴδιο ἀριθμὸ ἡμερῶν καὶ δὲν προσθέτει μέρες. Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο κλείνει τὰ στόματα τῶν ἀναισχύντων, ποὺ ἐπιθυμοῦν τὴν φιλονεικία. Διότι ἂν καὶ αὐτὸ ἔγινε μὲ τέτοιον τρόπο, ὅμως ὑπάρχουν μερικοὶ ἀκόμη καὶ τώρα ποὺ τολμοῦν νὰ λένε αἱρετικὰ λόγια. Ἂν δηλαδὴ μὲ τὴν πρόγνωσί του ὁ Κύριος δὲν ἔκοβε αὐτὴν τὴν ἀφορμή, τὶ δὲν θὰ ἔλεγαν; Γιαὐτὸ καὶ δὲν ἀνέχεται νὰ νηστέψη περισσότερες μέρες, ἀλλὰ τόσες, ὅσες καὶ οἱ δοῦλοι του. Γιὰ νὰ μᾶς διδάξη μὲ τὰ ἴδια τὰ πράγματα, ὅτι καὶ αὐτὸς προσέλαβε τὴν ἴδια σάρκα καὶ δὲν ἦταν ἔξω ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη φύσι».
Ἰω.Χρυσ. εἰς Γένεσι ὁμ.Α’ ΕΠΕ 2,20-22
μτφρς ἀρ.νι.μα.