Τώραϊας τς 12 τοὺ μισμέρ’ τηληφώντσα τ’ μάνναμ’ γιὰ χρόνια πουλλὰ γιὰ ‘ν Τρανὴ τ’ γιουρτὴ τ’ Σταυροῦ. Κι τὶ μεἶπι, λέτι. «Ξέρς, πιδάκιμ’, ἰψὲ τοὺ βράδ’ στοὺν ἱσπιρινὸ ἡ παπαΧαράλαμπους μᾶς εἶπι, Ξέρτι γναῖκις, ἔχουμι μνιὰ τρανὴ στιναχώργια.
Νὰ κάντι πουλὺ προυσιφχή, γιατὶ ἡ Ἰρντουγάντς θέλ’ νὰ πάρ’ τ’ Μακιδουνία μας κι ‘ν ἈγιαΣουφχιά μας γιὰ νὰ τ’ φκιάσ’ Τζιαμί!
Σήμιρα ἅμα ἔσουσι ἡ Ἰκκλησιά μας πέρασα ἀπ’ ‘ν ἀδιρφήμ’ ‘μΠανάϊου κι ἴπχιαμι καφέ. Ἰκεῖ μᾶς τηληφώντσι ἡ Ἱλέν’. Κι τ’ λέου. Μὴ μᾶς λὲς καντίπουτας ἄλλου. Πέ μας μουναχὰ τὶ γίνκι τοὺ δικαστήριου μὶ τοὺν Ἰρντουγὰν κι ‘νἉγιαΣουφχιά; Κι αὐτὴν μᾶς εἶπι ὅτ’ δὲν τοὺν ἰπιτρέπν, κι τοὺν ἀπαγόριψαν νὰ φκιάσ’ ‘νἉγιαΣουφχιά μας Τζιαμί. Ἔτσιας ἡ ἉγιαΣουφχιὰ ξαναέμεινι Ἱλληνικιά. ‘Ν ἄφσαν ξανὰ Μουσείου. Ἔτσιας χάρκα πουλύ. Αὐτόϊας ἦταν τοὺ καλλίτιρου»!
Κι ἀρχίντσι νὰ κλαίη ἡ φουκαρίνα ἡ ΜΑΝΝΑΜ’ μὶ τὰ ἰνινηνταένα τς τὰ χρόνια!!!
Ἄει ρὰ μάννα. Ποῦ νἄξιρνις τὶ ἔφκιασαν οἱ ἄλλ’ οἱ Ἰρντουγάνδεις, οἱ ψειρουσκουτώνδεις, ἰκεῖ σιαπὰν’ σμ Πρέσπα στς 17 Ἰουνίου ἀπ’ πέρασι; Τὰ ξιπούλτσαν ὅλα οἱ μπριώνδεις. Ο ρα κι χουρὶς δικαστήριου…. Ἔσκουξι κι τς δίκασι ἡ καημένους ἡ κουσμάκς σὰν δικαστήριου. Μὰ δὲν τοὺν ἄκσι καγκαένας.
Ἄειντι μὴ γράψουμι κι τίπουτας ἄλλου. Γιατ’ εἶνι κι Τρανὴ γιουρτὴ σήμιρα κι μὴ τ’ μαγαρίσουμι μὶ ὅλα τὰ μαγαρζμένα ἀπ’ μαζώθκαν λουΰρ’ κι τρόυρα στ’ Μακιδουνία…
Τὶ τοῦ χαλεύς ὅμους τοῦ ἔρμου τ’; Ἱνώθκαν ζιρβοὶ κι ἄλλ’. Γίνκαν ἕνα σόϊ, ζιρβοὶ κι Ἀμιρικάν’. Σὰν ποῦ νὰ εἶντς τώραϊας κὶ τὶ νὰ μασλατάει ὅλου τοὺ νταμάρ’, Βασιλουσόϊ, Φειρδιρίκις, Ἀντάρτις, Βιλουχιώτδις, Ζέρβδις, Μάρκ’, Ὑψηλάντδις, Μιχαλαγάδις, Φλουράκδις, Κιραυνοί, στρατάρχδς Παπάγ’, Ζαχαργιαδέοι, Μπιλουγιάννδις, Καραμαλήδις, Μητσουτός, Λαμπράκδις, Παπαδόπουλ’, Πατακοί, Μαρκιζίνδις ἀ κι Παπαντρέηδις τηροῦντας ἀποὺ καμνιὰ τρύπα ὅλ’ αὐτάϊας ἀπ’ γένουντι;
-Ἀ ρά, τσιφτιλίδις. Ἰμεῖς δὲν ἤμασταν ἔτσιας. Ἰσεῖς τὰ ἰσουπέδουσέτι ὅλα. Ναὶ ζιρβά, ναὶ ἀπ’ ‘ν ἄλλ’ τ’ μιριά. Μπράβου σας, ἀ ρὰ καμάργια μας. Δὲν ἄφσιτι καγκαντίπουτας ὄρθιου. Σὰν τὶ θὰ βροῦν τἀγγόνια κι τὰ πραγγόνια σας ἀ ρα ζαβλακουμέν’. Σὰν τοὺ Μάτ’; Μόνου κάρνα κι στάχτ’;
Ἂς μᾶς φλάξ’ ὅλ’ τἀλάχιστουν ἡ Θιὸς
ἀπ’ ὅλνους τς σουτήρδις! Μούγκι θέλ’ κι χέργια καθαράάάά…
τ’ Σταυροῦ 2018 ἀρ.νι.μα.