Οι παρεμβάσεις της σημερινής κυβέρνησης στη δασική νομοθεσία συνιστούν αναμφίβολα γενναίες τομές που επιλύουν χρονίζοντα προβλήματα, ιδίως για τον αγροτικό κόσμο, αντιμετωπίζοντας, έτσι, με σεβασμό στο περιβάλλον και στις συνταγματικές επιταγές, αβελτηρίες δεκαετιών, που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στην νομοθετική αταξία αλλά και στην απροθυμία της Διοίκησης να βάλει τάξη στο ιδιοκτησιακό του Δημοσίου και στις χρήσεις γης που είχε στο παρελθόν αναγνωρίσει ή παραχωρήσει στους πολίτες.
Η τελευταία τέτοια παρέμβαση ήταν η νομοθετική ρύθμιση στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών που ψηφίσαμε πριν από λίγες ημέρες (ήδη Ν. 4915/2022), με την οποία αντιμετωπίζεται το ζήτημα αμφισβήτησης από το Δημόσιο της κυριότητας των δασωθέντων αγρών, που αποτελούν εκτάσεις αγροτικού χαρακτήρα που για διαφόρους λόγους δασώθηκαν μέχρι σήμερα.
Πλέον, το Δημόσιο δεν μπορεί να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που είχαν αγροτική μορφή σε αεροφωτογραφίες του 1945 ή του 1960, εκτός αν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας το ίδιο. Με τα μέχρι τώρα ισχύοντα, έπρεπε ο ιδιώτης να έχει τίτλους πριν από τις 23 Φεβρουάριου 1946. Αν η έκταση είχε αγροτική μορφή στο παρελθόν αλλά σήμερα είναι δάσος και είναι ως 30 στρέμματα, θα επιτρέπεται μόνο η χρήση του για γεωργική και δενδροκομική εκμετάλλευση, χωρίς τη δυνατότητα αλλαγής χρήσης. Αν είχε αγροτική μορφή το 1945 ή το 1960 και σήμερα θεωρείται δασική έκταση δεν υπάγεται πλέον στην δασική νομοθεσία και επιτρέπονται όλες οι χρήσεις, εφόσον αποδειχθεί ο νομικός δεσμός του ιδιοκτήτη με το ακίνητο, όχι μόνο με τίτλο, αλλά και με οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο προς τούτο αποδεικτικό στοιχείο.
Πρόκειται αναμφίβολα για ρύθμιση που θα συμβάλλει στην αγροτική ανάπτυξη και στην προστασία των πραγματικών δασικών εκτάσεων αλλά και στη διευθέτηση τεράστιων προβλημάτων που προέκυψαν από την ανάρτηση των δασικών χαρτών.
Είχε, βεβαίως, προηγηθεί το άρθρο 48 του νόμου 4685/2020 του Κωστή Χατζηδάκη (τότε ΥΠΕΝ), με την καινοτόμα λύση ότι οι δασικοί χάρτες θα καταρτίζονται όχι μόνο με τη χρήση αεροφωτογραφιών αλλά λαμβάνοντας υπόψη και διοικητικές πράξεις που καθόριζαν στο παρελθόν άλλες χρήσεις γης για ορισμένες εκτάσεις. Ακολούθως, με τις αποφάσεις 1364/21 και 1365/2021 της Ολομέλειας του ΣΤΕ είχαν κριθεί συνταγματικές οι βασικές προβλέψεις του άρθρου 48 για τη διαδικασία ανάρτησης, κύρωσης και αναμόρφωσης των δασικών χαρτών. Σύμφωνα με τις αποφάσεις αυτές, δασικό -γενικά- θεωρείται ό,τι καλύπτεται διαχρονικά από δασική βλάστηση, υπό την προϋπόθεση ότι δεν εκδόθηκε διοικητική πράξη που να αλλάζει τη χρήση του, ιδίως πριν από το Σύνταγμα του 1975.
Έτσι, με τις ρυθμίσεις που έγιναν αποδεκτές, υπηρετήθηκε ο διττός στόχος, από τη μία της άσκησης δημόσιων πολιτικών για την προστασία των δασών με τη ρεαλιστική καταγραφή των πραγματικών εκτάσεών τους, και από την άλλη της προστασίας των γεωργικών καλλιεργειών, που είναι απαραίτητες για την οικονομική δραστηριότητα μεγάλου μέρους του πληθυσμού αλλά και τον επισιτισμό των πολιτών της χώρας. Εξάλλου, η εξαίρεση των εκτάσεων που είχαν αποδοθεί σε άλλες χρήσεις με διοικητικές πράξεις, υπηρετεί τον κανόνα της ασφάλειας του δικαίου, ενώ επιτρέπει στους δικαιούχους να αναπτύξουν περαιτέρω τις δραστηριότητές τους, με την αξιοποίηση προγραμμάτων και δράσεων που εκπονεί η Πολιτεία, χωρίς τον κίνδυνο ανατροπής αυτών των εννόμων σχέσεων στο μέλλον.
Το πιο κρίσιμο όμως για τους αγρότες είναι ότι πλέον γίνεται δεκτό και το χαρτογραφικό υπόβαθρο του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τη χρήση του οποίου επικυρώνεται η μαζική εξαίρεση από τη δασική νομοθεσία των καλλιεργούμενων εκτάσεων, που δηλώνονται επί σειρά ετών από αυτούς για τη λήψη επιδοτήσεων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, διαγράφοντας έτσι οριστικά το εφιαλτικό σενάριο της απώλειας ή και αναδρομικής αναζήτησης αυτών των
ενισχύσεων.
Με τις παραπάνω ρυθμίσεις επέρχεται πλήρης ανατροπή στη χαώδη κατάσταση που παρέλαβε η σημερινή κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, με τις δεκάδες χιλιάδες των αντιρρήσεων που είχαν ασκηθεί από τους δικαιούχους για το 50% περίπου των αναρτημένων δασικών χαρτών. Μία κατάσταση που θα απαιτούσε δεκαετίες να εκκαθαριστεί και αυτό θα γινόταν μετά βεβαιότητας σε βάρος των αγροτών.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει παρέμβει με θετικές δράσεις σε νευραλγικά ζητήματα του πρωτογενή τομέα: με ενισχύσεις, με επιδοτήσεις, με κατ΄ εξαίρεση αποζημιώσεις, με τη στήριξη του ΕΛΓΑ, με προγράμματα, με φοροαπαλλαγές, με κίνητρα, με τον αναπτυξιακό νόμο, με διευκολύνσεις για τις σταβλικές εγκαταστάσεις, με την ποινικοποίηση και δίωξη των παράνομων ελληνοποιήσεων. Κι ακόμα περισσότερο στις έκτακτες και δύσκολες συνθήκες που διανύουμε: με την επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο, την κάλυψη σημαντικού μέρους των ανατιμήσεων στο ρεύμα, τη μείωση του ΦΠΑ σε ζωοτροφές και λιπάσματα. Όμως, τη μεγαλύτερη παρακαταθήκη για τον αγροτικό κόσμο αποτελεί η νομοθέτηση για την εκκαθάριση των δασικών και των αγροτικών εκτάσεων.
Καθήκον της Διοίκησης είναι να συμμορφωθεί άμεσα και χωρίς προσκόμματα στις γενναίες νομοθετικές ρυθμίσεις, προκειμένου να προσχωρήσει ταχύτερα η διαδικασία των δασικών χαρτών και να αποφευχθεί η ταλαιπωρία και η ενδεχόμενη βλάβη των πολιτών!
Η σχετική διάταξη, όπως συμπεριλήφθηκε στο νόμο 4915/2022:
Στάθης Κωνσταντινίδης
Βουλευτής Νέας Δημοκρατίας Π.Ε. Κοζάνης
