Η Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. Π.Ε. Κοζάνης κ. Καλλιόπη Βέττα μίλησε στην Βουλή στο πλαίσιο της συζήτησης του Νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τον κλιματικό νόμο.
Η κ. Βέττα αναφέρθηκε αρχικά στην προχειρότητα της νομοθέτησης, καθώς η μεγάλη καθυστέρηση, που έφτασε τον ένα χρόνο από την στιγμή της εξαγγελίας, έδωσε την θέση της σε μια ακατανόητη σπουδή, καθώς η συζήτηση στη Βουλή περιορίστηκε μέσα σε ελάχιστες ημέρες.
Στη συνέχεια, ανέφερε ότι ο νόμος είναι «είναι κατώτερος των προσδοκιών, παρωχημένος, ασαφής και άδικος». Επεσήμανε ότι οι διεθνείς στόχοι έχουν ήδη αναθεωρηθεί σε σχέση με τις προβλέψεις του ελληνικού νόμου, ενώ επεσήμανε πως το σχέδιο διακυβέρνησης, η διοικητική δομή και η χρηματοδότηση παραμένουν αδιευκρίνιστοι, μετέωροι και αντιφατικοί.
Ωστόσο, στο μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας της, η Βουλευτής, αναφέρθηκε στην έλλειψη κοινωνικής διάστασης στον κλιματικό νόμο. Τόνισε ότι, πολίτες και επιχειρήσεις, θα αναγκαστούν να υποστούν έναν βίαιο και δαπανηρό μετασχηματισμό (ασφάλιση ακινήτων, αντικατάσταση καυστήρων και μοτέρ κλπ), χωρίς ξεκάθαρη και απτή πρόνοια για την στήριξή τους, γεγονός που είναι βέβαιο ότι θα εμβαθύνει τις υφιστάμενες κοινωνικές ανισότητες ενώ θα προσθέσει νέες.
Ειδικότερα για τη Δυτική Μακεδονία και την απολιγνιτοποίηση, τόνισε: «Είστε οι μετρ των παλινδρομήσεων: το 2028 έγινε 2025, έπειτα 2023, ξανά 2025, τώρα ξανά 2028 και βλέπουμε. Καμία σοβαρότητα, επάρκεια και προγραμματισμός: πρόκειται για μια κυβέρνηση που αν δεν ήταν τραγική, θα προκαλούσε καγχασμό.
Γιατί, τι άλλο από τραγική δεν είναι η απώλεια 4.000 θέσεων εργασίας στην περιοχή, η ερημοποίηση, η μετανάστευση, η έλλειψη χρηματοδότησης, η λεηλασία πόρων και υποδομών, η άναρχη και άτακτη εξάπλωση των ΑΠΕ, η ανύπαρκτη αποκατάσταση εδαφών και οικισμών;
Και, μάλιστα, καθώς η κοινωνία ζει ένα απόλυτο δράμα με τους λογαριασμούς ενέργειας στα ύψη, ενώ η κυβέρνηση έχει επιλέξει να αυξήσει την εξάρτηση της χώρας από ένα εισαγόμενο ορυκτό καύσιμο, την ώρα που η Ελλάδα καλύπτει από δικές της πηγές μόνο το 18% των αναγκών της, ενώ πριν 5-6 χρόνια, το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 35% περίπου.»
Στη συνέχεια, ανέφερε το δέον πλαίσιο για έναν ορθολογικό και βιώσιμο κλιματικό νόμο, με βάση τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ : «…θα συμπεριελάμβανε επιστημονική στοχοθεσία, νέο παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο, δεσμεύσεις της πολιτείας για τη μετάβαση, σχέδιο διακυβέρνησης, διασφάλιση καθολικής πρόσβασης στα βασικά αγαθά (νερό, ρεύμα, ασφαλές και υγιές περιβάλλον), συμμετοχή και εκπροσώπηση της κοινωνίας και ειδικές πολιτικές για την εξάλειψη των κοινωνικών ανισοτήτων.»
Κλείνοντας, έκανε ειδική αναφορά ότι η ελληνική κοινωνία, απαιτεί μια ευρύτερη πρόσληψη των συνεπειών της κλιματικής κρίσης, όπου οι διεθνείς και εθνικές απαιτήσεις θα ικανοποιούνται εξ ολοκλήρου, ωστόσο, θα υπάρχει μέριμνα για όσους δοκιμαστούν από τις επερχόμενες αλλαγές.
