Είναι αναμφισβήτητο ότι η επίσκεψη Δένδια στην Άγκυρα τάραξε τα δεδομένα. Η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση είχε άμεσο αντίκτυπο στην τουρκική κοινή γνώμη, η οποία για πρώτη φορά σε απευθείας σύνδεση άκουσε τις ελληνικές θέσεις. Πλέον, μπορεί να συγκρίνει με τις θέσεις που προπαγάνδιζε μέχρι τώρα το καθεστώς Ερντογκάν. Επίσης η επίκληση του διεθνούς δικαίου δεν μπορεί να παρερμηνεύεται από τη διεθνή κοινότητα, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Η Ελλάδα απέκτησε πλεονέκτημα στο γεωπολιτικό παίγνιο, αρκεί να το εκμεταλλευτεί και στο άμεσο μέλλον ώστε να καταστεί κεκτημένο.
Από την άλλη πλευρά, στο εσωτερικό μέτωπο, δυστυχώς, η αγωνία του Μεγάρου Μαξίμου να προσποριστεί επικοινωνιακά το αποτέλεσμα, οδήγησε στη διανομή non paper, διαχέοντας παρασκηνιακά ότι η οδηγία για αποφασιστική απάντηση, εκπορεύτηκε από τον πρωθυπουργό. Προφανώς ο έλληνας ΥΠΕΞ εφάρμοσε ότι ακριβώς είχε προετοιμαστεί πριν το ταξίδι. Δεν αυτοσχεδίασε. Αν όμως αυτενέργησε έδειξε ορθά αντανακλαστικά την κατάλληλη στιγμή. Η κίνηση όμως του πρωθυπουργού, σε κάθε περίπτωση, δείχνει άγχος για τις εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες. Είναι σαφές ότι οι θιασώτες της πολιτικής «κατευνασμού» του ΕΛΙΑΜΕΠ (οι οποίοι είναι και σύμβουλοι του πρωθυπουργού) δυσαρεστηθήκαν. Μάλιστα ορισμένοι από αυτούς το εκδήλωσαν και δημόσια.
Επίσης τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έδειξαν αντάξια των περιστάσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την πιθανή απόκλιση Πρωθυπουργού και ΥΠΕΞ. Οι ρητορικές ερωτήσεις του αμφιταλαντευόμενου ΚΙΝΑΛ ήταν χλιαρές και ανούσιες με στόχο την διαφοροποίηση, βλέποντας την επόμενη εκλογική μέρα και παραβλέποντας την ουσία. Το ΚΚΕ στο παράλληλο σύμπαν του επικαλέστηκε την πάλη των τάξεων. Ο διεθνιστής εκ του ασφαλούς (και υποβασταζόμενος του Μαξίμου γιατί κόβει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ) στο …’25 του. Ο τηλέμπορος των κηραλοιφών και των «επιστολών του Χριστού», εκφέροντας το ρηχό αφήγημά του, εκμεταλλευόμενος - τόσο καιρό - το βαθύ πατριωτικό συναίσθημα των ελλήνων και το διαμορφούμενο πολιτικό κενό, αποδείχθηκε ότι δεν έχει ελληνική λύση.
Ο ελληνικός λαός αναζητούσε απεγνωσμένα μια ευκαιρία για εθνική ανάταση έστω με την αυτονόητη δημόσια ανακοίνωση, μέρους των ελληνικών θέσεων εντός της Άγκυρας. Όμως, δεν του αρκούν, ούτε του αρμόζουν αποσπασματικές επιτυχίες. Απαιτείται γεωστρατηγικό και διπλωματικό εμπράγματο αντίκρισμα αντάξιο της γεωπολιτικής υπόστασης της Ελλάδας, της ιστορίας και του πολιτισμού μας.
Ο τρόπος που πολιτεύεται το υφιστάμενο κομματικό κατεστημένο υπό την υψηλή εποπτεία της φράου, σε συνεργασία με τις ελιτίστικες δεξαμενές σκέψεις, τους δικαιωματιστές και τους κατευναστές, καθιστούν την ελληνική κοινωνία σε μεγάλο ποσοστό δυσαρεστημένη και εγκλωβισμένη στην εν γένει πολιτική κατάσταση, παρά τις εκλάμψεις. Το καταγράφουν με σαφήνεια όλες οι δημοσκοπήσεις.
Καθημερινά καθίσταται αδήριτη και επιτακτική η ανάγκη για τη δημιουργία ενός ΕΝΙΑΙΟΥ, ΕΝΩΤΙΚΟΥ, ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟΥ, ΚΑΘΑΡΟΥ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ, ΓΝΗΣΙΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, όχι ως ανακουφιστική βαλβίδα εκτόνωσης, ούτε ως επικοινωνιακή συνέχεια γνωστών και μη εξαιρετέων του συστήματος. Απαιτείται κίνημα ένωσης προσώπων με αυτοθυσιαστικό πνεύμα, επαγγελματική υπόσταση, κοινωνική παρουσία, χωρίς αποκλεισμούς ούτε υπεροψίες, αλλά αλληλοκατανόηση και εμπιστοσύνη που εδράζεται στις αξίες της ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑΣ.
Γκουντιός Β. Γιάννης
Η/Μ Μηχανικός
