Στην δημοκρατία, ως αποτέλεσμα του διαφωτισμού (αυτή έχουμε), οι τρείς εξουσίες (εκτελεστική, νομοθετική, δικαστική) θα πρέπει να είναι απόλυτα ανεξάρτητες υπό την εγγύηση της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια με μνημόνια και υγειονομική κρίση, με όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις, αποδείχθηκε ότι τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα.
Είδαμε αποφάσεις της νομοθετικής εξουσίας να αντιβαίνουν το Σύνταγμα προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις απαιτήσεις του ΔΝΤ και της Τρόικας. Θυμίζω δηλώσεις υπουργών που μιλούσαν για τα «όρια του Συντάγματος», για τις «παρυφές του Συντάγματος» και άλλα παρόμοια.
Είχαμε ποικίλους εκβιασμούς της κυβέρνησης (εκτελεστική εξουσία) προς τους βουλευτές (νομοθετική εξουσία) προκειμένου να «περάσουν» τα μνημόνια από τη Βουλή προς εξυπηρέτηση των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών, αλλά και υπόγειες συμφωνίες για θέσεις και εξασφάλιση της πολιτικής σταδιοδρομίας για να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών προς εξυπηρέτηση των γερμανικών και αμερικανικών γεωπολιτικών επιλογών. Σε όλες τις περιπτώσεις οι ελληνικές κυβερνήσεις αποδείχθηκαν υποτελείς και υπόλογες των ξένων.
Είχαμε και περιπτώσεις αποφάσεων ανωτάτων δικαστηρίων (δικαστική εξουσία) με καθαρά πολιτικά χαρακτηριστικά. Οι αποφάσεις αυτές εξυπηρέτησαν την εκάστοτε κυβέρνηση. Στέρησαν έτσι από τους Έλληνες (συνταξιούχους, δημοσίους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, ομολογιούχους κλπ) πάνω από 100δις ευρώ. Άλλες φορές εγκρίνοντας ως συνταγματικούς τους νόμους των μνημονίων και τις περικοπές μισθών και συντάξεων και άλλες, αντισυνταγματικές τις διατάξεις που έδιναν ψίχουλα στους πολίτες όπως τη μόνιμη σύνταξη του «εξωφρενικού» ποσού των 102€/μήνα στην πολύτεκνη μητέρα με ανάλογες επιπτώσεις στο δημογραφικό. Υπήρξε επίσης, παραίτηση προέδρου του ΣτΕ, λόγω των εσωτερικών διαρροών για τον νόμο Κατρούγκαλου (Γ’ μνημόνιο). Βέβαια πολλές από τις αποφάσεις αυτές ανατράπηκαν σε δεύτερο και καθυστερημένο χρόνο, αλλά η ζημιά είχε συντελεστεί. Είδαμε όμως, την μεταπήδηση κάποιων ανώτατων δικαστών (οι οποίοι μετείχαν στις αποφάσεις) από την δικαστική, στην εκτελεστική ακόμη και στην πολιτειακή εξουσία.
Σήμερα δια στόματος υπουργών (εκτελεστική εξουσία), καθώς επίσης και μια σειρά εγκάθετων δημοσιογράφων (τέταρτη εξουσία) επιβάλλεται η υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών με φωτογραφικές τροπολογίες (νομοθετική εξουσία) ως αποτέλεσμα της αποτυχημένης διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης. Παραβλέπουν ή παρερμηνεύουν τη σαφή συνταγματική επιταγή περί ισότητας και ισονομίας όλων ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των Ελλήνων, τις οδηγίες της ΕΕ και τις κατευθύνσεις της επιτροπής βιοηθικής. Και το κάνουν απροκάλυπτα, αδιάντροπα, προκλητικά, εξαναγκαστικά, αντιδημοκρατικά. Επαίρονται με τέτοια σιγουριά σαν να έχουν προεξοφλήσει τις αποφάσεις των δικαστηρίων (δικαστική εξουσία) που θα κληθεί να αποσαφηνίσει τη νομιμότητα της υποχρεωτικότητας του καθολικού εμβολιασμού και μάλιστα με απειλές επιπέδου μπράβων, παραπληροφόρηση, περικοπή μισθών, αποβολή από το ασφαλιστικό σύστημα, εκβιασμό, στιγματισμό, επιλεκτική απομόνωση, καταστρατήγηση κατά το δοκούν των προσωπικών δεδομένων, διασπορά διχόνοιας.
Δεν είμαι κατά του εμβολιασμού. Είμαι κατά της υποχρεωτικότητας στον εμβολιασμό. Είναι θεμελιώδες κεφάλαιο της πληγωμένης δημοκρατίας μας. Είναι οξύμωρο να ισχυρίζονται ότι είναι απόλυτο δικαίωμα κάθε γυναίκας να κάνει έκτρωση γιατί αφορά στο σώμα της, αλλά δεν είναι δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να αποφασίζει για το αν θα δεχθεί οποιαδήποτε ιατρική πράξη (άρα και το εμβόλιο). Το επιχείρημα ότι ο ανεμβολίαστος επηρεάζει τους γύρω του δεν διαφέρει από το γεγονός ότι η έκτρωση αποτρέπει με βεβαιότατα μια νέα ζωή την ώρα που όλα τα συστημικά κόμματα επαίρονται ότι η ζωή είναι το μέγιστο αγαθό.
Για δεύτερη φορά (μετά τα μνημόνια) η υγειονομική κρίση γίνεται αφορμή για υπονόμευση της δημοκρατίας μας. Είναι καταφανής ο εναγκαλισμός των τριών «ανεξάρτητων» εξουσιών με την πλήρη συμπαράσταση, στήριξη, προπαγάνδιση της εγκάθετης τέταρτης εξουσίας των στρατευμένων «δημοσιογράφων» και του κατακίτρινου «τύπου». Ευτυχώς υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις που αναδεικνύουν τη σαπίλα. Αυτό το καθεστώς με καταφανή προκλητικότητα, εξαναγκασμό και αυταρχισμό που διχάζει, εκβιάζει και ευτελίζει την αξιοπρέπεια των Ελλήνων δεν μπορεί να είναι δημοκρατία. Ας το βαφτίσουν ο Άδωνης και ο Μάκης όπως αυτοί ξέρουν και ενδεχομένως θα επιθυμούσαν. Και ο Κυριάκος; Και ο Αλέξης; Και η Φώφη; Μια από τα ίδια. Όψεις του ίδιου γερμανικού νομίσματος.
Και όλα αυτά την ώρα που ο επιτηδευμένα ανεξέλεγκτος και ισλαμοφασίστας Ερντογάν γιορτάζει την κατάληψη της Κύπρου ως αποτέλεσμα της κατάλυσης της δημοκρατίας μας και τότε.
Αυτή τη δημοκρατία θα γιορτάσουμε στις 24 Ιουλίου 2021 υπό την αιγίδα της ιδιοκτήτριας της Καλυψώς*;
Απαιτείται ΤΩΡΑ ΕΝΑ, ΕΝΙΑΙΟ, ΕΝΩΤΙΚΟ, ΑΚΗΔΕΜΟΝΕΥΤΟ, ΚΑΘΑΡΟ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΓΝΗΣΙΑ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ που ΝΑ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ με οδοδείκτη την ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ για την αποκατάσταση των πληγών και στερέωσης της δημοκρατίας στον τόπο που γεννήθηκε.
*Καλυψώ: η γάτα που κουρνιάζει υποτιμώντας το χώρο που κόσμησαν με την παρουσία τους ως σύμβολο της δημοκρατίας, μεταξύ άλλων, οι πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας Τσάτσος και Σαρτζετάκης.
Γκουντιός Β. Γιάννης
