Ήταν αρχές του καλοκαιριού του 1971, που ένα κονβόι με τη χουντική ηγεσία (Παττακός, Αγγελής, Ζωιτάκης, Μακαρέζος, κλπ) κατευθύνονταν μέσω της εθνικής οδού Λάρισας – Κοζάνης προς τη Βόρεια Ελλάδα.
Όταν μαθεύτηκε αυτό, πλήθος κόσμου από το χωριό μας έσπευσε να τους προϋπαντήσει στη διασταύρωση με το Μεταξά. Ως παιδί, θυμάμαι μια γενική κινητοποίηση και άκουγα από πολλούς, τη μέρα εκείνη, τη φράση:
-«Έρχεται ο Παττακός!», και συγχρόνως να επιβιβάζονται σε κάθε διαθέσιμο μεταφορικό μέσο, με ιδιαίτερο ενθουσιασμό, σαν να πήγαιναν στον Νιάημερο.
Μαζί τους πήγαν και οι «βασιλικοί», ως «ένοικοι της ίδιας πολυκατοικίας» με τους χουντικούς. Δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε σε εκείνη την εορταστική υποδοχή, γιατί εμένα δεν με πήραν μαζί τους, αλλά το πιο αξιοσημείωτο, σύμφωνα με μαρτυρίες, είναι το εξής:
Ο Μπατσιλοθωμάς όρθωσε το ανάστημά του και αναφώνησε:
-«Καλοί είστι, αλλά θέλουμι κι του Βασιλιά!».
Όλοι πάγωσαν και οι άνδρες της ασφάλειας κινήθηκαν απειλητικά προς το μέρος της «βασιλικής αντιπροσωπείας» του χωριού. Τότε επενέβη ο αστυνόμος μας, ο Βασίλειος Νικάκης, και τους καθησύχασε, διαβεβαιώνοντάς τους ότι δεν πρόκειται για κάποιους αντικαθεστωτικούς, αλλά ίσα-ίσα για ένθερμους υποστηρικτές του καθεστώτος, της «εθνικής κυβερνήσεως».
Δεν ξέρω πόσο πείσθηκαν, αλλά για δυο περίπου βδομάδες σύχναζαν στον μπατσιλάθκο τον μαχαλά διάφοροι «άγνωστοι επισκέπτες», για να γνωρίσουν τα αξιοθέατα.
Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, στο Υπουργείο Βόρειας Ελλάδας ο Υφυπουργός - Περιφερειακός Διοικητής Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, Νικόλαος Γκαντώνας (από τη Γαλατινή Κοζάνης), ετοίμαζε τον προϋπολογισμό των έργων στη Βόρεια Ελλάδα. Ο Γιάννης Γκουτζιομήτρος (ο Γιαννς τ΄ Παππά), υπάλληλος στο Γραφείο Τύπου, έκανε παρέμβαση, ώστε να συμπεριληφθεί στα έργα και η ασφαλτόστρωση του δρόμου του Λιβαδερού μέχρι το Μεταξά. Η αντίδραση του Γκαντώνα ήταν:
-«Εσείς από το Λιβαδερό, οι κατσικοκλέφτες, θέλετε και τον βασιλιά!».
Από το «κατσικοκλέφτες», βγάζει κανείς το συμπέρασμα ότι δεν μας θεωρούσαν και πολύ επικίνδυνους…
Την επόμενη χρονιά, καλοκαίρι του 1972, έγινε η ασφαλτόστρωση του δρόμου.
Οι συνταγματάρχες όμως, αλλά ούτε και ο Καραμανλής στη συνέχεια, δεν έκαναν το χατίρι των βασιλοφρόνων, και με δημοψηφίσματα «έδιωξαν» το βασιλιά και «ορφάνεψε» το γένος.
Έτσι, χαρακτηριστικά είναι τα λόγια ενός εκ των βασιλικών του χωριού μας, κατά τους έντονους προεκλογικούς διαλόγους και αντιπαραθέσεις της μεταπολίτευσης:
-«Ποιος Καραμανλής και ποιος Παπανδρέου, κανείς τους δεν αξίζει, από τη στιγμή που ορφανέψαμε, που χάσαμε τον πατέρα μας το βασιλιά!».
Σε όλη την περίοδο αυτής της ιδιότυπης ορφάνιας, οι Λιβαδεριώτες βασιλόφρονες απάλυναν τον πόνο τους διαβάζοντας το «Εθνικόν Φως», το περιοδικό με την πανελλαδική κυκλοφορία για τη βασιλική οικογένεια. Επίσης παρηγοριόνταν πίνοντας κανένα ποτηράκι στην υγειά του άνακτος, φωνάζοντας «Ψωμί, ελιά και Κώτσο Βασιλιά» ή επιδιδόμενοι σε χορευτικές φιγούρες, παραγγέλνοντας στην ορχήστρα να παίξει το λεβέντικο τσάμικο «Γρίβα μ΄ σε θέλει ο βασιλιάς», θεωρώντας ότι κάνουν κάτι σπουδαίο!
Όλες αυτές τις εύθυμες ιστορίες των Λιβαδεριωτών βασιλοφρόνων τις θυμήθηκα σήμερα, με την ευκαιρία της κηδείας του έκπτωτου βασιλιά Κωνσταντίνου.
Όμως όλες οι ιστορίες των βασιλόφρονων του χωριού δεν είναι εύθυμες και χαριτωμένες. Κάποιοι από τους βασιλόφρονες, με μια ψευδοϋπερηφάνεια και αμέτρητο εγωϊσμό, ήθελαν τα παιδιά τους και η οικογένειά τους να είναι σαν κι αυτούς, ιδεολογικά τουλάχιστον, και να υπακούουν πιστά στις προσταγές τους. Σε πολλές περιπτώσεις η συμπεριφορά τους ήταν βάναυση, με καταστρεπτικές συνέπειες.
Αλλά και ούτε η ιστορία των βασιλέων συνίσταται στις λαμπερές τους παρουσίες, τους μυθικούς γάμους με τις άμαξες και τα ροδοπέταλα, τα χαμόγελα, τις φωτογραφίες και την ποικιλία των εκλεκτών τους χόμπι.
Δυστυχώς η βασιλεία στην Ελλάδα και η παρουσία του εκλιπόντος μονάρχη Κωνσταντίνου στα πολιτικά πράγματα επέφεραν μύρια δεινά στον τόπο, γνωστά σε όλους. Ο Κωνσταντίνος, έρμαιο της μητρικής κηδεμονίας, της απειρίας του, αλλά και της μηδενικής πολιτικής του οξυδέρκειας, των άστοχων επιλογών του και των αυθαίρετων παρεμβάσεών του, συνέβαλε στην αποστασία, που οδήγησε στο πραξικόπημα και τη δικτατορία, στο δράμα της Κύπρου και στις επακόλουθες συνέπειες για τη χώρα μας, μέχρι σήμερα.
Όσο για τη μητέρα του, τη Φρειδερίκη, γνωστή και ως «Φρίκη» για τις φρικαλεότητές της, που ήθελε να κάνει κουμάντο σε όλα και να καθορίζει τις πρωθυπουργικές αποφάσεις, τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τις περίφημες «παιδουπόλεις», δηλαδή τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ορφανών παιδιών ή παιδιών εξορισθέντων και φυλακισμένων αριστερών αγωνιστών, με πολλά από αυτά τα παιδιά να καταλήγουν υπηρέτες πλουσίων οικογενειών ή να πωλούνται ως «υιοθετημένα» στην Αμερική; Ή μήπως τη σκληρή φορολογία που επιβλήθηκε στον φτωχό ελληνικό λαό ως συνέπεια της απαίτησής της να προικίσουμε με 30.000 χρυσές λίρες την κόρη της Σοφία, στο γάμο της με τον Διάδοχο του ισπανικού θρόνου Χουάν Κάρλος (για αρπαγή 100-200 χιλιάδες λίρες από τα κρατικά ταμεία μιλάει η βρετανική πρεσβεία της Αθήνας); Τότε που διαδήλωναν οι φοιτητές με το σύνθημα: «Προίκα στην Παιδεία και όχι στη Σοφία». Και να πεις ότι την καλοπαντρέψαμε τη Σοφία; Ο Χουάν αποδείχθηκε άπιστος και μουρντάρης!
Αλλά και ο Κωνσταντίνος δεν ήταν και τόσο ανιδιοτελής. Μετά την έκπτωσή του, οδήγησε την Ελλάδα σε αποζημίωση για τη βασιλική περιουσία ύψους 13,7 εκατομμυρίων ευρώ (ζητούσε 161 εκατομμύρια!!!), ενώ είναι γνωστό επίσης το πλιάτσικο του Φεβρουαρίου 1991, σε άριστη συνεργασία με τον Πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, της μεταφοράς με 9 κοντέινερ όλης της κινητής περιουσίας των ανακτόρων του Τατοΐου, με κλοπή κλασικών και βυζαντινών αρχαιοτήτων και πλήθους κοσμημάτων (σύμφωνα με δημοσιεύματα).
Πολλά μπορεί να αναφέρει κανείς, αλλά ο σκοπός μας δεν είναι μια γενική αποτίμηση των δεινών της βασιλείας. Ως κοινοί θνητοί, στις περιπτώσεις θανάτου, λέμε «Θιος σχωρέστον!» για τον εκλιπόντα. Το ίδιο θα πούμε και για τον αποδημήσαντα Δανό υπήκοο Κωνσταντίνο.
-Ελαφρύ να είναι το χώμα που θα σκεπάσει τον έκπτωτο βασιλιά!
Τίποτα όμως δεν είναι ικανό να σκεπάσει τη μνήμη μας και να εξαλείψει από αυτήν τα όσα δεινά επέφεραν στην πατρίδα μας αυτός και το σινάφι του!
FB Λιβαδερό Κοζάνης