Τις τελευταίες μέρες διακατέχομαι από ένα κοντράστ συναισθημάτων με αφορμή τα περιστατικά με ιερείς. Από τη μια αποτροπιασμός για την εγκληματική επίθεση με βιτριόλι ενός παπά τραμπούκου εναντίον συναδέλφων του στη μονή Πετράκη και......από την άλλη συμπόνια για τον ανείπωτο πόνο του πατέρα Βησσαρίωνα της Επανωμής, για τον άδικο θάνατο της κόρης του από τα χέρια ενός αγύρτη χειρουργού γιατρού. Από τη μία διερωτάσαι πώς είναι δυνατόν τέτοιοι εγκληματίες να παρεισφρέουν στον κλήρο και από την άλλη πώς τόσο άξιοι και σεβάσμιοι ιερείς, σαν τον Βησσαρίωνα, να δοκιμάζονται τόσο σκληρά στη ζωή!
Σε έναν τέτοιο σεβάσμιο ιερέα θα αναφερθούμε σήμερα.
Πρόκειται για τον Παπαδημήτρη, ιερέα το πάλαι στο Λιβαδερό, τον κατά κόσμο Δημήτριο Γκουτζιομήτρο του Βασιλείου, γεννηθέντα στο Μόκρο το 1890.
Υπήρξε άριστος μαθητής, διετέλεσε δάσκαλος δημοτικού σχολείου και χειροτονήθηκε ιερέας περί το 1929. Εφημέριος στο Ναό του Αγίου Νικολάου Λιβαδερού μέχρι το θάνατό του, ασκώντας παράλληλα και τα διδακτικά του καθήκοντα.
Ήταν άγια μορφή, αξιοσέβαστος και αγαπητός από όλους. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι όταν επισκεπτόταν τη Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης ο Δεσπότης τον υποδεχόταν όρθιος στην πόρτα (μαρτυρία Δημήτρη Πουρνάρα). Οι κάτοικοι του χωριού προσέτρεχαν συχνά στον Παπαδημήτρη για βοήθεια και ζητούσαν τη γνώμη και τις ορμήνιες του.
Την εποχή του εμφυλίου δεν εγκατέλειψε το ποίμνιό του, έμεινε στο χωριό διακινδυνεύοντας ακόμα και τη ζωή του. Κρανιώτες φανατικοί δεξιοί τον έβλεπαν με κακό μάτι, δεν τολμούσαν όμως να τον πειράξουν γιατί τον προστάτευαν οι συγχωριανοί του, ενώ ήταν της αποδοχής και των ανταρτών.
Αρρώστησε και εκοιμήθη στις 13 Μαρτίου του 1953. Άφησε πίσω του τέσσερα παιδιά: Ελευθερία, Τριγώνα, Σοφία και Γιάννη. Ο μόνος πλέον εν ζωή είναι ο Γιάννης Γκουτζιομήτρος (φιλόλογος και διατελέσας προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου στο Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης).
Το μνήμα του Παπαδημήτρη (προπάππος μου) βρίσκεται πίσω από την παλαιά εκκλησία του Αγίου Νικολάου Λιβαδερού.
Στις φωτογραφίες ο Παπαδημήτρης και ο γιος του Γιάννης (Γιαννς τ’ παπά) σε μαθητική ηλικία.
Πηγή: FB Λιβαδερό Κοζάνης