Ποιήματα εξορίας αναζητούν τον ποιητή τους
Αν η γραφή ως διαδικασία προϋποθέτει το άλγος της δημιουργίας, η γραφή κάτω από δύσκολες συνθήκες αναδεικνύεται στην πλέον επίπονη διαδικασία. Από τα Ομηρικά έπη, το άλγος του νόστου, η δυστοπία της εξορίας αλλά και του τόπου μακριά από την «Ιθάκη»,
...το ευρύ φάσμα των αναμνήσεων, αποτελούν βασικά κι ολοένα συχνότερα επανερχόμενα μοτίβα της λογοτεχνίας.
Η δική μας περιπλάνηση ξεκινά πολλούς αιώνες αργότερα από την αρχή των ραψωδών, κατά τη διάρκεια της Επταετίας των Συνταγματαρχών. Τόπος: ο γνωστός ήδη από τα μετεμφυλιακά χρόνια Άγιος-Ευστράτιος (Αη-Στράτης). Χρόνος: η διετία μετά την εγκαθίδρυση της Δικτατορίας, 1968-1970. Πρωταγωνιστής: ένας ανώνυμος ποιητής που συνθέτει, εκεί και τότε, πέντε ολοκληρωμένες ποιητικές συλλογές και έξι ποιήματα τα οποία προτάσσει. Στόχος: η αποκατάσταση του υλικού και του ποιητή του.
Τα ποιήματα που συγκροτούν το υλικό παρουσιάζουν μεγάλο φιλολογικό ενδιαφέρον: ο Γιάννης Ρίτσος φαίνεται, αρχικά, να αποτελεί ένα ισχυρό πυρήνα, αφού πολλά από τα μοτίβα της ποίησης του επίσης εξόριστου ποιητή επανέρχονται στο υλικό μας. Αναφορές στην εξορία, στον Αη-Στράτη και το μεγάλο σεισμό του 1968, στην ανοικοδόμηση του τόπου, σε μνήμες και εμπειρίες παραδίδουν, σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, ένα γοητευτικό αποτέλεσμα, που μένει να αποκατασταθεί.
Η όλη αυτή προσπάθεια ξεκινά από το δημιουργικό πείσμα του εκδότη της Παρέμβασης του Β.Π. Καραγιάννη, στα χέρια του οποίου το υλικό έφθασε μέσω του Χρήστου Δημητριάδη και Λαοκράτη Χαλβατζή, του πρότερου κατόχου των ποιημάτων, γνώστη της πορείας τους μέχρι και σήμερα, που η προσωπική κατάθεση του ανώνυμου δημιουργού τους έρχεται στο φως.
Η παρουσίαση θα γίνει στο πλαίσιο της 12ης Διεθνούς Έκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, την Παρασκευή 8 Μαΐου 2015, στις 15.00 μ.μ. στο περίπτερο 15 στην αίθουσα «Ζήσιμος Λορεντζάτος».
Φιλολογική επιμέλεια
Μάριος-Κυπαρίσσης Μώρος