Ξηλωμένα μεταλλικά καθίσματα (πάνω από 20), - Ασυντήρητες ξύλινες κερκίδες και κεντρική σκηνή,
- Σπασμένα κάγκελα,
- Βανδαλισμοί όλων των ειδών, κυρίως στους βοηθητικούς χώρους,
- «Παγίδες» σε ...ποικιλία μορφών, έτοιμες να προκαλέσουν ατύχημα σε ανύποπτα παιδιά,
Αυτή ήταν η εικόνα του Υπαίθριου Δημοτικού Θεάτρου που αντίκρισαν οι ομάδες εθελοντών της Οικολογικής Κίνησης, της Δημοτικής Κίνησης «Κοζάνη- Τόπος να ζεις», του Δικτύου Pro-tasis, καθώς και μαθητές – δάσκαλοι του 9ου Δημοτικού και του 6ου Γυμνασίου, οι οποίοι καθάρισαν το χώρο εντός και εκτός του θεάτρου στα πλαίσια της διεθνούς εκστρατείας “let’s do it”.
Οι ίδιες περίπου ομάδες εθελοντών καθάρισαν και πέρσι το ίδιο μέρος. Και διαπίστωσαν με λύπη τους πως τίποτε δεν άλλαξε. Ίδια και χειρότερη εικόνα εγκατάλειψης, αμείωτες οι ποσότητες των σκουπιδιών (μαζεύτηκαν πάνω από 50 μεγάλες σακούλες), καμία απολύτως ενέργεια του Δήμου στο θέμα συντήρησης του θεάτρου και επισκευής των βοηθητικών οικίσκων. Όλες οι ξύλινες κατασκευές ρημάζουν, και χρειάζονται επειγόντως εμποτισμό με βερνίκι εξωτερικής χρήσης, πριν διαβρωθούν αφημένες στο έλεος του καιρού.
Πέρσι είχαν κατατεθεί δημοσίως και αρμοδίως οι ίδιες διαπιστώσεις και ανησυχίες. Το Δίκτυο Pro-tasis έκανε ένα άρθρο για το Δημοτικό Κήπο, ενώ η Δημοτική Κίνηση κατέθεσε με πρωτοβουλία του Δημοτικού Συμβούλου κ. Λ. Ιωαννίδη σχετική Ερώτηση στο Δήμο Κοζάνης (7/05/2012).
Στην Ερώτηση επισημαίνονταν η κακή κατάσταση του θεάτρου και οι κίνδυνοι που υπάρχουν για όλο το δάσος από τα σκουπίδια, τα οποία εκτός των άλλων μπορεί να αποτελέσουν και εστία πυρκαγιάς. Χαρακτηριστική ήταν και η αναφορά στον εμπρησμό (?) του κυλικείου που ευτυχώς δεν αποτέλεσε αιτία να καεί ολόκληρο το δάσος. (σσ. Το κυλικείο παραμένει ακόμη καμένο και θλιβερό)
Η Δημοτική Αρχή στην απάντησή της διαβεβαίωσε ότι ο χώρος θα συντηρηθεί και θα ευπρεπιστεί, αλλά τα γεγονότα δυστυχώς τη διαψεύδουν και την εκθέτουν.
Όμως δεν είναι μόνο οι ευθύνες του Δήμου. Υπάρχει και η ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ του πολίτη που αυθαιρετεί, καταπατεί και βρωμίζει το δημόσιο χώρο. Κανείς δήμος δεν μπορεί να είναι καθαρός, αν οι πολίτες του έχουν σοβαρό έλλειμμα αγωγής και σεβασμού προς το πράσινο και τους ελεύθερους χώρους. Οι παρέες νεαρών που μαζεύονται στο θεατράκι θα πρέπει επί τέλους να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να το μεταβάλουν σε χωματερή. Αυτό, αν μη τι άλλο, δείχνει ότι δε σέβονται τους εαυτούς τους, αφού προτιμούν τους «σκουπιδότοπους» ως τόπο συναντήσεων.
Ούτε η αστυνόμευση είναι λύση. Κοστίζει και αποδίδει ελάχιστα, ενώ δεν αναπληρώνει την ανάγκη να ανατρέφουμε τα παιδιά ως ΠΟΛΙΤΕΣ στο σπίτι και στο σχολείο. «Κάλλιον προλαμβάνειν ή θεραπεύειν». Μέχρι να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο όμως είναι απαραίτητο να αποκτήσουμε πιο αυστηρά ανακλαστικά και να καταγγέλλουμε επώνυμα, (ως εθελοντικές οργανώσεις ή ως απλοί πολίτες) τους παραβάτες. Ο κάθε «Ελληνάρας» που ετοιμάζεται να μαγαρίσει το δημόσιο χώρο πρέπει να αισθάνεται ότι τον παρακολουθεί το αόρατο μάτι της κοινωνίας και τον περιμένει ανάλογη τιμωρία. «Όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος».
Οικολογική Κίνηση Κοζάνης.
16-4-2013