ΛΑΜΠΡΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ Η ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΑ 50ΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα
α. ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΘΕΙΑΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ.
Λαμπρή και με αισθήματα άφατης χαράς και συνάμα πολλής συγκίνησης ήταν η διήμερη γιορτή (14 και 15-9-2013) στη μνήμη των Εγκαινίων και της 50χρονης (15.9.1963 - 15.9.2013) αδιάλειπτης λειτουργίας του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού. Ο Εσπερινός με την Αρτοκλασία, η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία και η εκδήλωση πολιτισμού στο προαύλιο του Ναού με παρουσίαση από πέντε χορωδίες τραγουδιών της παράδοσης συνέθεσαν το κλίμα της γιορτής.
Η λαμπρότητα και τα ανάμεικτα ζωηρά αισθήματα άφατης χαράς και συγκίνησης που κυριάρχησαν στη γιορτή οφείλονται και στη λαμπρή λειτουργική παρουσία των ζώντων και στην αοράτως παρουσία των κεκοιμημένων κτιτόρων, επιτρόπων, ψαλτών και πάντων των συντελεσάντων στη θεμελίωση, ανέγερση και αποπεράτωση του Ιερού Ναού.
Η λειτουργική προεξαρχία στη γιορτή του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου, η παρουσία και συμμετοχή και άλλων κληρικών στις εκδηλώσεις Θείας Λατρείας και πολιτισμού, η συμμετοχή στο Αναλόγιο του Ναού ψαλτών και η παρουσία πολλού λαού, όλων των ηλικιών και σε όλες τις εκδηλώσεις του Ναού δημιούργησαν, μετέδωσαν και κοινώνησαν (οι παλαιότερες προς τις νεώτερες γενιές) αυτό το ανείπωτο αίσθημα της γιορτής, όπου συνυπάρχει εν Χριστώ μια ολόκληρη κοινωνία ανθρώπων του τίμιου μόχθου και του κατατρεγμού, στην οποία παραμένει ανέγγιχτο το μεδούλι της ψυχής της στην ιστορική της πορεία, καθώς αναζητεί διεξόδους από τα υπαρξιακά και κοινωνικά σκοτάδια (όσων που τα καλλιεργούν) με την προσφυγή-καταφυγή της στο ανοιχτό ήθος, στον Ιερό Ναό και στα εν αυτώ λειτουργικά τελούμενα.
Κέντρο της γιορτής, το μυστήριο της Ευχαριστίας με την Αρχιερατική Θ. Λειτουργία την οποία τέλεσε (15-9-2013) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος, ως επισφραγιστική Λειτουργία στη συμπλήρωση της 50ετούς λειτουργίας του Ι. Ναού. Ο Ιερός Ναός ξεκίνησε την πορεία του μέσα στο χρόνο με την πρώτη λειτουργία των Εγκαινίων και του καθαγιασμού του (στις 15-9-1963) από το μακαριστό Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό και με πρώτο Εφημέριο τον μακαριστό Πρεσβύτερο Ιωάννη Παπαδημητρίου από το Παλαιογράτσανο και επισφραγίζει την 50ετή λειτουργία του πάλι με Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος μίλησε για το νόημα του Σταυρού του Χριστού σε συνάφεια με το λόγο του Αποστόλου Παύλου ‘’ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός’’ και είπε ότι ο Σταυρός είναι ‘’όπλο κατά του διαβόλου’’ και το κέντρο της ζωής και ότι αυτό είναι το μήνυμα της κατά Ανατολάς Εκκλησίας: Σταυρός και Ανάσταση. Μίλησε για τον εγωισμό, που απομακρύνει τον άνθρωπο από το Θεό και που αλλοιώνει τη φυσική του υπόσταση και τον εκτρέπει από τον προορισμό του. Είμαστε, είπε, προορισμένοι για τη Βασιλεία του Θεού. Η Εκκλησία, είπε, πορεύεται και ο Άδης να ανοίξει δεν μπορεί να την καταπιεί. Ο Σταυρός, κατέληξε ο Σεβ., είναι το τρόπαιο της νίκης κατά του διαβόλου και της αμαρτίας.
Τέλος ο Σεβασμιώτατος κ. Παύλος προσέφερε στον Ιερό Ναό, ως δώρο αναμνηστικό των Εγκαινίων και της 50ετούς λειτουργίας του, περγαμηνή, πάνω στην οποία είναι κείμενο, καλλιγραφικά γραμμένο με το χέρι, που ιστορεί το εορταζόμενο γεγονός και ένα ευαγγέλιο για την Αγία Τράπεζα του Ναού. Τιμητική πλακέτα εκ μέρους του Ιερού Ναού επέδωσε στον Πρωτοψάλτη και Θεολόγο κ. Μιλτιάδη Ηλιάδη ο Σεβ. κ. Παύλος.
Η όλη γιορτή ανέδυε τη θεολογία με την οποία ο υμνογράφος περιγράφει τη μνήμη των ‘’Εγκαινίων της αγίας του Χριστού ημών Αναστάσεως’’ στο Στιχηρό του Εσπερινού (13 Σεπτεμ.) με το στίχο: ‘’τα παρόντα Εγκαίνια, πνευματικώς πανηγυρίσωμεν’’. Κι αμέσως στο επόμενο Στιχηρό εξηγεί τι σημαίνει το ‘’πνευματικώς’’: ‘’τον παλαιόν άνθρωπον αποθέμενοι, εν καινότητι ζωής πολιτεύεσθε’’. Και επανέρχεται στο τέλος του ίδιου τροπαρίου για την εμπέδωση του λόγου: ‘’ούτως εγκαινίζεται άνθρωπος, ούτω τιμάται η των Εγκαινίων ημέρα’’.
β. ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ-ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Το βράδυ της Κυριακής (15-9-2013, ώρα 7-9) στο κατάφωτο και κατάμεστο από κόσμο προαύλιο του Ιερού Ναού έγινε η εκδήλωση πολιτισμού με την παρουσίαση τραγουδιών της παράδοσης από πέντε χορωδίες: Σκούλιαρης, ΚΑΠΗ Βελβεντού, Παλαιογρατσάνου, ΚΑΠΗ Πλατανορέματος και Μορφωτικής Ένωσης Καταφυγιωτών (ΜΕΚ) Κατερίνης.
Την όλη παρουσίαση έκαναν η Μαρία Κουτσιούκη (φοιτήτρια της Παιδαγωγικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο της Φλώρινας) και η Γεωργία Λιάλιου (μαθήτρια Β’ Λυκείου Βελβεντού). Εύγε. Το γραπτό κείμενο που διάβασαν στην εκδήλωση (με ευκρινέστατη άρθρωση λόγου) οι δύο παρουσιάστριες είναι το παρακάτω:
‘’Σήμερα, 15 Σεπτεμβρίου του 2013, ημέρα Κυριακή, συμπληρώνονται 50 χρόνια αδιάκοπης λειτουργίας του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού. Είναι ο απλός, ολόφωτος, ολόλαμπρος, χαρούμενος, φιλόξενος, ανοιχτός, υποστηρικτικός στο συνάνθρωπο Ιερός Ναός που βρίσκεται μπροστά μας.
Πρόκειται για ένα πονεμένο Ναό. Οι απαρχές του βρίσκονται σε ένα πολύ οδυνηρό ιστορικό γεγονός. Στην πυρπόληση των τριών ορεινών χωριών των Πιερίων ορέων: Παλαιογρατσάνου, Καταφυγίου και Σκούλιαρης, το Δεκέμβριο του 1943, από τα γερμανικά, ναζιστικά στρατεύματα Κατοχής.
Οι κάτοικοι των πυρπολημένων χωριών πέρασαν στην εσωτερική προσφυγοποίηση. Όσοι ήρθαν σε τούτο τον τόπο, έφτιαξαν τα σπίτια τους, μάζεψαν τις οικογένειές τους και το εναπομείναν βιος τους και θεμελίωσαν με το μακαριστό Μητροπολίτη Διονύσιο Ψαριανό και το μακαριστό παπα-Γιάννη Παπαδημητρίου από το Παλαιογράτσανο, μετά το Πάσχα του 1961, τον Ι. Ναό. Στην Επιτροπή ανέγερσης ήταν: ο Θωμάς Στεργιόπουλος, ο Γεώργιος Ι. Στεργιόπουλος, ο Νικόλαος Καλοζήσης, ο Δημήτριος Φικιάρης, ο Παντελής Παπαγόρας, ο Αθανάσιος Μανώλας και ο Νικόλαος Τζινίκος.
Ο Ναός είναι πετρόχτιστος. Η πέτρα της περιοχής, που ήταν άφθονη στα χρόνια εκείνα της δεκαετίας του ’60 κουβαλήθηκε με τα ζώα και στα χέρια των ανθρώπων πελεκήθηκε για να πάρει την κατάλληλη μορφή. Τα υλικά, ο ασβέστης, το τσιμέντο, η λάσπη όλα έγιναν με τα χέρια χωρίς τις μηχανές. Ενισχύσεις από κρατικά ή από ευρωπαϊκά ταμεία δεν υπήρξαν.
Η ανέγερση και αποπεράτωση του Ναού οφείλεται στην πίστη, στην επιμονή, στον ιδρώτα, στον οβολό από το υστέρημα (περίσσευμα δεν υπήρχε) των φτωχών ανθρώπων του καιρού εκείνου. Η καθεμιά πέτρα του ιερού κτίσματος έχει τη δική της ιστορία.
Στη γιορτή συμμετέχουν μαζί με όλους εμάς και οι κεκοιμημένοι προ-παππούδες μας και προ-γιαγιάδες μας. Οι απλοϊκοί χριστιανοί που έγραψαν τη δική τους ιστορία. Και να, το έργο τους. Ο πάνσεπτος Ιερός Ναός του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω μέσα στον οποίο μεταμορφώνεται και αγιάζεται ολόκληρη η ζωή του καθενός από εμάς, μα και ο συλλογικός μας βίος, που ανακαλύπτει την ποιότητα της ταυτότητάς του και αναδύει το άρωμα για τη συνύπαρξη προσώπων και κοινωνιών εν Χριστώ.
Μας στεγάζει όλους. Μας χωράει όλους. Φίλους και εχθρούς. Δικούς και ξένους. Γνωστούς και άγνωστους. Χορτάτους και πεινασμένους. Και μας μεταγγίζει την ελευθερία, την αγάπη και την ειρήνη του Χριστού, την κατανόηση, τη συμπόνια και τη σπλαχνικότητα των Αγίων του Θεού, που (πρέπει να) γίνονται και δικά μας βιώματα ανοιχτής παιδείας και άφοβης κοινωνικότητας.
Ο Ιερός Ναός εγκαινιάστηκε, καθαγιάστηκε και τέθηκε σε λειτουργία στις 15 Σεπτεμβρίου του 1963 από το μακαριστό Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό. Πρώτος Εφημέριος του Ιερού Ναού ήταν ο Πρεσβύτερος Ιωάννης Παπαδημητρίου από το Παλαιογράτσανο. Πρώτοι ψάλτες ήταν ο Δημήτριος Φικιάρης (δεξιός) και ο Γεώργιος Ηλιόπουλος (αριστερός).
Ο ρυθμός του Ναού είναι τρίκλιτη βασιλική με ξύλινη σκεπή. Ο κυρίως Νάρθηκας, δυτικά, που αποτελεί και την κυρία είσοδο του Ναού, είναι σκεπαστός. Υπάρχουν εκεί δυο ξύλινα προσκυνητάρια: Της Παναγίας και του Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω. Εκεί ανάβονται τα κεριά.
Ο δεύτερος Νάρθηκας, νότια, είναι αγιογραφημένος. Δεξιά και αριστερά της εισόδου δεσπόζουν οι ολόσωμες εικόνες των Αγίων Διονυσίου και Νικάνορος της Ζάβορδας. Υπάρχουν ακόμα παραστάσεις από το βίο και τα θαύματα του Αγίου Διονυσίου.
Πανηγυρίζει φέτος, ολόκληρο το 2013, ο Ιερός Ναός για την για την πεντηκονταετή λειτουργία του και σήμερα, 15 Σεπτεμβρίου 2013 για την ενθύμηση των Εγκαινίων του, με επισφραγιστική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, την οποία τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλος.
Απόψε το βράδυ (15-9-2013) πραγματοποιείται στο προαύλιο του Ναού με φόντο τον αγιογραφημένο έξω-Νάρθηκα εκδήλωση πολιτισμού με την παρουσίαση τραγουδιών της παράδοσης της περιοχής από χορωδίες ανδρών και γυναικών.
Ο Ιερός Ναός χαίρεται για την παρουσία όλων απόψε εδώ και για την παρουσία των σεβαστών πατέρων. Την ευχή τους να έχουμε.
Και εκφράζει τις ευχαριστίες του για τις χορωδίες της Σκούλιαρης, του Παλαιογρατσάνου, του ΚΑΠΗ Βελβεντού, ιδίως για τις χορωδίες του ΚΑΠΗ Πλατανορέματος και της Μορφωτικής Ένωσης Καταφυγιωτών (ΜΕΚ) Κατερίνης, που υποβλήθηκαν σε αρκετά μεγάλο κόπο και έξοδα, όχι μόνο για να έρθουν και να μας τιμήσουν μα και για να μας τραγουδήσουν τραγούδια του τόπου τους. Ευχαριστούμε όλους θερμά.
Τα τραγούδια τραγουδιούνται με τις αυθεντικές φωνές, χωρίς παρέμβαση στην ορθοφωνία και στον ιδιαίτερο ήχο του κάθε τόπου. Δεν αλλάξαμε τίποτα φωνητικά στις πρόβες, που να χαλάει τον πρώτο ήχο. Θελήσαμε να διασώσουμε – όσο διασώζεται – τον πρωτότυπο ήχο. Σε καθεμιά χορωδία ο Ιερός Ναός προσφέρει ως δώρο μια δυάδα κρασιού ντόπιας καλλιέργειας και παραγωγής.
Χορωδία Αγίας Κυριακής (Σκούλιαρης):
1ο τραγούδι: ‘’Πέρα στην Ανατολή’’. Τραγούδι του έρωτα 200 και πλέον ετών. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας στην ορεινή Σκούλιαρη κυριαρχεί μέσα από την τοπική μουσική και στιχουργική λαϊκή παράδοση ο έρωτας για τα όμορφα μάτια μιας νέας κοπέλας. Τραγουδιέται και χορεύεται στα πανηγύρια του χωριού.
2ο τραγούδι: ‘’Χριστέ ‘μ απ’ αναστήθηκες’’. Τραγουδιέται το Πάσχα στο χορό γύρω από την εκκλησιά
3ο τραγούδι: ‘’Το μαύρο το μαντίλι’’. Τραγούδι του αρραβώνα.
4ο τραγούδι: ‘’Πέρα σε κείν’ τα σπίτια’’ τραγούδι του αρραβώνα.
5ο τραγούδι: ‘’Μήλο μου κόκκιανο’’. Το τραγούδι αυτό το λένε όταν έρχονται οι συμπεθέροι να πάρουν τη νύφη.
Χορωδία ΚΑΠΗ Βελβεντού:
1ο τραγούδι: ‘’Χορέψτε δυο μου μάτια’’. Τραγούδι του έρωτα, τραγουδιέται και χορεύεται στα πανηγύρια.
2ο τραγούδι: ‘’Νεραντζούλα φουντωμένη’’. Τραγούδι του έρωτα, τραγουδιέται και χορεύεται στα πανηγύρια.
3ο τραγούδι: ‘’Μη μ’ αρραβωνιάζεις ‘κόμμα’’. Τραγούδι του αρραβώνα.
4ο τραγούδι: ‘’Ψηλά σε κείνο το βουνό’’. Τραγούδι του έρωτα, τραγουδιέται και χορεύεται στα πανηγύρια.
5ο τραγούδι: ‘’Μες στην Αγιά-Παρασκευή’’. Τραγούδι του έρωτα και του αρραβώνα.
Χορωδία Παλαιογρατσάνου:
1ο τραγούδι: ‘’Σήμερα τα Φώτα κι φωτισμός’’. Τραγουδιέται και χορεύεται τα Θεοφάνεια στο μεγάλο χορό μετά τον Αγιασμό στο προαύλιο του Ναού.
2ο τραγούδι: ‘’Στης Παναγιάς το μαχαλά’’. Τραγουδιέται και χορεύεται τα Θεοφάνεια και το Δεκαπενταύγουστο.
3ο τραγούδι: ‘’Στ’ Άγραφα κλαίει μια παπαδιά’’. Τραγούδι 200 ετών. Τραγουδιέται και χορεύεται τα Θεοφάνεια και το Δεκαπενταύγουστο.
4ο τραγούδι: ‘’Στην Πόλη γράφουν τα χαρτιά’’. Τραγουδιέται τα Θεοφάνεια και το Δεκαπενταύγουστο. Τραγούδι με επίκαιρο μήνυμα. Το τραγουδήσαμε στο ιστορικό Επισκοπείο Κοζάνης στο Μητροπολίτη μας κ. Παύλο.
5ο τραγούδι: ‘’Η Μπεΐνα’’. Αναφέρεται σε ιστορικό γεγονός. Τραγουδιέται τα Θεοφάνεια και το Δεκαπενταύγουστο.
Χορωδία ΚΑΠΗ Πλατανορέματος.
1ο τραγούδι: ‘’Η συντροφιά με πρόσταξε’’. Τραγούδι του μόχθου και της αγάπης για τη ζωή.
2ο τραγούδι: ‘’Εψές είδα στον ύπνο μου’’. Τραγούδι με αναφορά στο Χριστό, στους αγγέλους και στον παράδεισο σε συνάφεια με τους πλούσιους και τη φτωχολογιά.
3ο τραγούδι: ‘’Παίρνω την άκρη απ’ το γιαλό’’. Τραγούδι κλέφτικο, που υμνεί τον αγώνα και την ακατάβλητη λεβεντιά των κλεφτών της Τουρκοκρατίας.
4ο τραγούδι: ‘’Δε σε θαρρούσα Όλυμπε’’. Περιγράφει τη σκληρή ζωή των κλεφτών στα λημέρια του Ολύμπου σε όλες τις εποχές του έτους.
5ο τραγούδι: ‘’Βλαχούλα εροβόλαγε’’. Κλέφτικο και ερωτικό συνάμα, που φανερώνει τη συνύπαρξη των κοινών αισθημάτων στον άνθρωπο για την ελευθερία και για τον έρωτα.
Χορωδία Μορφωτικής Ένωσης Καταφυγιωτών (ΜΕΚ) Κατερίνης.
Τα περισσότερα τραγούδια του Καταφυγίου προήλθαν από τη λαϊκή μετακίνηση. Οι Καταφυγιώτες κατατρεγμένοι και ξεριζωμένοι στα χρόνια της Τουρκοκρατίας και ξεκινώντας από την Ήπειρο και τα θεσσαλικά Άγραφα (περιοχές με τις οποίες συμπίπτουν τα τραγούδια τους) είχαν σαν μοναδικό αποκούμπι και παρηγοριά τους το πονεμένο τραγούδι που μέχρι σήμερα ακούγεται σαν μοιρολόγι. Προλογικά για τη χορωδία της ΜΕΚ θα μιλήσει σύντομα ο κ. Θανάσης Κατσούλης, έφορος της χορωδίας.
1ο τραγούδι: ‘’Φίλοι ‘μ, καλώς ορίσατε’’. Τραγούδι της χαράς και της φιλοξενίας.
2ο τραγούδι: ‘’Σου ‘πα μάνα ‘μ, πάντριψί μι’’. Τραγούδι του αρραβώνα και του γάμου.
3ο τραγούδι: ‘’Αγιάσμος και βασιλικός’’.
4ο τραγούδι: ‘’Αναστασιά’’.
5ο τραγούδι: ‘’Σηκούτι για να φύγουμι, να μη μας βαρεθούνι’’.
Ακολουθεί απαγγελία ποιήματος του ποιητή και συμπατριώτη μας Γιάννη Παπαγόρα με τίτλο: ‘’Ο Άγιος του Ολύμπου και του Βελβεντού’’. Το ποίημα απαγγέλλει η Μαρία Κουτσιούκη.
Χαρμόσυνα η καμπάνα και τα σήμαντρα
σημαίνουν στ’ Αη-Διονύση τ’ άγιο σπίτι.
Κρύο και βαρυχειμωνιά.
Μα η χάρη του άπλωσε
μια ζεστασιά στων χριστιανών τα στήθη.
Σεπτή η εικόνα του στην Άγια Τράπεζα
με δέος οι παπάδες ευλογούνε
κι οι ψάλτες ταπεινά και με κατάνυξη
σεμνά, γλυκά κι αυτοί υμνολογούνε.
Του Άγιου η παρουσία ολοζώντανη,
καρδιά-καρδιά, ψυχή-ψυχή σιμώνει,
το νιώθει και ριγά το εκκλησίασμα,
κι η προσευχή στα χείλη δυναμώνει.
Δάκρυα της ψυχής στα μάτια φτάνουνε
πλημμύρισε απ’ αγάπη η καρδιά μας.
Κι ο Άγιος ο καλός μας, ο φιλάνθρωπος
πρεσβεύει στο Χριστό, στην Παναγιά μας.
Επίλογος-Ευχαριστίες.
Κλείνοντας την αποψινή εκδήλωση νιώθουμε την ανάγκη να εκφράσουμε τις πολύ θερμές ευχαριστίες εκ μέρους του Ιερού Ναού για τις χορωδίες, της Αγίας Κυριακής (Σκούλιαρης), του Παλαιογρατσάνου, του ΚΑΠΗ Βελβεντού, του ΚΑΠΗ Πλατανορέματος, της Μορφωτικής Ένωσης Καταφυγιωτών (ΜΕΚ) Κατερίνης που με τη μουσική συμμετοχή τους, με τα τραγούδια της παράδοσης που τραγούδησαν, συνετέλεσαν στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης πολιτισμού του Ιερού Ναού για την επέτειο της πεντηκονταετούς λειτουργίας του και για τη μνήμη των Εγκαινίων του.
Συγχαρητήρια: στους ψάλτες και αναγνώστες, Γιάννη Τζινίκο, Γιάννη Παπαγόρα, Δήμητρα Κίτση, Αθανάσιο Κουτσιούκη, Γρηγόρη Φωκίδη, Γιώργο Καραγιάννη, Γιώργο Στεργιόπουλο, Μιλτιάδη Ηλιάδη, Δημήτρη Δασκαλόπουλο, Βασιλική Μινάι (μαθήτρια Β’ Γυμνασίου). Στις γυναίκες της Ενορίας που παρασκεύασαν τα νόστιμα εδέσματα του μπουφέ, προσφορά αγάπης για όλους. Στον ηλεκτρολόγο Γιάννη Μπαλάνη και στο μουσικό Μίλτο Τσιτσιμίκλη για τη δωρεάν προσφορά των ηχητικών συστημάτων και για την επιμέλεια του ήχου. Στα παιδιά, Θανάση Κουτσιούκη, Δημήτρη Κωστόπουλο και Άγγελο Παπαγόρα για το κούρεμα του χορτοτάπητα. Στα παιδιά που διακόνησαν στο Ιερό.
Στις εκδηλώσεις Θείας Λατρείας και πολιτισμού του Ι. Ναού προσήλθαν οι πατέρες, τους οποίους και ευχαριστούμε: Αρχιμανδρίτη Χριστοφόρο Αγγελόπουλο (Ι. Μητρόπολης Νίκαιας, καταγωγή από τα Σέρβια), Οικονόμο Λουκά Κουρκούτα (Πλατανόρεμα), π. Αθανάσιο Παπαϊωάννου (Ίμερα και Αύρα), π. Νικόλαο Κανταρτζή (Μεσιανή και Κουβούκλια), π. Λάζαρο Βασδέκη (Λεύκαρα), Διάκονο Μάξιμο Γεωργόπουλο. Ο Ι. Ναός ευχαριστεί και τον Αρχιμανδρίτη Νικηφόρο Μανάδη (Ι. Μητρόπολη Φλώρινας, καταγωγή από το Μικρόβαλτο) για τη συμβολή του στη γιορτή. Προσήλθαν και παρέστησαν (παίρνοντας ευλογία από τον Άγιο) από το Δήμο Σερβίων - Βελβεντού ο δημοτικός Σύμβουλος και αρχηγός της αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Μενέλαος Μακρυγιάννης και ο Πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας Πλατανορέματος κ. Γεώργιος Λαγογιάννης.
Ευχαριστούμε και τον καθένα από εσάς ξεχωριστά για την παρουσία του.
Ο Θεός να μας έχει όλους καλά.
Θα ψάλλουμε τώρα όλοι μαζί το Απολυτίκιο του Αγίου Διονυσίου σε ήχο πρώτο και δύο από τα Μεγαλυνάριά του σε ήχο πλάγιο του τετάρτου εκ του Γα με ισοκράτημα των μουσικών οργάνων λαούτου και κιθάρας.
Απολυτίκιον Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω
Ήχος α’ . Της ερήμου πολίτης.
Του Ολύμπου οικήτωρ, Πιερίας αγλάϊσμα, και της επωνύμου Μονής σου ιερόν περιτείχισμα, εδείχθης Διονύσιε σοφέ, βιώσας ώσπερ Άγγελος εν γη, και παρέχεις την ταχείάν σου αρωγήν, τοις ευλαβώς κραυγάζουσιν. Δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δια σου πάσιν ιάματα.
Μεγαλυνάρια
Όλυμπε υπέρτατε των βουνών, χαίρε και ευφραίνου, κεκτημένος συ βοηθόν, ρύστην και προστάτην, εν τοις πειρατηρίοις, τον θείον και υπέρλαμπρον Διονύσιον.
Πάσης Πιερίας Καθηγητά, Βελβεντού Κοζάνης, εκουσίως συνοικιστά, ημών των αναξίων, πρεσβείαις Θεοτόκου, τας αμαρτίας λύσον, ω Διονύσιε’’.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος
16-9-2013