Δέκα ολόκληρα χρόνια έχει να χτυπήσει το σκουριασμένο πια κουδούνι του σχολείου μας.
Δέκα χρόνια χωρίς δασκάλους, χωρίς μαθητές, χωρίς εκδρομές, χωρίς τραγούδια, χωρίς χαρούμενες παιδικές φωνές.
Γροθιά στα στομάχια όλων μας η εικόνα αυτή και κυρίως σε όσους από εμάς είχαμε την τύχη στο Σχολείο αυτό να περάσουμε τα καλύτερα παιδικά μας χρόνια.
Ολοι εμείς σήμερα ας κάνουμε μια προσπάθεια να γυρίσουμε τον διακόπτη του χρόνου πενήντα χρόνια πίσω.
Ας έρθουμε νοερά στις πρώτες μέρες λειτουργίας του σχολείου μας (Σεπτέμβριος 1971).
Ας θεωρήσουμε ως δικές μας τις χαρούμενες παιδικές φωνές που έντεχνα μας φέρνει στα αυτιά μας ο Γιάννης Σφαλύρας και ας υποθέσουμε μια από αυτές είναι και η δική μας φωνή.
Ας θυμηθούμε την χαρά μας και την έκπληξή μας όταν πρωτομπήκαμε διακόσιοι και πλέον μαθητές σε αυτό το υπερσύγχρονο κτίριο.
Μεγάλες ευάερες και ευήλιες αίθουσες ολακαίνουργια θρανία και πίνακες, χημείο τεράστιοι προθάλαμοι ντουλάπες για τα ρούχα μας Γυμναστήριο εσωτερικές τουαλέτες ακόμα και ντουζιέρες. Οι τοίχοι ήταν γεμάτοι με φωτό εθνικών ηρώων, επιγραφές και Αρχαία γνωμικά. Ο προαύλιος χώρος τεράστιος και απόλυτα προστατευμένος.
Όλα αυτά ήταν πρωτόγνωρα για εμάς.
ΖΟΥΣΑΜΕ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ.
Με την ευκαιρία ας θυμηθούμε τους δασκάλους εκείνης της χρονιάς. Στην πρώτη τάξη η Σταματία Κηδωνιέως από τις Κυκλάδες. Στην Δευτέρα η Πηνελόπη (Πίτσα) Χόρτη από την Πάτρα.
Στην Τρίτη η Δήμητρα (Τούλα) Καρατζένη από την Άρτα .
Στην Τετάρτη ο συγχωριανός μας Κώστας Κούσιας.
Στην Πέμπτη η Βικτωρία Νικολακοπούλου από την Κόρινθο και στην Έκτη Τάξη ο Σωτήρης Μπέλλος από το Συρράκο Ιωαννίνων. Νηπιαγωγός ήταν η κυρία Ανθούλα σύζυγος του Κώστα Κούσια.
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε ονόματα μαθητών (αν και τους θυμάμαι σχεδόν όλους) γιατί θα χρειαστούν ολόκληρες σελίδες. Ενδεικτικά θα αναφέρω μόνο ότι την χρονιά εκείνη στην Έκτη Τάξη ήταν ο Γιάννης Μπούντας (ψηλός), ο έτερος Γιάννης του Γεωργίου, ο Μίμης, ο Ηλίας Τσικόπουλος, ο Θύμιος Γρίβας, η Αγάπη Καζαμία (Σημαιοφόρος), η Πολυξένη Ζήκου, η Κούλα Κουλιού, η Ιωάννα Γρίβα, η Δήμητρα Τέλλιου, η Ελένη Τσικοπούλου κα.
Τα πρώτα νηπιάκια ήταν τα διδυμάκια Τασούλα και Μαρία η Εφη Ντίνα, ο Σάκης Δούλης, ο Νικολός ο Νικάρας, ο Ηρακλής Βροντίλας, ο Γιάννης Χριστόδουλος και τα κάπως μεγαλύτερα νήπια Γιάννης Σφαλύρας, Ντίνα Νάνου, Σούλα Μπούντα, Ευθαλία Παπαχρήστου κα.
Βεβαίως ευχάριστες αναμνήσεις έχουν όλα τα παιδιά που πέρασαν από το σχολείο μας έως το τέλος της λειτουργίας του (Ιούνιος 2011).
Όλες αυτές οι σκέψεις μου φέρνουν ένα σφίξιμο στο στομάχι και έναν κόμπο στο λαιμό. Σχεδόν αυθόρμητα μου βγαίνει το τραγούδι της Χαρούλας "Χρόνια χελιδόνια που πετάξατε".
Έτσι...για εκτόνωση!!!
