«8 μήνες σε διαθεσιμότητα – 8 μήνες ομηρίας»
του Μαργαρίτη Κώστα
Στο τέλος Αυγούστου του 2013 σε όλα τα ελληνικά ΜΜΕ, έγινε πρώτο θέμα, η ενέργεια ενός Ιταλού επιχειρηματία, που ενώ ευχήθηκε στους εργαζομένους καλό καλοκαίρι μετέφερε την επιχείρησή του αλλού, με αποτέλεσμα 500 εργαζόμενοι να χάσουν τη δουλειά τους.
Στις 30 Ιουνίου ευχηθήκαμε καλό καλοκαίρι και καλή αντάμωση το Σεπτέμβρη, σε συναδέλφους και μαθητές, δηλώσαμε θερινές υπηρεσίες και ξεκινήσαμε διακοπές.
Ο τομέας Υγείας και Πρόνοιας ανήκε στους λίγους «προνομιούχους» κλάδους, καθώς αποτελούσε το 22% της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης.
Οι ειδικότητες ήταν κλασική επιλογή για τον γυναικείο κυρίως πληθυσμό, υπήρχαν προοπτικές επαγγελματικής αποκατάστασης, τα εργαστήρια ήταν άκρως εξοπλισμένα, οι συνάδελφοι εργαζόμασταν με πλήρες ωράριο, ενώ σε πολλές περιοχές ο αριθμός των αναπληρωτών ξεπερνούσε όλες τις άλλες ειδικότητες.
Ακούστηκαν εν τω μεταξύ φήμες για απόλυση καθηγητών, κυρίως γυμναστών, θεολόγων, πληροφορικής και ξενόγλωσσων.
Σε παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης στις 2 Ιουλίου, γιατί τότε είχαμε το συνέδριο της ΟΛΜΕ στην Αθήνα, πήραμε τη διαβεβαίωση από τον υπουργό κ. Μητσοτάκη ότι δεν θα απολυθεί κανείς καθηγητής χωρίς αξιολόγηση.
Στις 9 Ιουλίου -με non paper- το Υπουργείο Παιδείας στοχοποίησε τον δικό μου τομέα μαζί με τον τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών και Αισθητικής Κομμωτικής, για να αποχωρήσουμε από την εκπαιδευτική κοινότητα και 2500 καθηγητές της ΤΕΕ θα τεθούν σε διαθεσιμότητα – κινητικότητα.
Ποιοι καθηγητές;
Αυτοί πού είχαν χρόνια να μπουν στην τάξη;
Αυτοί που ήταν ανίκανοι να διδάξουν;
Αυτοί που απουσίαζαν συστηματικά;
Αυτοί για τους οποίους εκκρεμούσαν δικαστικές αποφάσεις;
Αυτοί για τους οποίους δεν υπάρχει ωράριο;
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ.
Για να βρούνε τον αριθμό των καθηγητών θα έπρεπε να καταργηθεί κάποιος τομέας.
Ποιος ΤΟΜΕΑΣ;
Αυτός που έχει τους λιγότερους μαθητές;
Αυτός που έχει ειδικότητες που δεν έχουν θέση στην αγορά εργασίας;
Από τη γενική Παιδεία (Ιταλικής, Ισπανικής);
ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ
Πετύχανε με ένα σπάρο δύο τρυγόνια.
Τους βγήκε ο αριθμός, καταργήσανε τις πολυπληθέστερες ειδικότητες της ΤΕΕ και εξυπηρετήσανε τους φίλους τους σχολάρχες των ιδιωτικών ΙΕΚ (την Κυριακή εγκαινίασε Ιδιωτικό ΙΕΚ ο υπουργός και την Τρίτη κατήργησε εμάς).
Ο αιφνιδιασμός έγινε οργή, η οργή θλίψη και η θλίψη αντικαταστάθηκε από τρομοκρατία. Η υπογραφή της διαθεσιμότητας μας στις 22 Ιουλίου, έγινε η αρχή για να καταλάβουμε το μέγεθος της σκληρότητας του Υπουργείου. Η αιτιολογία της διαθεσιμότητας μας ήταν πως οι ειδικότητες αυτές δεν χρειάζονται. Αχρείαστοι λοιπόν οι νοσηλευτές, οι βρεφονηπιοκόμοι, οι αισθητικοί, οι φυσικοθεραπευτές, οι γραφίστες;;;;;;
Η κυβέρνηση από το βήματος της Βουλής προσπάθησε να μας κατασυκοφαντήσει, λέγοντας ότι λίγο ή πολύ είμαστε αγράμματοι (τάδε έφη ΣΥΜΕΩΝ) απόφοιτοι γυμνασίου, αλλά μετά από λίγο, βλέποντας τα προσόντα μας, δεν εξαίρεσε ούτε τα δεύτερα πτυχία ούτε τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά όπως είχε προαναγγείλει διότι ήταν πάρα πολλά και δεν θα έβγαινε ο αριθμός.
Φύγανε αυτοί για να σωθούν 180.000 εκπαιδευτικοί είπε ο κ. Αρβανιτόπουλος, δηλαδή έψαξε και βρήκε τις Ιφιγένειες που χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή.
Ο κύριος Απόστολος Κακλαμάνης, επιβεβαίωσε, ότι δεν υπήρχε καμιά μελέτη για την εκδίωξη μας από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπως ισχυρίστηκε αρχικά το Υπουργείο. Απλά ήμασταν ένας ικανοποιητικός αριθμός!!
Ο κ. Μητσοτάκης παραδέχτηκε πρόσφατα σε συνέντευξη του, ότι ήμασταν απλά, η λιγότερο κακή λύση.
Άλλοι φωνάζουν ευθαρσώς πλέον, ότι οι ωρομίσθιοι στοιχίζουν τα μισά λεφτά από ένα μόνιμο.
Και η Κυρία Ρεμπούση αναφωνεί «τι θέλετε να κάνουμε; Να κλάψουμε για τις απολύσεις των εκπαιδευτικών;». Τι δεν καταλαβαίνουμε;
Τη μέρα του δικαστηρίου στο ΣτΕ, πριν ένα μήνα, ο Κύριος Κωνσταντόπουλος, βουλευτής Πιερίας είπε ότι δεν είμαστε άλλωστε καθηγητές, δεν προερχόμαστε από καθηγητικές σχολές, όπως οι φιλόλογοι και οι φυσικοί, ότι τα πτυχία μας είναι πλαστά και τα έχουμε πάρει όλοι με 20!! Άλαλα τα χείλη των ευσεβών!!!
Ακύρωση και των παιδαγωγικών μας σπουδών!!
Και οι μαθητές μας που ήταν στη Δευτέρα τάξη;;;
Τι θα γίνει μ’ αυτούς; Πως θα πάρουν πτυχίο;
Θα προσλάβουν άλλους, ωρομίσθιους, στη θέση μας είπαν.
Το κάνανε;
Δυστυχώς όχι ακόμη, διότι πριν από 10 μέρες μου τηλεφωνήσανε από την Δ/ση Β/θμιας Πέλλας για να με ρωτήσουν αν θέλω να πάρω 20 ώρες στα ΙΕΚ Πέλλας για να με στείλουν από κει σε σχολείο της Β/θμιας για να κάνω μαθήματα που ακόμα και σήμερα δεν έχουν ξεκινήσει, πιθανώς και πανελληνίως εξεταζόμενα.
Και καλά αυτοί. Θα πάρουν πτυχίο. Με τους μαθητές που ήταν στην πρώτη τάξη τι έγινε;;;
Απλά τους αποκλείσανε το δικαίωμα να επιλέξουν τον Τομέα που ήθελαν.
Και θα αναρωτιέται κάποιος: τι ακριβώς συμβαίνει στις άλλες χώρες τις Ευρώπης;;;
Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης υπάρχουν στη Δ/θμια Εκπ/ση οι τομείς που καταργήθηκαν στην Ελλάδα.
Ο Υπουργός Παιδείας από του βήματος της Βουλής, αφού πρώτα μας αποκάλεσε συναδέλφους, θεωρώ ότι ήταν ειρωνική η προσφώνηση, είπε πως όχι απλά δεν μας κατήργησε, αλλά μας αναβάθμισε, αφού οι τομείς που καταργήθηκαν υπάρχουν όλοι στα ΙΕΚ.
Ας δούμε τι πραγματικά συμβαίνει:
- Οι τομείς πράγματι υπάρχουν, αλλά μέχρι τώρα, σήμερα, τα ΙΕΚ δεν έχουν κανένα μόνιμο καθηγητή.
- Στα ΙΕΚ φοιτούν απόφοιτοι Λυκείου και όχι απόφοιτοι Γυμνασίου όπως συμβαίνει στα ΕΠΑΛ, άρα κάποιος θα πάρει πτυχίο στα 21 του χρόνια και όχι στα 18 όπως συνέβαινε μέχρι τώρα.
- Οι μαθητές των ΕΠΑΛ μπορούσαν μετά από εξετάσεις να εισαχθούν στα ΤΕΙ. Από στο σχολικό έτος 2014-15, του χρόνου δηλαδή, το 25% των θέσεων των ΤΕΙ του τομέα Υγείας θα παραμένει κενό γιατί οι θέσεις αυτές αφορούν αποφοίτους ΕΠΑΛ του τομέα Υγείας, αυτού δηλαδή που έχει καταργηθεί.
- Και τέλος το ποιο σημαντικό: Αφού ο «συνάδελφος» μας αναβάθμισε γιατί δεν μετέφερε τις θέσεις στα ΙΕΚ αφού κανείς καθηγητής από τις ειδικότητες που καταργήθηκαν δεν ήταν υπεράριθμος;;;
Γιατί αφού υπήρχε σχέδιο, όπως μας είπαν, δεν εφαρμόστηκε η κινητικότητα αλλά τέσσερες μέρες πριν τη λήξη της διαθεσιμότητας δεν έχει τοποθετηθεί ούτε ένας εκπαιδευτικός;
Μήπως φοβούνται πως αν μας πάνε στα δημόσια ΙΕΚ θα πάρουμε την πελατεία των Ιδιωτικών για την οποία κόπτονται;
Είναι τυχαίο ότι τις πολυπληθέστερες ειδικότητες καθηγητών σε διαθεσιμότητα, δηλαδή Νοσηλευτές και Βρεφονηπιοκόμους τους πετάνε έξω από το Υπουργείο Παιδείας;
Είναι χάρη αυτό που μας κάνουν προκηρύσσοντας θέσεις στα Υπουργεία Εσωτερικών και Υγείας;
Τόσο πολύ μας φοβούνται στο Υπουργείο Παιδείας;
Τόσο καλά κάναμε τη δουλειά μας που δεν θέλουν ούτε να μας βλέπουν;
Για να γίνουμε καθηγητές εκτός από το βασικό τίτλο έπρεπε να έχουμε και παιδαγωγικό, κάποιοι από μας έχουν δεύτερα πτυχία, μεταπτυχιακά και διδακτορικά σχετικά με την εκπαίδευση. Τι να τα κάνουν όλα αυτά τα προσόντα στα άλλα Υπουργεία;
Δεν είναι αυτό ο απόλυτος εξευτελισμός;
Αυτή είναι η αξιοποίηση προσωπικού με προσόντα που διακηρύσσει καθημερινά ο κ. Μητσοτάκης;
Έπρεπε επίσης όλο αυτό το χρονικό διάστημα του οκταμήνου, να πολεμήσουμε τον κοντινό μας περίγυρο. Να αντιμετωπίσουμε την παραφιλολογία, ότι έχουμε ήδη «βολευτεί».
Ότι «καλά μας κάνανε» αφού στην εκπαίδευση καθόμαστε όλοι.
Ότι ο φυσικός μας χώρος είναι τα νοσοκομεία, μετά από 15-25 χρόνια στα θρανία, με δεκάδες λερωμένα μανίκια, πάντα ξασπρισμένα με κιμωλία δάχτυλα και ρούχα λερωμένα με στυλό.
Να πούμε ψέματα στους ηλικιωμένους γονείς μας.
Να απαντάμε με σοβαρότητα στα παιδιά, που μας ρωτούσαν αν ο λόγος που μας απέλυσαν είχε να κάνει με τη δική μας συμπεριφορά.
Αν θα μετακομίσουμε από τα ενοικιασμένα σπίτια μας για να επιστρέψουμε στο παιδικό δωμάτιο, ή αν χρειαστεί να τα πουλήσουν, όσοι είχαν αγοράσει με δάνειο.
Να χαμογελάμε για να μην μας λυπούνται.
Άνθρωποι νοικοκυραίοι και με αξιοπρέπεια, γίναμε όμηροι μιας ανηλεούς πολιτικής απόφασης.
Μήπως δεν κάναμε καλά τη δουλειά μας;
Εκεί που ο «συνάδελφος» ήταν professor ήταν στη διάσπαση του κλάδου.
Δίνοντας μοριοδότηση διαφορετική, ανάλογα με τον τρόπο εισαγωγής στην εκπαίδευση, μη βαθμολογώντας όλα τα τυπικά προσόντα, σπάζοντας τις προκηρύξεις, μη δίνοντας ούτε ένα μόριο στην εντοπιότητα, μας χώρισε σε ομαδούλες, επιβεβαιώνοντας απόλυτα το «διαίρει και βασίλευε».
Στους πολίτες, από του βήματος της βουλής, αλλά και από τηλεοπτικά παράθυρα έχει πει πολλές φορές ότι μας έχει τακτοποιήσει, αλλά τον προκαλώ να μας πει έστω και τώρα, ένα όνομα εκπαιδευτικού σε όλη τη χώρα, που να έχει πάει μέχρι σήμερα στη δουλειά.
Και το συνδικάτο μου η ΟΛΜΕ τι έκανε όλο αυτό τον καιρό;
Ήταν συνέχεια στο δρόμο, έχοντας μόνο μαξιμαλιστικούς στόχους, ζητώντας και μόνο «να ξαναλειτουργήσουν όλοι οι τομείς που καταργήθηκαν», χωρίς καμία διαπραγματευτική τακτική, καμία στρατηγική για τον αγώνα, καμία διαλλακτική στάση.
Έτσι οδηγήθηκε η απεργία διαρκείας τον Σεπτέμβριο σε πλήρη ευτελισμό και απαξίωση, με αποτέλεσμα η απεργία της προηγούμενης Τετάρτης να έχει μονοψήφια ποσοστά σε όλη την Ελλάδα.
Και το τριτοβάθμιο; Η ΑΔΕΔΥ τι κάνει;
Τέσσερεις μήνες μετά τις εκλογές δεν έχει εκλέξει ακόμη προεδρείο.
Λες κι όλα αυτά αφορούν κάποιους άλλους.
Λες και ότι δεν θα έχουμε σε 4 ημέρες τις πρώτες μαζικές απολύσεις στο Ελληνικό Δημόσιο από το 1911, 103 χρόνια μετά.
Τι θα πρέπει να γίνει:
- Προκήρυξη τώρα όλων των θέσεων.
- Προκήρυξη σε δομές του Υπουργείου Παιδείας (ΤΕΙ – ΙΕΚ – ΚΔΑΥ….)
- Δικαίωμα για εθελοντική κινητικότητα σε κενές θέσεις άλλων Υπουργείων
- Στήριξη του νομού μας ως προς τις θέσεις που θα προκηρυχθούν και ενίσχυση της εντοπιότητας για να μη βρεθούμε μετά από πολλά χρόνια υπηρεσίας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
- Αλλαγή των μορίων (αρχή της ισότητας, μοριοδότηση όλων των προσόντων και όχι μόνο ότι μας βολεύει).
Κανένας μόνος του σ’ αυτόν τον αγώνα.
Κανένας απολυμένος στις 22 Μάρτη
Όλοι στην Απεργία και στα συλλαλητήρια 19-20-21 Μάρτη
Οι συνάδελφοί μου πρέπει να καταλάβουν πως αν περάσουν αυτές οι απολύσεις, χωρίς καμιά αξιολόγηση, σε λίγο τίποτα δεν θα μπορεί να τους σταματήσει. Κι αν εμάς μας στέλνουν έστω στο Υπουργείο Υγείας, τότε τους συναδέλφους των γενικών μαθημάτων απλά και μόνο θα τους οδηγήσουν στην ανεργία.
Κινδυνεύουν σίγουρα περισσότερο από μας κι ας νομίζουν ότι τη γλιτώσανε.
Ευχαριστώ τη συναδέλφισσα Κανετίδου Μαρία
Μαργαρίτης Κώστας
Εκπαιδευτικός σε διαθεσιμότητα
ΠΕ 18-10, 18-02, 18-03