...επισκέφτηκε (16-4-2019) το Βελβεντό της ‘’μίας και Ελληνικής Μακεδονίας’’, όπως διεκήρυσσαν οι δύο ιστορικοί ηγέτες Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου.
Ο ‘Έλληνας πρωθυπουργός αγνόησε την Απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (Δ.Ι.Σ.): ‘’Δεν
αποδεχόμαστε την απονομή του όρου Μακεδονία ή παραγώγου του ως συστατικού ονόματος άλλου κράτους’’. (Δελτίο Τύπου Ι. Συνόδου, 26-1-2018). Αγνόησε και την Επιστολή των Μητροπολιτών της Μακεδονίας: ‘’Μην επικυρώσετε τη συμφωνία (των Πρεσπών), μη θελήσετε να βάλετε την υπογραφή σας σε μία συμφωνία που θα δημιουργήσει δυσμενή ιστορικά τετελεσμένα για την πατρίδα μας και την Εκκλησία μας’’. (19-12-2018). Κι όχι μόνο. Είναι περιχαρής - αυτό δείχνει εξωτερικά - για την εκχώρηση του ονόματος Μακεδονία στα Σκόπια.
Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές στον εκχωρητή του ονόματος Μακεδονία Έλληνα πρωθυπουργό ότι εμείς στο Βελβεντό ακολουθώντας τη μακρά παράδοση γενεών και γενεών της πόλης και ευρύτερα του τόπου μας, τη Μακεδονία την αγαπάμε, και την αγάπη μας αυτή δεν μπορεί κανείς να μας την αφαιρέσει από την ψυχή μας, είναι η μάνα μας και μας εκφράζει απόλυτα η διακήρυξη του Οδυσσέα Ελύτη για τη Μακεδονία: ‘’Για μας η ψυχή μας είναι το όνομά μας’’. Επαγρυπνούμε γι’ αυτήν.
Όφειλαν οι διοργανωτές της υποδοχής να του τα πουν αυτά του πρωθυπουργού, να του τραγουδήσουν το ‘’Μακεδονία ξακουστή / του Αλεξάνδρου η χώρα’’ και να τον οδηγήσουν, πρώτ’ απ’ όλα, στον ιστορικό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου, όπου κατεβαίνοντας ο πρωθυπουργός τα σκαλοπάτια της κυρίας (νότιας) εισόδου θα συναντούσε στο πρώτο παλιό ξύλινο προσκυνητάρι την εικόνα του αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω.
Κάποιος ας εξηγούσε στον πρωθυπουργό, ότι η εικόνα αυτή τοποθετημένη εδώ από τους κτίτορες του ναού (1804-1807) ανακεφαλαιώνει τη συνεχή και αδιάλειπτη πίστη των Βελβεντινών από το έτος 1524 ως τα σήμερα, μια πίστη που αφορά στα θεμέλια του κοινού βίου ως όραμα κοινοκτημοσύνης, που βρίσκεται στον αντίποδα του καπιταλισμού και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ήταν η περίοδος, 1524 μ.Χ., που ο εικονιζόμενος άγιος Διονύσιος ως ηγούμενος του Τιμίου Προδρόμου Βέροιας περιερχόταν, ως ένα κινούμενο ‘’κρυφό σχολειό’’, όλα τα παραποτάμια του Αλιάκμονα και τα ορεινά των Πιερίων χωριά, μεταξύ των οποίων και το Βελβεντό, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, όπου ‘’όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα και πλάκωνε η σκλαβιά’’ και αναζωπύρωνε την απειλούμενη και διωκόμενη πίστη των υποδούλων στο Χριστό και την Εκκλησία Του, αναζωπύρωνε την πίστη στην ελληνικότητα του Γένους. Αυτή η σπορά (που στους πληθυσμούς της λεκάνης του Αλιάκμονα βρήκε γη εύφορη και καλή) έδωσε αργότερα τους καρπούς της με την Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 ‘’για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία’’ και πολύ αργότερα με την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας μέσα στην οποία είναι και το Βελβεντό. Αν η γενέτειρα του καθενός είναι ιερή, ιερή, απαραβίαστη και προστατευταία, από το Λαό και την πολιτική του Ηγεσία, οφείλει να είναι πρώτα η πατρίδα, η Μακεδονία. Δεν επιτρέπουμε σε κανέναν ‘’να γίνει σκουπίδι η μάνα [μας] Μακεδονία’’. (Καβάφης, Η μάχη της Μαγνησίας, Α’, σ.36).
Μέσα στον ιστορικό ναό της Κοίμησης της Θεοτόκου στο Βελβεντό Μακεδονίας και κάτω από τη σκέπη της ‘’πλατυτέρας των Ουρανών’’ Παναγίας, θα μπορούσε να συμβεί το θαύμα. Θαύματα γίνονται, αρκεί να αφήνουμε τον εαυτό μας ανοιχτό στο Θεό, στην ελευθερία Του και την ενέργειά Του στα καθ’ ημάς όλα. Διαφορετικά, θα ενεργούν πάνω μας και θα μας κατευθύνουν άλλες ‘’δυνάμεις’’.
Ο σύντροφος πρωθυπουργός θα μπορούσε να ‘’έλθει εις εαυτόν’’, να δει το ολέθριο για τη Μακεδονία λάθος, που διέπραξε ιδίαις χερσί στις Πρέσπες και στη Βουλή συμπαρασύροντας και 152 Έλληνες βουλευτές σ’ αυτό με την επικύρωση των Πρεσπών, να καταλάβει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών, είναι, όπως του έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης (19-1-2019) ‘’έγκλημα εις βάρος της Ελλάδας’’, να ζητήσει συγνώμη από τον Ελληνικό Λαό για το διαπραχθέν ‘’έγκλημα’’ και να αναλάβει ο ίδιος πρωτοβουλία με γενναιότητα για τη διόρθωση του λάθους, την ανατροπή της Συμφωνίας -‘’ανοσιουργήματος’’- συνθηκολόγησης των Πρεσπών.
Τα χειροκροτήματα, οι επευφημίες και η σιωπή μας (για την οποία κρινόμαστε όλοι) για τη Μακεδονία μας, δεν επέτρεψαν να συμβεί στο Βελβεντό της Μακεδονίας το θαύμα, που θα ήταν σωτήριο για τον ίδιο και για τη Μακεδονία. Νιώθω να με πνίγει η ένοχη σιωπή – αδιαφορία μπροστά στον κύριο υπεύθυνο - αυτουργό για την παράδοση της Μακεδονίας μας στα Σκόπια.
Ρωμαλέος και ευθύβολος ο λόγος του Χρήστου Γιανναρά (Καθημερινή, 24-2-2019) μας προβληματίζει σοβαρά: ‘’Μετά το ανοσιούργημα των Πρεσπών οι πιθανότητες να έχουμε και οι Έλληνες τη μοίρα των Κούρδων και των Παλαιστινίων, των Βορειοηπειρωτών και των Βορειοκυπρίων, αυξήθηκαν εφιαλτικά. Ποιον να εμπιστευθούμε; Υποδείξεις δεν τελεσφορούν. Η ευθύνη της ψήφου μας στις επερχόμενες εκλογές γεννάει φόβο και τρόμο’’.
Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στους αγροτικούς συνεταιρισμούς ‘’ΔΗΜΗΤΡΑ’’ και ‘’ΑΣΕΠΟΠ’’, στο υδροηλεκτρικό του ΤΟΕΒ, στην Παιδική Βιβλιοθήκη και οι εξαγγελίες (αρκεί να μη μείνουν εξαγγελίες) για τον αγροτικό βίο καταγράφονται στα θετικά του. Στα αρνητικά του, η Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία ο Μίκης Θεοδωράκης χαρακτήρισε ‘’πράξη ιστορικής ήττας και εθνικής μειοδοσίας. .. Η μεγάλη ντροπή που θα μας στιγματίζει για πάντα’’.
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα. Με τη χάρη της Παναγίας μας (πολιούχου Βελβεντού) και του αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω καλό πέρασμα από τη Σταύρωση στην Ανάσταση.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας, παπαδάσκαλος, 17-4-2019