Λίγα 24ωρα πριν τη δημιουργία αυτού του άρθρου, έκλεινε η αξιολόγηση και υπογραφόταν το τέταρτο μνημόνιο, ακόμη πιο δυσβάστακτο και καταστροφικό για τον κόσμο της εργασίας, για τους συνταξιούχους της χώρας μας και για την περιοχή μας.
Επειδή πολύς ντόρος έγινε για το συνέδριο του Εργατικού Κέντρου, τις εκλογές, οφείλουμε να δώσουμε κάποιες απαντήσεις σε θέματα όπως η συγκρότηση του Δ.Σ., η διαδικασία που ακολουθήθηκε, κλπ.
Xρησιμοποιήθηκαν και χτυπήματα κάτω από την ζώνη π.χ. ταμείο, ξεκαθαρίζουμε ως παράταξη ότι καμία ανάμειξη δεν είχαμε με το ταμείο. Τα τελευταία τρία χρόνια το διαχειριζόταν η ΔΑΚΕ με την ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ, τώρα το διαχειρίζονται η ΑΚΕ με την ΤΑΞΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ.
Παρ΄όλα αυτά θεωρούμε ότι δεν υπάρχει κάτι μεμπτό, αυτοί που έχουν την ευθύνη διαχείρισης του οφείλουν, επειδή οι ίδιοι δημιούργησαν το θέμα να το ξεκαθαρίσουν, για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις και υπονοούμενα.
Στην ουσία τώρα της ανάδειξης του προεδρείου, η παράταξη μας από την αρχή πρότεινε: αναλογικό Προεδρείο, με συμμετοχή όλων των παρατάξεων, ανάλογα με την αντιπροσωπευτική δύναμη της καθεμίας, όπως προέκυψε από τις εκλογές της Κυριακής 09/04/2017.
Δεν είχαμε την πολυτέλεια να συζητήσουμε οτιδήποτε άλλο, γιατί τα προβλήματα που έχουμε μπροστά μας δεν μας επιτρέπουν να σκεφτούμε ότι μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε μόνοι, παρά μόνο συλλογικά. Όχι ότι είχαμε και τις αυταπάτες ότι όλοι θα συμφωνούσαμε πολιτικά στην ίδια στρατηγική.
Η πλειοψηφία όμως των παρατάξεων θα μπορούσε να συμφωνήσει σε ένα κοινό πλαίσιο διεκδικήσεων, θέσεων, στρατηγικής, για τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στην περιοχή μας.
Αντί αυτού επελέγη από δυο καθαρά ετερόκλητες δυνάμεις, ο δρόμος της αριθμητικής αποτύπωσης του αποτελέσματος (Είμαστε το 8 το οποίο είναι μεγαλύτερο από το 7, όπως οι ίδιοι διαλαλούν) κατά παράβαση της προηγηθείσας συμφωνίας και κάθε δεοντολογίας και ηθικής που υπάρχει στα συνδικάτα όλα αυτά τα χρόνια.
Και βέβαια και ο τρόπος της αποτύπωσης αυτής της ισχνής και ετερόκλητης συμμαχίας, έγινε με παράνομο και πραξικοπηματικό τρόπο, μη σεβόμενοι και τη βούληση των εκλογέων που ανέδειξαν πρώτη δύναμη την ΠΑΣΚΕ.
Πως θα συνεργασθούν οι οκτώ (4+4) των δυο παρατάξεων, όταν η μία η ΑΚΕ ακαθορίστου πολιτικού και συνδικαλιστικού περιεχομένου (καθώς εναγκαλιάζει στους κόλπους της κράμα επιμέρους παρατάξεων ΔΑΚΕ 2, ΑΝΕΛ, ΣΥΡΙΖΑ), δεν έχει καμία ταύτιση σε κανένα επίπεδο πολιτικής ή συνδικαλιστικής στρατηγικής με την Ταξική Ενότητα (ΠΑΜΕ).
Απόφαση με αυτόν τον συσχετισμό είναι αδύνατον να παρθεί. Γίνεται έτσι φανερός πιστεύω ο «πόλεμος της καρέκλας», ωστόσο ξεφεύγει από τον σκοπό του παρόντος άρθρου και το αφήνουμε στην κρίση των πολιτών και των συνέδρων που σε κάθε περίπτωση αποφάσισαν διαφορετικά. Με τα αδιέξοδα αυτής της συγκρότησης, πιστεύω, θα βρεθούν οι ίδιοι αντιμέτωποι σύντομα.
Εμείς από την πλευρά μας είναι προφανές ότι δεν θα τους ακολουθήσουμε. Μας αφορά όμως η επίλυση των προβλημάτων του κόσμου της εργασίας των συνταξιούχων, των ανέργων και των όποιων αναπτυξιακών πρωτοβουλιών παίρνονται από τους φορείς άσκησης εξουσίας κεντρικά (Κυβέρνηση) αλλά και τοπικά Δήμοι και Περιφέρεια.
Θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους κάθε φορά που θα παίρνονται αποφάσεις οι οποίες θα είναι σε βάρος του τόπου και της περιοχής μας. Δεν θα ανεχθούμε τοπάρχες και κυβερνητικούς εκπροσώπους στην περιοχή, οι οποίοι λειτουργούν πυροσβεστικά και σε βάρος της αναγνώρισης και επίλυσης των προβλημάτων.
Για να βοηθήσουμε τον τόπο μας χρειαζόμαστε όλοι, με τεκμηριωμένες προτάσεις, να τοποθετούμαστε σε οποιοδήποτε πρόβλημα ανακύπτει, με στόχο την επίλυση του.
Είμαστε πανευρωπαϊκά πρώτοι στην ανεργία και κανένας από τους τοπικούς φορείς δεν φαίνεται να το αναδεικνύει. Πως λοιπόν θα βοηθήσεις στην επίλυση του προβλήματος όταν δεν το αναδεικνύεις, δεν το αξιολογείς, δεν προτείνεις δρόμους διεξόδου μέσα από τα διαθέσιμα εργαλεία που έχεις;
Αναφερόμαστε στους διαθέσιμους πόρους, Εθνικούς, περιφερειακούς και ευρωπαϊκούς, που τοπικά μπορούν να δώσουν θέσεις εργασίας ή ακόμη και προσωρινές ανάσες σε πολλούς ανέργους. Δεν έχουμε την πολυτέλεια και δεν πρέπει να χαθεί ούτε ευρώ. Η κάθε απώλεια, ή απένταξη έργων, μεταφράζεται σε απώλεια εκατομμυρίων ευρώ και απώλεια θέσεων εργασίας.
Το τέταρτο πλέον μνημόνιο εκτός των άλλων, διαλύει και ξεπουλά τη ΔΕΗ, με απρόβλεπτες ακόμη συνέπειες για την περιοχή μας, που σε κάθε περίπτωση προμηνύονται καταστροφικές. Πώς θα αντιδράσουμε. Πώς θα αναληφθούν πρωτοβουλίες αποτροπής των προβλημάτων και από ποιους. Είναι σοβαρά ερωτήματα τα οποία πρέπει να απαντηθούν.
Χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε ισχυρό Διοικητικό Συμβούλιο στο Εργατικό Κέντρο ικανό να αποφασίζει, να αναλαμβάνει πρωτοβουλίες και να μπορεί να σταθεί απέναντι στις καταστροφικές πολιτικές, και όχι ένα μισό και αδύναμο Δ.Σ. ανίκανο να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.