Ὁ ἅγιος Ζαφείρης!: Χωρὶς ἐπίσημη Πρᾶξι ἁγιοκατατάξεως!
ΕΙΠΕ ὁ Ἰὼβ ἐκεῖνον τὸν εὐλογημένο λόγο του, «εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας», μετὰ ἀπὸ τὶς ἀπανωτὲς συμφορές του. Τὸν ἴδιο ἐπαναλαμβάνουμε κι ἐμεῖς στὸ τέλος κάθε λειτουργίας, ἀλλὰ χωρὶς νἄχουμε περάσει τὶς δοκιμασίες τοῦ Ἰώβ. Μὲ αὐτὴν τὴν δοξολογία πέρασε ὁ Ἰὼβ δεκαεφτὰ χρόνια.
Μέχρι ποὺ ἔγινε διαμάντι 24ο κι ἔμεινε στὴν παγκόσμια ἱστορία, ὡς τὸ κατ’ ἐξοχὴν ὑπόδειγμα τῆς ὑπομονῆς.
ΓΡΑΦΩ τὸν παραπάνω πρόλογο, γιὰ νὰ σημειώσω τὴν ὑπομονὴ ἑνὸς ἄλλου, κοντινοῦ μας Ἰώβ. Κι αὐτὸς εἶναι ὁ Ζαφείρης! Ναὶ μὲ θαυμαστικό! Μόνο ποὺ ξεπέρασε τὸν Ἰὼβ κατὰ δέκα χρόνια. Δεκαεφτὰ χρόνια πέρασε ὁ Ἰὼβ στὸ καμίνι τῶν δοκιμασιῶν του, καὶ εἴκοσιεφτὰ χρόνια ὁ ἀγαπητός μας Ζαφείρης! Ἔτσι ἔγινε διαμάντι 27ο. Ἦταν 24 ἐτῶν, ὅταν συνέβη τὸ βαρὺ συμβὰν στὸ παρκάκι στὰ μισὰ τῆς Διοικητηρίου. Κι ὕστερα σελίδες πολλὲς οἱ δοκιμασίες του. Κι ὅμως ὁλόξανθος κι ὁλόφωτος μέχρι τὸ τέλος. Πάντα μὲ εὐχαριστία. Γογγυσμὸς οὐδέποτε. Ἀπὸ τὰ χρόνια τοῦ Δημοτικοῦ Σχολείου, ποὺ ἐρχόταν στὸ Κατηχητικὸ καὶ στὸ Ἐπισκοπεῖο μέχρι καὶ τὴν +16η Φεβρ. 2016!
Πάτερ Νικηφόρο, «Εὐλογήσω τὸν Κύριον ἐν παντὶ καιρῷ… Γεύσασθε καὶ ἴδετε, ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος, μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ’ αὐτῷ. Ἀλληλούϊα». Αὐτὸ θυμήθηκε ὁ Ζαφείρης, ὅταν ἀνταμώσαμε μαζί του μὲ μιὰ παρέα παιδιὰ μετὰ ἀπὸ τὸ βαρὺ συμβὰν τῆς Διοικητηρίου. Καὶ μᾶς τὄψαλλε μὲ φόντο τὸ ὁλοφώτεινο καὶ πάντα χαμογελαστὸ πρόσωπό του! Ποῦ νὰ ἦταν αὐτὲς οἱ βαριὲς δοκιμασίες του; Πόσο μᾶς ἐλέγχει;
ΖΑΦΕΙΡΗ, τὸ ἴδιο σιγουρότατα ψάλλεις καὶ τώρα μαζὶ μὲ τοὺς ἀγγέλους. Νὰ μνημονεύης τὴν ὅμοια μὲ σένα ἀδερφή σου, τὸ θεῖο σου, τὸν ξάδελφό σου καὶ ὅσους ἦταν κοντά σου στὶς 27χρονες ἀνηφοριές σου, ποὺ σἔβαλαν στὴν καρδιὰ τοῦ αἰωνίου παραδείσου. Ἀμήν!
(π. Νικηφόρος)