Ἡ ἐγκύκλιος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας γιὰ τὴν ὑλοποίηση στὸ Γυμνάσιο Θεματικῆς Ἑβδομάδας Ἐνημέρωσης καὶ Εὐαισθητοποίησης σὲ ζητήματα Διατροφῆς, Ἐθισμοῦ – Ἐξαρτήσεων καὶ Ἐμφύλων Ταυτοτήτων προκάλεσε πανελλήνιο σάλο γιὰ τὸν τρίτο ἄξονά της, τὸν σχετικὸ μὲ τὶς «Ἔμφυλες Ταυτότητες», ἀφοῦ θεωρήθηκε ἐπιχείρηση ἀποδόμησης τῆς ὀντολογικῆς ὑπόστασης τοῦ ἀνθρώπου.
Στὴ συνέχεια ἡ προσπάθεια νὰ γίνουν διευκρινίσεις γιὰ τὸ συγκεκριμένο ζήτημα ἀποκάλυψε τὴν ὑποκρισία, μὲ τὴν ὁποία οἱ ὑπεύθυνοι διαχειρίζονται καὶ προωθοῦν ἐξουσιαστικὰ καὶ καταναγκαστικὰ τὴν ἐπιβολὴ ἀντιλήψεων, ὄχι μόνο ἀντιθέτων προς την πίστη καὶ τὴν παράδοση τοῦ λαοῦ μας, ἀλλά καιἀστήρικτων ἐπιστημονικὰ.
Παραθέτω ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς διευκρινιστικὲς δηλώσεις τοῦ Ὑπουργοῦ Παιδείας, κ. Κωνσταντίνου Γαβρόγλου: «Τώρα τὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο κατὰ κάποιον τρόπο ἔχει παρεξηγηθεῖ, δὲν ἰσχύει. Στὰ σχολεῖα θέλουμε νὰ συζητηθοῦν οἱ σχέσεις ἀνάμεσα στὰ ἀγόρια καὶ τὰ κορίτσια, στοὺς ἄνδρες καὶ τὶς γυναῖκες, ἡ ἰσότητα τῶν φύλων».
Μὲ τὴν πρώτη ἀνάγνωση τῶν παραπάνω δηλώσεων ἀναπηδοῦν μέσα μας αὐθόρμητα κάποια ἐρωτήματα: Ποιὸ εἶναι τὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο «ἔχει κάπως παρεξηγηθεῖ»; Τὸ ὅτι ἡ ἐγκύκλιος στὸν τρίτο ἄξονα θεματολογίας ἀναφέρεται ἁπλῶς καὶ μόνον στὶς σχέσεις ἀγοριῶν καὶ κοριτσιῶν, ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν καὶ στὴν ἰσότητα τῶν φύλων, ἐνῶ οἱ ἐπικριτές της φαντάζονται καὶ ἀναφορὰ στὴν ἀποδοχὴ τῶν ὁμοφυλοφιλικῶν σχέσεων ὡς φυσιολογικῶν; Ἀλλὰ τὴν πρόθεση τῶν συντακτῶν τὴν ἀποκαλύπτει ἡ εἰκόνα τοῦ τρίτου ἄξονα τῆς Θεματικῆς Ἑβδομάδας, ὅπως εἶναι καταγεγραμμένη στὴ γνωστὴ ἐγκλυκλιο.
Καὶ ἐρωτοῦμε: Ὁ γενικὸς τίτλος τοῦ ἄξονα «Ἔμφυλες ταυτότητες» δὲν ἐμπεριέχει τὸ ζήτημα τῆς ὁμοφυλοφιλίας; Οἱ ὑπότιτλοι στὶς θεματικὲς γιὰ μαθητὲς «Βιολογικὸ καὶ Κοινωνικὸ Φύλο» καὶ «Ἀποδομώντας τὰ ἔμφυλα στερεότυπα» δὲν μαρτυροῦν εὐνοϊκή ἔναντι τῆς ὁμοφυλοφιλίας στάση με στόχο τὴν ἀναγνώρισή της ὡς φυσιολογικῆς κατάστασης; Ὁ ὑπότιτλος στὶς θεματικὲς γιὰ γονεῖς καὶ ἐκπαιδευτικοὺς «Ὁμοφοβία καὶ Τρανσφοβία στὴν κοινωνία καὶ στὸ σχολεῖο» δὲν παραπέμπουν σαφέστατα στήν ἀντίληψη ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία, ὁ σοδομιτισμὸς, εἶναι φυσιολογική μορφή σχέσηςστὴν ἀνθρώπινη κοινωνία; Τόσο ἄσχετοι στὸ νὰ κατανοοῦν ἕνα κείμενο εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι, ποὺ ἔκριναν καὶ κατέκριναν τὰ συγκεκριμένα σημεῖα τῆς ἐγκυκλίου; Ἤ μήπως πρόθεση τῶν συντακτῶν τῆς ἐγκυκλίου ἦταν νὰ δοθῆ ἡ εὐκαιρία στοὺς ἐκπαιδευτικοὺς καὶ στοὺς ἐγκεκριμένους φορεῖς νὰ μιλήσουν γιὰ τὸ καταστροφικὸ πάθος τῆς ὁμοφυλοφιλίας καὶ τὰ ὀλέθρια ἀποτελέσματά της στὸν ἄνθρωπο καὶ στὴν κοινωνία;
Ἄν πράγματι τὸ «παρεξηγημένο ζήτημα … δὲν ἰσχύει», κατὰ τὴν δήλωση τοῦ κ. Ὑπουργοῦ, τότε γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν προχώρησε νὰ καταδικάση τέτοιου εἴδους ἀντιλήψεις καὶ προσπάθειες; Γιατί, ἐπίσης, δὲν ἀκούστηκε οὔτε ἡ παραμικρὴ ἀντίδραση ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο στὶς δηλώσεις ὁμοφυλοφιλικῶν Συλλόγων, οἱ ὁποῖοι τὸ συγχαίρουν γιὰ τὴν συγκεκριμένη πρωτοβουλία του καὶ προτρέπουν τὰ στελέχη του νὰ μὴν πτοηθοῦν ἀπὸ τὶς διάφορες ἀντιδράσεις, ἀλλὰ νὰ μείνουν σταθεροὶ καὶ ἀταλάντευτοι στὴν πραγματοποίηση τῶν ἀποφάσεών τους;
Τὰ κείμενα καὶ οἱ λόγοι, ποὺ ἀσκοῦν κριτικὴ στὴν ἐγκύκλιο γιὰ τὸν ἄξονα «Ἔμφυλες Ταυτότητες» περιέχουν σοβαρὰ ἐπιχειρήματα καὶ προκλητικὰ ἐρωτήματα, τόσο γιὰ διαδικαστικὰ, ὅσο καὶ γιὰ οὐσιαστικὰ ζητήματα. Ἔχουν τὴν ἐντύπωση οἱ ἄνθρωποι τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας ὅτι μποροῦν νὰ τὰ προσπεράσουν ὅλα αὐτὰ μὲ τὴν ἰσχὺ τῆς ἐξουσίας, μὲ μία γενικόλογη καὶ ἐκτὸς πραγματικότητας διευκρίνιση ὅτι «τὸ ζήτημα, τὸ ὁποῖο κατὰ κάποιον τρόπο ἔχει παρεξηγηθεῖ, δὲν ἰσχύει» καὶ μὲ ἕνα κολακευτικὸ πυροτέχνημα «ὅτι ἡ Ἱεραρχία ἔχει τὴ σοφία νὰ καταλάβει καὶ τὶς ἐγκυκλίους καὶ τὶς διευκρινίσεις»;
«Ἄν πρέπει νὰ πιστεύουμε κάπως στὸν Πλάτωνα,γράφει ὁ Μ. Βασίλειος, αὐτὸ εἶναι τὸ τελευταῖο ὅριο τῆς ἀδικίας, τὸ νὰ φαίνεται κανεὶς δίκαιος χωρὶς νὰ εἶναι» (Πρὸς τοὺς νέους, 6· ΕΠΕ 7,334).
Εἶναι κρῖμα! Ἄνθρωποι, ποὺ τοὺς ἔχει ἀνατεθῆ ἡ πιὸ ὡραία καὶ πιὸ σημαντικὴ ἀποστολή, ἡ καλλιέργεια τῶν νέων ἀνθρώπων, νὰ πνίγονται μέσα στὴν ὑποκρισία, φιλοδοξώντας νὰ γίνουν ἀποδομηταὶ τῆς πιὸ ἀληθινῆς παιδείας, τῆς Ὀρθόδοξης παιδείας, αὐτῆς ποὺ γαλούχησε γενεὲς, οἱ ὁποῖες μεγαλούργησαν.
Εὐτυχῶς ὑπάρχει τὸ καλὸ «προζύμι», οἱ συνειδητοποιμένοι γονεῖς καὶ ἐκπαιδευτικοί. Αὐτοὶ ποὺ μάχονται πνευματικὰ καὶ ἀντιστέκονται μὲ στέρεη τὴν πίστη ὅτι στὸ τέλος θὰ νικήση ἡ Ἀλήθεια.
Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Γ. Μύρου, Δρ Θ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ὁ πατήρ Αὐγουστῖνος Μύρου εἶναι ἱεροκήρυκας τῆς ἱερᾶς μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης