Ιστορία Μικροβάλτου

Το φθινόπωρο του 1918 μεγάλη συμφορά έπληξε τον τόπο μας. Ήταν μια φοβερή επιδημία γρίπης, που έστελνε καθημερινά εκατοντάδες άτομα στον τάφο. Οι παπάδες δεν πρόφταιναν να θάβουν τους νεκρούς*. Από μέρους της επιστήμης ουδεμία βοήθεια παρείχετο, γιατί ούτε γιατροί υπήρχαν την εποχή εκείνη, ούτε φάρμακα για την καταπολέμηση του θανατικού.

"Ιδίως θραύσιν έκαμε η γρίππη εις μικρά χωρία, ένθα λόγω της αμαθείας, της κακοδιαίτης και τον ακαθάρτου της βιώσεως μετεδίδετο αστραπιαίως και επέφερε αθρόους θανάτους ελλείψει ιατρικής αρωγής και φαρμάκων” αναφέρει στις 18.11.1918 η εφημερίδα “Ηχώ της Μακεδονίας”, προσθέτοντας, πως οι θά­νατοι στην επαρχία Σερβίων μόνον, ανήλθαν σε 150.

Πολυάριθμα ήταν τα θύματα της θανατηφόρας αυτής αρρώστιας και στο Μικρόβαλτο. Όπως θυμούνται οι ηλικιωμένοι κάθε μέρα πέθαιναν 4-5 άτο­μα. Τότε ξεκληρίστηκαν ολοκληρωτικά οι οικογένειες του Παπαπαύλου, του Γιαννοτζήμου, του Τσιλιαντώνη, του Τσιλιαμήκα, του Μαλλομήκα, του Μπαντή και του Σταθολιόλιου. Πέθαναν πάνω από 60 άτομα. Την φοβερή εκεί­νη ώρα της οδύνης και της απελπισίας ο λογισμός και η σκέψη όλων στρά­φηκε στο θαυματουργό Άγιο-Νικάνορα. Δύο νέοι κάτοικοι του Μικροβάλτου στάλθηκαν τότε στο ελπιδοφόρο μοναστήρι της Ζάβορδας να παραλά­βουν και να φέρνουν στο χωριό τα ιερά λείψανα του Αγίου, που φυλάσσο­νται σε ασημένιες λειψανοθήκες.

Όταν οι απεσταλμένοι με τα ιερά λείψανα στην επιστροφή τους πλησία­ζαν το χωριό, η καμπάνα της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου άρχισε να χτυ­πά ειδοποιώντας σχετικά τους κατοίκους, οι οποίοι εξήλθαν με αναμμένες λαμπάδες να προϋπαντήσουν τον Άγιο, στον οποίο εναπόθεσαν όλες τους τις ελπίδες για την εξουδετέρωση του θανατικού.

Από τη στιγμή που τα λείψανα του Αγίου Νικάνορα έφτασαν στην εκ­κλησία και έγινε αγιασμός, το θαύμα συντελέστηκε, υποστηρίζουν οι παπ­πούδες. Τα κρούσματα περιορίστηκαν και οι άρρωστοι έγιναν καλά. Με τη χάρη του Αγίου Νικάνορα το θανατικό σταμάτησε.

^*Η επιδημία της γρίπης του 1918 ήταν παγκόσμια και τόσο θανατηφόρα, που τα θύματά της υπολογίζονταν πως ξεπέρασαν τα 15 εκατομμύρια σ’ όλο τον κόσμο. Η αρχική της εστία δεν έχει εξακριβωθεί. Φαίνεται πως εμφανίστηκε συγχρόνως σε διάφορα μέρη. Η ονομασία της “ισπανική γρίπη” που της δόθηκε τότε οφείλονταν σε λανθα­σμένη ιδέα ότι πρωτοεμφανίστηκε με τη θανατηφόρο μορφή της στην Ισπανία.