609 καταγεγραμμένοι λεπτομερώς άνδρες (αντικομουνιστές κυρίως οπλίτες), γυναίκες και παιδιά φονεύτηκαν στην επαρχία Κοζάνης από τις οργανώσεις ΕΑΜ και ΚΚΕ από το 1943 ως το 1945. Τα 2/3 αυτών επί Εαμοκρατίας σε τρεις μόνον ημέρες, στο σκότος, κρυφά και χωρίς δίκη.

Προσφυγικής επί το πλείστον καταγωγής, γνώστες της τουρκικής οι μισοί και γεωργοί όλοι εκτός από λίγες δεκάδες ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων. Αιτία κύρια των ανθρωποκτονιών η διακαής επιθυμία ανάληψης της εξουσίας, και δευτερεύοντες μόνο παράγοντες η κληρονομιά και η γεωγραφία.

Από τον Ιανουάριο του 1943 ως το Μάρτιο του 1945 οι αντάρτες του ΕΑΜ, η Πολιτοφυλακή όπως ονομάστηκε η χωροφυλακή τους, και η ΟΠΛΑ, η μυστική Αστυνομία του ΚΚΕ, εξουδετέρωναν με διάφορους τρόπους τους αντιπάλους τους στην επαρχία Κοζάνης, τα βράδια κυρίως, με ατομικούς φόνους, κάποτε με βασανιστήρια και σε μερικές περιπτώσεις με μαχαίρια ή ρόπαλα – η ώθηση αγρότισσας σε φλεγόμενο μπουράτο έχει ήδη αναφερθεί. Συνηθέστερες όμως ήταν οι εκτελέσεις κατόπιν ανακρίσεων σε απόμερα μέρη όπως ο ήδη λεχθείς οικισμός Ρύμνιο και το ορεινό χωριό Παλιάλωνα (σήμερα Φρούριο), έδρα της ΠΕ Σερβίων του ΚΚΕ. Οι μαζικές εκτελέσεις του Νοεμβρίου του 1944 έγιναν από αποσπάσματα που έφεραν οπλοπολυβόλα κι αυτόματα σύμφωνα με καταθέσεις ελάχιστων επιζώντων. Από την πλευρά των επαναστατών κανείς δεν έχει αναφερθεί γραπτά στα γεγονότα. Γιατί άραγε;…

Δείτε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ