Εκτύπωση

1mpasias341287 1 Να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές κι απ’ την αρχή και πάλι !!!

Χορός, γλέντι, τραγούδι, αντάμωμα. Όλα μαζί σε μια υπέροχη βραδιά με συντροφιά τη δημοτική ορχήστρα του Γιάννη Γρίβα «Λόζιος κι ανακατωσιά». Εκεί, λοιπόν, στον γενέθλιο τόπο, το χωριό μας, συγκεντρωθήκαμε και πάλι για να ιδωθούμε, να κουβεντιάσουμε, να γλεντήσουμε, να τραγουδήσουμε και να γιορτάσουμε τα τριαντάχρονα του συλλόγου μας.

Ζήσαμε μνήμες του παρελθόντος, ονειρευτήκαμε, σχεδιάσαμε νέες προοπτικές για τη δράση του συλλόγου . Χαρήκαμε και καταχειροκροτήσαμε το χορευτικό του Συλλόγου μας με την παρουσίαση παραδοσιακών χορών καθώς και το χορευτικό του Βελβεντού με τους τοπικούς του χορούς, τους νέους και τις νέες του χωριού μας και τους φίλους του χωριού, να χορεύουν ως τα χαράματα. Να ‘μαστε όλοι καλά, για να μπορούμε να γευόμαστε τις χαρές όλοι μαζί. Συγχαρητήρια στο Δ.Σ. του Συλλόγου για την άψογη οργάνωση της εκδήλωσης, για τα 30χρονα του συλλόγου μας.

1mpasias341287 1 Προσωπικό σημείωμα:

Αγαπητοί μου, η Κοινωνία σήμερα αγωνιά από ηθική κρίση. Όλα τα ηθικά υποπροϊόντα βρίσκονται στην ακμή τους και οργιάζουν και η ηθική ευαισθησία έχει αμβλυθεί. Ο νέος άνθρωπος εισέρχεται στη ζωή με ανώτερα ιδανικά και συναντά ένα κόσμο γεμάτο συμβιβασμούς, συμφέρον, πάθη ατομικά, συναλλαγή, επίδειξη και το ολέθριο παράδειγμα των μεγαλυτέρων. Η αποστολή αυτή ανήκει σε όλους εμάς και προπάντων σε όσους ενσαρκώνουν θεσμούς και εκπροσωπούν ιδέες. Αυτοί πρέπει να γίνουν πρότυπα για μίμηση, άξιοι φορείς των ηθικών αξιών και πιστοί τηρητές των νόμων και των παραδόσεων. Ως ταπεινός, άλλοτε, εργάτης και υπηρέτης της παιδείας, πίστεψα πως ο δάσκαλος είναι ο κατ’ εξοχήν εκπολιτιστικός και αναμορφωτικός παράγοντας που χειρίζεται, ως δημόσιος λειτουργός, υπόθεσης εθνικής και κοινωνικής σημασίας, η οποία αποβλέπει στον εξευγενισμό και την τελειοποίηση του ατόμου της Κοινωνίας. Πάνω σ’ αυτές τις αρχές εργάστηκα και συνεχίζω να εργάζομαι μ’ όλη τη δύναμη της ψυχής μου, ρίχνοντας το βάρος στην πνευματική καλλιέργεια και του ψυχικού κόσμου. Προσπάθησα, στη ζωή μου, να ξεριζώσω τα ζιζάνια του εγωισμού μου, της παντογνωσίας και της αρνήσεως, με σκοπό να βρω την ισορροπία της προσωπικότητάς μου. Καρπός, όλων αυτών των προσπαθειών μου, πέρα από την εκπαιδευτική προσφορά μου,  ήταν η ίδρυση του Ε.Μ.ΑΣ «Η ΠΡΟΟΔΟΣ» Μεταξά, με τον αγαπητό μου συνάδελφο Γιώργο Δουγαλή, η κατασκευή του γηπέδου, η δεντροφύτευση στους δρόμους, στο σχολείο, στις γέφυρες και στο γήπεδο και η ίδρυση του Συλλόγου Μεταξιωτών Κοζάνης το 1987.

Πάνω απ’ όλα, όμως, η αποστολή μου γι’ αυτό που μου πλήρωνε η πολιτεία. Το υπέρτατο καθήκον, ως λειτουργού της παιδείας, προσπαθώντας ν’ αποκτήσω το ηθικό ανάστημα όσο γινόταν, ενός ολοκληρωμένου κατά το δυνατό, τέλειου ανθρώπου. Το πόσο τα κατάφερα, εσείς όλοι, είστε οι κριτές μου. Και επειδή πιστεύω, ακράδαντα, πως κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, αποχώρησα από τη διοίκηση του συλλόγου, παραμένοντας όμως, ενεργό μέλος και ο Σύλλογος Μεταξιωτών Κοζάνης, συνεχίζει τις δραστηριότητες επάξια, για το καλό της νεολαίας, των συγχωριανών μας και του χωριού, γενικότερα.

Εύχομαι από καρδιάς, με τη βοήθεια του Θεού να βρεθούμε όλοι μας και πάλι εδώ, στον γενέθλιο τόπο μας για να γιορτάσουμε τα 50χρονα του συλλόγου. Όλους σας ευχαριστώ!

Μεταξάς, 16/08/17

Παναγιώτης Μπασιάς

 (Συνταξιούχος δάσκαλος)

andmet17