Εκτύπωση

ki-omws-kapws-etsi 5Την Κυριακή του Θωμά αποχαιρετήσαμε με βαθιά θλίψη το Γιάννη Καραχισαρίδη, ένα σπουδαίο δάσκαλο σκηνοθέτη, ένα λαμπρό μυαλό, έναν εργάτη του πολιτισμού, μα πάνω από όλα έναν ανεκτίμητο φίλο.

Έφυγε αφήνοντας σε εμάς ως παρακαταθήκη μια σειρά από θεατρικές παραγωγές ξεκινώντας το 1996 τη συνεργασία του με το Θεατροδρόμιο Κοζάνης και ανεβάζοντας την κωμωδία του Σακελλάριου Γιαννακόπουλου  «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά» σε σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια δική του. Ακολούθησε το 1998 το θεατρικό έργο του Γιάννη Ταϊπλιάδη  «Και όμως, κάπως έτσι…» σε σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια του Γιάννη Καραχισαρίδη.

Και το 1999 η Βεγγέρα του Ηλία Καπετανάκη και πάλι σε σκηνοθεσία και μουσική επιμέλεια του Γιάννη. Τρεις θεατρικές παραστάσεις στο καλεντάρι του Θεατροδρομίου που ανέβασαν τον πήχη ψηλά και απέδειξαν τις δυνατότητες μια ερασιτεχνικής σκηνής όταν τη σκηνοθετική φαρέτρα κρατά μια σπουδαία καλλιτεχνική προσωπικότητα, όπως ο Γιάννης Καραχισαρίδης.

Τα επόμενα χρόνια μετακομίζει στην Αθήνα, στο Ελληνικό Φεστιβάλ(2001-2006) και επανέρχεται στην Κοζάνη το 2007 ως καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης. Στα χρόνια που ακολούθησαν πέρα από τις εξαιρετικές παραστάσεις που ανέβασε στο ΔΗΠΕΘΕ, αγκάλιασε και έφερε στο προσκήνιο όλο το ερασιτεχνικό δυναμικό του τόπου, επιχειρώντας να μονοιάσει τις ντόπιες θεατρικές μονάδες και το κατάφερε με ένα μοναδικό τρόπο.

Για επτά χρόνια έδωσε άλλη διάσταση στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης αφήνοντας το δικό του αποτύπωμα στο πολιτιστικό γίγνεσθαι της περιοχής. Το 2010 αναλαμβάνει Εκτελεστικός Διευθυντής των παγκοσμίων αγώνων SpecialOlympics, ενώ παράλληλα συμμετέχει στο δημόσιο διάλογο διατηρώντας τη στήλη «Επίκαιρα-Ανεπίκαιρα» στο διαδικτυακό περιοδικό www.iporta.gr.

Ο Γιάννης επιστρέφει στην πόλη που αγάπησε και στο Θεατροδρόμιο Κοζάνης το 2018 και σκηνοθετεί τα «Μαλλιά Κουβάρια» του Νίκου Λάσκαρη. Τελευταία παράστασή του, η σκηνοθεσία του στο έργο του Γιώργου Παφίλη «Ο από Μηχανής» το Νοέμβριο του 2019.

Είναι νωπός ακόμα ο πόνος από την «φυγή» του Γιάννη. Το θέατρο, ο πολιτισμός χρειαζόταν το Γιάννη, ιδιαίτερα στην περιοχή μας όσο ποτέ άλλοτε. Ο Γιάννης επέστρεψε στον τόπο καταγωγής του για να προσφέρει, αλλά κάποιοι δεν πίστεψαν στο όραμά του. Από την πλευρά μας ως Θεατροδρόμιο, θα συνεχίσουμε με την πίστη ότι ο Γιάννης Καραχισαρίδης δεν θα ξεχαστεί ποτέ.

Υ.Γ: Απόφασή μας είναι η αίθουσα του Θεατροδρομίου να ονομαστεί σε «αίθουσα Γιάννης Καραχισαρίδης». Έπονται και άλλες κινήσεις-αφιερώματα, που θα ανακοινωθούν σύντομα.

 Θεατροδρόμιο Κοζάνης 

ki-omws-kapws-etsi 5