Εκτύπωση

nikiforos 2ΚΗΡΥΤΤΩΝ τὰ πρῶτα λόγια του, στοὺς ὑπερήφανους Ἀθηναίους ὁ ἀπόστολος Παῦλος, μὲ κοφτὰ λόγια καθαιρεῖ τὴν εἰδωλολατρία τους, θέτει τὴν ἀλήθεια τοῦ ἑνὸς Δημιουργοῦ Θεοῦ διαγράφοντας τὶς θεωρίες τῶν φιλοσόφων τους περὶ δημιουργίας τοῦ κόσμου καὶ ἀμέσως τοὺς βάζει μπροστὰ στὴν εὐθύνη τους.

Δηλαδὴ τοὺς λέει, ὅτι «ὁ Θεὸς παραμέρισε τὴν περίοδο τῆς ἄγνοιας (ποὺ εἴχατε μέχρι σήμερα) καὶ ἀπὸ δῶ καὶ πέρα παραγέλλει στοὺς ἀνθρώπους ὅλους παντοῦ νὰ μετανοοῦν, διότι ὅρισε ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία θὰ κρίνη μὲ δικαιοσύνη ὅλην τὴν οἰκουμένη. Αὐτὸ θὰ γίνη μὲ κάποιον ἄνδρα ποὺ ὅρισε. Γιαὐτὸ τὸ γεγονὸς ἔδωσε σὲ ὅλους ἐγγύησι, ἀφοῦ αὐτὸν τὸν Κριτὴ τὸν ἀνέστησε ἀπὸ τοὺς νεκρούς» (Πράξεις 17,30-31).

Σαὐτὸ τὸ σημεῖο, ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ ἄκουγαν τέτοιο παράξενο λόγο, οἱ Ἀθηναῖοι σηκώθηκαν κι ἔφυγαν εἰρωνευόμενοι τὸν κήρυκα τῆς ἀληθείας. Ἐπειδὴ τοὺς εἶπε γιὰ ἀνάστασι καὶ γιὰ κρίσι. Πέρασε ἀπὸ μπροστά τους ὁ Ἥλιος, κι αὐτοὶ δὲν εἶδαν τίποτε. Θὰ εἶπαν. «Ἐμεῖς ἐδῶ ἐν Ἀθήναις ἀκούσαμε μεγάλους δασκάλους καὶ διαβάσαμε ἀσύγκριτα μεγαλείτερους. Αὐτὰ ποὺ μᾶς λέει ὁ «σπερμολόγος» αὐτός, δὲν στέκουν στὴν λογική μας. Ἒ ὄχι καὶ ἀνάστασι. Ἀπὸ ποῦ κι ὡς ποῦ ξεφύτρωσε κι αὐτή; Κι ἂν ἔχη ἀνάστασι, τότε νὰ μὴν ἔχη κρίσι! Τελικὰ δεχόμαστε νὰ ἔχη μὲν ἀνάστασι, ἀλλὰ ὄχι ὅμως καὶ μὲ ποινές. Τοὐλάχιστον ἂς ἔχη ἀποκατάστασι καὶ αἰώνιο πανηγύρι, ὅπως τὸ εἴχαμε μέχρι σήμερα μὲ τοὺς βολικοὺς θεούς μας!!!».

Αὐτὸ ποὺ εἶπε προφορικὰ στοὺς Ἀθηναίους καὶ τὸ καταγράφει ὁ Λουκᾶς, τὸν ἴδιο λόγο γράφει ὁ ἀπόστολός μας καὶ στοὺς Ρωμαίους 14,10-12. «Ὅλοι θὰ σταθοῦμε ὑπόδικοι στὸ δικαστικὸ βῆμα τοῦ Χριστοῦ… Ἄρα λοιπὸν ὁ καθένας μας θὰ δώση ἀπολογία στὸν Θεὸ γιὰ τὸν ἑαυτό του».

ΣΤΑ παραπάνω λόγια τοῦ ἁγίου ἀποστόλου μας, ποὺ ἤξερε καλὰ τὶ κήρυττε καὶ τὶ ἔγραφε μὴ νοθεύοντας τὴν ἀλήθεια, θὰ παραθέσουμε μόνο δύο σκέψεις τοῦ ἱεροῦ ἑρμηνευτοῦ τῶν Γραφῶν Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Καὶ τοῦτος ὁ ἅγιός μας πάλι ἤξερε τὶ ἔλεγε μὲ τὸ εὐαγγέλιο ἀνοιχτὸ καὶ ὄχι μὲ ἀνοιχτὰ τὰ παραμύθια τοῦ Χότζα, ἢ τῆς Χαλιμᾶς ἢ τοῦ Καζαντζάκη. Δυστυχῶς καὶ ἱεροκήρυκες κυρύττουν παραμύθια τέτοιου εἴδους, ὅπως θὰ γράψουμε σὲ ἑπόμενο. «Ὁ Θεός, λέει ὁ ἱ. Χρυσόστομος, εἶναι κριτὴς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸς καὶ μακρόθυμος, καὶ δὲν δείχνει καθημερινὰ τὴν ὀργή του» (Ψαλμὸς 7,11). Ἂν λοιπόν, καταχρασθοῦμε τὴν μακροθυμία του, θὰ ἔλθη καιρὸς κατὰ τὸν ὁποῖο δὲν θὰ δείξη οὔτε ἐλάχιστη μακροθυμία, ἀλλὰ ἀμέσως θὰ τιμωρήση. Λοιπόν, ἂς προσέξουμε. Γιὰ μιὰ στιγμὴ ἀπολαύσεως, διότι αὐτὸ εἶναι ἡ παροῦσα ζωή, νὰ μὴν προκαλέσουμε γιὰ τὸν ἑαυτό μας κόλασι ἀπείρων αἰώνων. Ἀλλὰ ἂς κοπιάσουμε μιὰ στιγμή, ποὺ εἶναι ἡ ἐπίγεια ζωή μας, ὥστε νὰ στεφανωθοῦμε αἰωνίως» (εἰς Β’Κορινθίους ὁμιλ 9η ΕΠΕ 19,268).

«Ἐκεῖνο τὸ δικαστήριο, τῆς Β’ Παρουσίας, εἶναι πολὺ φρικτὸ καὶ φοβερό. Ἂν καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἥμερος, ἀγαθὸς καὶ καλοσυνᾶτος. Τελικὰ αὐτὴ ἡ ἡμέρα, τῆς Β’ Παρουσίας, γιατὶ εἶναι γεμάτη μὲ τόση ἀγωνία; Λέει, ὅτι μπροστὰ ἀπὸ τὸ πρόσωπό του θὰ τρέχη πύρινος ποταμὸς καὶ θὰ ἀνοιχτοῦν τὰ βιβλία μὲ τὶς πράξεις μας. Αὐτὴ ἡ ἡμέρα εἶναι σὰν καιόμενο καμίνι. Ἄγγελοι τρέχουν γύρω-γύρω καὶ παρουσιάζονται πολλὰ καμίνια. Τότε ὅμως, γιατὶ λέμε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι φιλάνθρωπος; Πῶς εἶναι ἐλεήμων καὶ ἀγαθός; Ἀσφαλῶς εἶναι φιλάνθρωπος. Μέσα ἀπὸ ὅλα αὐτὰ φανερώνεται τὸ μέγεθος τῆς φιλανθρωπίας του. Γιαὐτὸν τὸ λόγο μᾶς παρουσιάζει τὸν φόβο, μᾶς φοβερίζει μὲ ὅλα αὐτά, ὥστε ἔστω καὶ μαὐτὰ νὰ ξυπνήσουμε καὶ νὰ κατευθυνθοῦμε κάποτε πρὸς τὸν πόθο τῆς Βασιλείας» (εἰς Β’ Τιμόθεον ὁμιλ. 3η ΕΠΕ 23,510).

Τῶν ἐν Μονῇ ἁγίου Σάββα ἀναιρεθέντων ὁσίων

20.3.2018 ἀρ.νι.μα.

nikiforos 2