nikiforos 2ΚΛΑΣΣΙΚΟΣ λόγος γιὰ τὸ θέμα ποὺ διεξερχόμαστε, εἶναι ἡ περικοπὴ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου (Ματθαίου 25,31-46), ποὺ διαβάζεται στοὺς ναούς μας τὴν Κυριακὴ τῆς Κρίσεως ἢ τῆς Ἀπόκρεω. Εἶναι τὸ σκηνικὸ τῆς Β’ Παρουσίας.

«Ὅταν ἔλθῃ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ… Συναχθήσεται πάντα τὰ ἔθνη…», δηλαδὴ «πᾶσα ἡ τῶν ἀνθρώπων φύσις». Ἐπισφραγίζεται δὲ τὸ σκηνικὸ τῆς Β’ Παρουσίας μὲ τὴν αἰώνια ἀπόδοσι ἢ παραδείσου ἢ κολάσεως. «Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον». Ἐκεῖ θὰ ἰδοῦμε καὶ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ.

Ἡ τελικὴ Κρίσι ὅμως ἔχη ἀπόφασι καταλυτική. Δὲν ἀφήνει περιθώριο γιὰ μισολύσεις. Ὅτι μπορεῖ, δηλαδή, νὰ γίνη καὶ κάτι ἄλλο. Τάχα πὼς θὰ περάση ἕνα διάστημα καὶ σὲ κάποιο σημεῖο τῆς αἰωνιότητος θὰ ἑνωθοῦν οἱ πάντες. Ὅτι μπορεῖ ἀκόμη καὶ τὸν Διάβολο καὶ τὸν Ἰούδα καὶ τὸν Νέρωνα καὶ τὸν Χίτλερ καὶ τὸν Στάλιν κι ὅποιους ἄλλους τρανοὺς ἐγκληματίες, ἀποικιοκράτες, δυνάστες λαῶν, πλανητάρχες τῆς γῆς, ἀδίκους τῆς κεφαλαιοκρατορίας νὰ συγχωρέση ὁ Θεός. Βεβαίως μεγαλοδύναμος καὶ πολυέλεος εἶναι καὶ μπορεῖ νὰ τὰ πράξη ὅλα. Κι ἂς τὰ πράξη. Κι οὔτε θὰ μᾶς ρωτήση. Κι ἂν τὰ πράξη ἔτσι καθὼς λέγεται; Εἴθε νὰ γίνουν καὶ ἔτσι. Κανείς μας δὲν θὰ ἔχη χάσιμο.

Ὅμως, ἐπαναλαμβάνω μὲ τὸ Εὐαγγέλιο ἀνοιχτό, δὲν ἀφήνωνται περιθώρια γιαὐτὸ τὸ κάτι ἄλλο. «Οἱ μὲν ἀπελεύσονται εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον». Μήπως. Σκέφτομαι φωναχτά. Μήπως λέω κι αὐτὴ ἡ ἄγραφη ἀπαντοχὴ εἶναι σπόρος καὶ δόλος ἐκείνου τοῦ πρώτου Δολίου, ποὺ ἐφεῦρε καὶ ἔσπειρε τὸν πρῶτο σπόρο τῆς δολιότητος μέσα στὸν κῆπο τῆς Ἐδέμ; Ἂς τὸ σκεφθοῦμε, ἀγαπητοί μου, ἂν κάποιοι σκεφτώμαστε ἢ μᾶς ἀρέση αὐτὴ ἡ ἄγραφη στὸ Εὐαγγέλιο θεωρία. Διότι ἕνας δολιοφθορέας σὰν τὸν κύριο «μεθόδιο» τὰ σκαρφίζεται ὅλα.

ΤΕΛΟΣ λέει στὴν ἑρμηνεία του ὁ ἅγιος Χρυσόστομος. «Σὲ κείνους εἶπε. Φύγετε ἀπὸ κοντά μου οἱ καταραμένοι. Ὄχι πλέον ἀπὸ τὸν Πατέρα μου. Διότι αὐτοὺς δὲν τοὺς καταράστηκε ὁ ἴδιος, ἀλλὰ τὰ δικά τους ἔργα. Στὸ πῦρ τὸ αἰώνιο, ποὺ εἶναι ἑτοιμασμένο, ὄχι γιὰ σᾶς, ἀλλὰ γιὰ τὸν διάβολο καὶ τοὺς ἀγγέλους του. Ὅταν ἔλεγε γιὰ τὴν βασιλεία, εἶπε. Ἐλᾶτε, νὰ κληρονομήσετε τὴν βασιλεία. Καὶ πρόσθεσε, ποὺ εἶναι ἑτοιμασμένη γιὰ σᾶς πρὶν νὰ γίνη ὁ κόσμος. Γιὰ τὸ πῦρ δὲν λέει τὸ ἴδιο, ἀλλὰ τὸ ἑτοιμασμένο γιὰ τὸν διάβολο. Ἐγὼ βέβαια τὴν μὲν βασιλεία τὴν ἑτοίμασα γιὰ σᾶς, τὸ πῦρ ὅμως δὲν τὸ ἑτοίμασα γιὰ σᾶς, ἀλλὰ γιὰ τὸν διάβολο καὶ τοὺς ἀγγέλους του. Ἀφοῦ ὅμως ἐσεῖς βάλατε καὶ τοὺς ἑαυτούς σας μέσα στὴν κόλασι, γιαὐτὸ καὶ ὑπολογίζετε καὶ τοὺς ἑαυτούς σας

Στὴν Β’ Παρουσία, ὅπου θὰ εἶναι παροῦσα ὅλη ἡ οἰκουμένη, κι ἐνῶ θὰ φαίνεται ἐκείνη ἡ λαμπρὴ δόξα, θὰ σὲ ἀνακηρύξη, θὰ σὲ στεφανώση, θὰ σὲ ὁμολογήση ὡς τροφέα καὶ ξενοδόχο… Γιαὐτὸ οἱ μὲν τιμωροῦνται δίκαια καὶ οἱ δὲ στεφανώνονται κατὰ χάριν. Ἀκόμη κι ἂν ἔχουν πράξει μύρια καλά, ὁ παράδεισος δίδεται κατὰ χάριν. Δηλαδὴ ἀντὶ γιὰ τὰ τόσο μικρὰ καὶ τιποτένια τοὺς χαρίζει τόσο οὐρανὸ καὶ βασιλεία καὶ τόσο μεγάλη τιμή»

Εἰς Ματθαῖον ὁμιλ 89η ΕΠΕ 12,104-116

ἀρ.νι.μα. 28.2.2018

nikiforos 2