Παγκόσμια ημέρα ενοχής για το ανθρώπινο είδος

pmper14 6Η 5η Ιουνίου είναι παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος αλλά και συγχρόνως αυτοκριτικής και ενοχής για το ανθρώπινο γένος το οποίο απειλεί άμεσα το μέλλον του πλανήτη. 

 

Ένα μόνο είδος (oHomoSapiens) από τα 20.000.000 είδη που ζουν στη γη έχει οικειοποιηθεί ή καταστρέψει το 40% του φυσικού κεφαλαίου, καταδικάζοντας τα υπόλοιπα έμβια όντα σε έναν σκληρό αγώνα επιβίωσης ή και εξαφάνισης τους.

Η θεοποίηση της παραγωγής, της παραγωγικότητας και της κατανάλωσης δεν οδήγησε μόνο στην αφαίμαξη των φυσικών πόρων και στην οικολογική υποβάθμιση, αλλά διέψευσε τραγικά το όραμα για περισσότερο πλούτο και ευτυχία. Απλά επέβαλε την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των λίγων και την αύξηση των ανισοτήτων.

Οι αριθμοί είναι αποκαλυπτικοί:

·         Ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι καλούνται να ζήσουν ξοδεύοντας μόνο 1 δολάριο την ημέρα!

·         Η σχέση ανάμεσα στο φτωχό και στο πλούσιο τμήμα του πλανήτη που το 1960 ήταν 1 προς 30 ξεπέρασε το 1 προς 70, δηλαδή το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών υπερδιπλασιάστηκε.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια χρήση νερού εξαπλασιάστηκε, ακολουθώντας ρυθμό αύξησης διπλάσιο από τον αντίστοιχο του πληθυσμού (Ινστιτούτο Worldwatch). Οι οικογένειες στις ΗΠΑ συχνά χρησιμοποιούν 3.000 λίτρα νερού ημερησίως, (20 περίπου μπανιέρες !), ενώ την ίδια ώρα ένας στους τρεις ανθρώπους στη γη – περίπου 1,5 δις - δεν έχει νερό να πιεί !

Η διεύρυνση αυτή του χάσματος, είναι η κυριότερη αιτία της περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Τρέφει τον καταναλωτισμό στην κορυφή της εισοδηματικής πυραμίδας και συντηρεί τη φτώχεια στη βάση.

Ταυτόχρονα η καταστροφή των φυσικών πόρων ενισχύεται από τις πολιτικές των ισχυρών της γης, που ενώ ορκίζονται στο όνομα της αειφορίας μετατοπίζουν τα περιβαλλοντικά «χρέη» και προβλήματα στις φτωχές χώρες και στις επόμενες γενιές, υποθηκεύοντας το μέλλον τους.

Στην Ελλάδα της – μόνιμης πια – κρίσης το περιβάλλον αντιμετωπίζεται ως αναλώσιμο είδος. Η περιβαλλοντική νομοθεσία καταστρατηγείται με βούλα και υπογραφή του Κοινοβουλίου, εκποιούνται περιοχές φυσικού κάλλους μέσω του ΤΑΙΠΕΔ και όχι μόνο, ο αιγιαλός μαντρώνεται ή παραχωρείται σε ιδιωτικά συμφέροντα, οι εξορύξεις προκρίνονται άνευ όρων, οι πολεοδομικές αυθαιρεσίες νομιμοποιούνται και η λαθροϋλοτομία αποτελειώνει τα δάση μας. Η χώρα δεν έχει ακόμη σχέδιο για την κλιματική αλλαγή  (στην οποία είναι αφιερωμένη η φετινή μέρα περιβάλλοντος), παρότι ο ελληνικός λαός θα κληθεί να πληρώσει για τις κλιματικές καταστροφές 700 δις (δυο φορές το χρέος μας !) μέχρι το 2100.  

Κι όμως το περιβάλλον και η ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων θα μπορούσαν να αποτελέσουν εργαλείο ανάπτυξης και δημιουργίας χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας, κάνοντας  πράξη το σύνθημα «Πράσινη λύση στην κρίση».

Σε τοπικό επίπεδο το άλμα σε μια πράσινη μεταλιγνιτική περίοδο, που θα διαδεχτεί τη μονοκαλλιέργεια του λιγνίτη, παραμένει ακόμη στη σφαίρα του οράματος.

Σοβαρή ελπίδα για στροφή σε βιώσιμες μορφές ανάπτυξης του τόπου καθώς και του δήμου Κοζάνης αποτελεί η πρόσφατη εκλογή του Λ. Ιωαννίδη και της Δημοτικής Κίνησης, οι οποίοι φυσικά θα έχουν – όπως και οι προηγούμενοι- τη βοήθεια μας όπου συμφωνούμε και την αυστηρή κριτική όπου διαφωνούμε.

Κοζάνη Ιούνιος 2014

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ