Η ΠΛΗΓΗ
Έκανε μια αναδρομή στις πληγές της. Κάθε φορά έλεγε πως η τελευταία είναι η πιο οδυνηρή, μετρούσε το μέγεθος της οδύνης με τις συναισθηματικές απώλειες. Ο χρόνος όμως τις γιάτρευε, μόνο τα ίχνη τους άφηνε για να της θυμίζουν...Τότε δεν ήξερε...
Αυτήν όμως η πληγή ποτέ δε θα κλείσει. Την απέκτησε σε ένα ύπουλο παιχνίδι που έστησε η μοίρα μαζί της, εν αγνοία της. Τώρα ξέρει. Αυτήν η πληγή είναι η πιο οδυνηρή. Την τσάκισε, τη ρήμαξε, την αποτέλειωσε. Ούτε κι ο χρόνος πια δεν μπορεί να κάνει το θαύμα του.
Τώρα ξέρει...
.
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Έλεγαν "για πάντα" και η καρδιά τους κόντευε να σπάσει από ευτυχία. Ποτέ δεν αναρωτήθηκαν αν το "πάντα" έχει ημερομηνία λήξης, παρέβλεπαν αυτήν τη λεπτομέρεια. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια...
Τίποτα δεν τάραξε τον ύπνο τους εκείνο το βράδυ, ούτε ένα σημάδι που να μαρτυρούσε την τραγική κατάληξη. Όταν βρέθηκε αντιμέτωπη με την αλήθεια, το συναίσθημα και η λογική είχαν πέσει σε νάρκη. Σα μαριονέτα συμμετείχε στις προβλεπόμενες διαδικασίες, άλλοι κινούσαν τα νήματα...
Όταν συνειδητοποίησε το κακό, θρήνησε βουβά, δίχως δάκρυα, με πόνο ψυχής. Από τότε ξεγελά τον εαυτό της επινοώντας ιστορίες για πρόσκαιρες φυγές για ν' αντέχει την κάθε μέρα. Πόσο διαρκεί το "πάντα"; Από τη στιγμή που θα ξανασυναντηθούν, δε θα 'χει τέλος. Αυτήν είναι η παρηγοριά της.
.
ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ
Είχαν συμφωνήσει να το κρύβουν στη γλάστρα με τον βασιλικό, μόνο αυτό γνώριζε το μυστικό τους. Τις ώρες της αγάπης τους ξεκλείδωνε κάθε πτυχή τους...
Τον τελευταίο καιρό διαισθάνονταν πως κάτι είχε αλλάξει, αν και δεν υπήρχαν σημάδια που να το μαρτυρούν. Ήταν ανήσυχη, την κυρίευε ανεξήγητη ταραχή.
Αποφάσισε να πάει στη συνάντηση πριν από την καθορισμένη ώρα. Το κλειδί έλειπε, η καρδιά της έσπασε σε κομμάτια. Τους είδε μαζί. Δεν είπε λέξη. Έφυγε με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να περιμένει εξήγηση, παίρνοντας μαζί της το κλειδί, το μάρτυρα της προδοσίας, το μάρτυρα της ζωής και του θανάτου της.
.
Αποφάσισαν να επισφραγίσουν τη μυστική συμφωνία μ' ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, άλλωστε όλα τα "σπουδαία" είθισται να γιορτάζονται. Ήταν κι οι δυο από την ίδια πάστα... Εκείνη παραδομένη σ' έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, δε δίσταζε να βάλει τον εαυτό της ενέχυρο, κι εκείνος στα δικά του πάθη -αυτή δεν συμπεριλαμβάνονταν σ' αυτά-.
Κι ήταν τόσο πιστευτοί στην εικόνα που πάσαραν στον περίγυρό τους...
Ένα σαρκαστικό χαμόγελο δραπέτευσε απ' τα μισάνοιχτα χείλη τους καθώς σήκωσαν να ποτήρια να πιουν στο όνομα της υποκρισίας...
.
.ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
"Πρέπει να κοιτάξεις μπροστά", "δεν είσαι η μόνη...", "ο πόνος θα καταλαγιάσει με τον καιρό",...
"Φτάνει", ούρλιαξε, "βαρέθηκα τις συμβουλές σας", μα εκείνοι επέμεναν να το παίζουν ειδήμονες. Δεν μπορούσαν να νιώσουν, δεν ήξεραν τι σημαίνει να μένεις μισή, ακρωτηριασμένη, να αναπνέεις από συνήθεια, να αιμορραγείς ακατάπαυστα, να τρέφεις τις στιγμές με αυταπάτες. Κάθε φορά τα ίδια... Δεν μπορούσε να τους αποφύγει, ήθελαν το καλό της, είχε βρει όμως τον τρόπο να τους ξεγελά. Βυθίζονταν στη νάρκη της καρδιάς και του μυαλού, δεν αντιλαμβάνονταν την απουσία της και συνέχιζαν απτόητοι τις συμβουλές. Το δάκρυ της μόνο μαρτυρούσε ό,τι ήταν ζωντανή.
.
.
ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ
Ένοχος!!!!!!
Το γνώριζε μέσα της, αναμφίβολα αυτήν θα ήταν η ετυμηγορία. Του φόρεσαν χειροπέδες, τον πέρασαν από μπροστά της... Είχε το κεφάλι σκυφτό συνειδητοποιώντας ίσως πως δεν είχε το δικαίωμα να κόψει το νήμα της ζωής ενός αθώου ή μήπως ...τρομάζοντας στη σκέψη αυτών που θ' αντιμετώπιζε; Εκείνη στάθηκε ατάραχη, σα να μην την αφορούσαν όσα διαδραματίστηκαν στην αίθουσα του δικαστηρίου, αφού με την αποτρόπαια πράξη του την άδειασε από κάθε συναίσθημα. Λίγο καιρό αργότερα έμαθε πως πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα αλλά δεν την άγγιξε η είδηση... Ήταν από τότε κι αυτήν νεκρή. Πολλοί μίλησαν για Θεία Δίκη. ΟΧΙ !!! Δε δικαιώθηκε γιατί καμιά απόφαση και κανένας θάνατος δε θα μπορούσε να αναιρέσει την αδικία και να της δώσει πίσω τη ζωή της.
Ntina Dard