mtetarti23 374x195Κατά την Μεγάλη Τετάρτη επιτελούμε ανάμνηση του γεγονότος της αλείψεως του Κυρίου με μύρο από μια πόρνη γυναίκα. Επίσης φέρεται στη μνήμη μας, η σύγκλιση του Συνεδρίου των Ιουδαίων, του ανωτάτου δηλαδή Δικαστηρίου τους, προς λήψη καταδικαστικής αποφάσεως του Κυρίου, καθώς και τα σχέδια του Ιούδα για προδοσία του Διδασκάλου του.

Δύο μέρες πριν το Πάσχα, καθώς ο Κύριος ανέβαινε προς τα Ιεροσόλυμα, κι ενώ βρισκόταν στο σπίτι στου λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη γυναίκα κι άλειψε το κεφάλι Του με πολύτιμο μύρο. Η τιμή του ήταν γύρω στα τριακόσια δηνάρια, πολύτιμο άρωμα και γι' αυτό οι μαθητές την επέκριναν και περισσότερο απ' όλους ο Ιούδας. Γνώριζαν οι μαθητές καλά πόσο μεγάλο ζήλο έδειχνε πάντοτε ο Χριστός για την ελεημοσύνη προς τους φτωχούς. Ο Χριστός όμως την υπερασπίσθηκε, για να μην αποτραπεί απ' το καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια. Τότε απέδωσε στη γυναίκα την μεγάλη τιμή να διακηρύσσεται το ενάρετο έργο της σε ολόκληρο την οικουμένη.

Ο Ιερός Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο. Οι τρεις πρώτοι Ευαγγελιστές αναφέρουν μια και την ίδια γυναίκα, που πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης όμως κάνει λόγο για άλλη γυναίκα, αξιοθαύμαστη και σεμνή, τη Μαρία την αδελφή του Λαζάρου, που άλειψε τα άχραντα πόδια Του σκουπίζοντας τα με τις τρίχες των μαλλιών της.

πολυτκιον
χος πλ. δ'.
δοὺ  Νυμφος ρχεται ν τ μσ τς νυκτς, κα μακριος δολος, ν ερσει γρηγοροντα, νξιος δ πλιν, ν ερσει αθυμοντα. Βλπε ον ψυχ μου, μ τπν κατενεχθς, να μ τ θαντ παραδοθς, κα τς βασιλεας ξω κλεισθς, λλννηψον κρζουσα· γιος, γιος, γιος ε Θες, δι τς Θεοτκου λησον μς.

(Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου)
Να,
Νυμφίος ρχεται στ μέσο τς νύχτας, κι ετυχισμένος θ εναι δολος πο θ τν βρε ( Νυμφίος) ξάγρυπνο ν τν περιμένει· νάξιος μως πάλι θ εναι κενος, πο θ τν βρε ράθυμο καπροετοίμαστο. Βλέπε, λοιπόν, ψυχή μου ν μβυθιστες στν πνευματικπνο, γι ν μν παραδοθες στ θάνατο (τς μαρτίας) κα ν μείνεις ξω τς βασιλείας το Θεο. λλνάνηψε κράζοντας· γιος, γιος, γιος εσαι σ Θες· σσε μας δι τς προστασίας τν πουρανίων σωμάτων δυνάμεων (τν γγέλων).

Κοντ
κιον
χος δ'. ψωθες.
πρ τν Πρνην γαθνομήσας, δακρων μβρους οδαμς σοι προσξα, λλ σιγ δεμενος προσππτω σοι, πθσπαζμενος, τος χρντους σου πδας, πως μοι τν φεσιν, ς Δεσπτης παρσχς, τν φλημτων κρζοντι Σωτρ. κ το βορβρου τν ργων μου ῥῦσα με.

(Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου)
γαθ Κύριε, ν καμάρτησα πι πολπ τν πόρνη μως δέ σο πρόσφερα (πως κείνη) βροχ δακρύων μετανοίας· λλ πέφτω στ πόδια σου, σιωπηλ δεόμενος κασπαζόμενος τλοκάθαρα πόδια σου, ν μο χορηγήσεις συγχώρηση τν πταισμάτων μου, κράζοντας Σωτρα μου: Λύτρωσέ με π τν θικ βόρβορο τν μαρτημάτων μου κα σσε με.

Κ
θισμα
χος γ'. Τν ραιτητα.

Πρνη προσλθ σοι, μρα σν δκρυσι, κατακενοσ σου ποσ Φιλνθρωπε, κα δυσωδας τν κακν, λυτροται τ κελεσει σου, πνων δ τν χριν σου, μαθητς χριστος, τατην ποβλλεται, κα βορβρ συμφρεται, φιλαργυρίᾳπεμπολν σε. Δξα Χριστ τ εσπλαγχνίᾳ σου.

(Μετάφραση Ανδρέας Θεοδώρου)
Μι
πόρνη γυναίκα σ πλησίασε, φιλάνθρωπε Κύριε, καδειασε στ πόδια σου ρώματα νακατεμένα μ δάκρυα. Κα τ στιγμκείνη λυτρώθηκε μ τ πρόσταγμά σου π τ δυσωδία τν μαρτημάτων της. ντίθετα ούδας, χάριστος μαθητής, ν κανέπνεε τν εωδία της χάριτός σου, πέβαλε ατ καναμίχτηκε μ τν ναθυμίαση το βορβόρου τς μαρτίας, πουλώντας σε π φιλαργυρία. Δόξα, Χριστέ, στν εσπλαχνία σου!

romfea.gr

mtetarti