siouziosδημΜε μεγάλη έκπληξη ακούσαμε σήμερα το διάγγελμα του Πρωθυπουργού να αναφέρεται στη «νίκη» της χώρας μας για την συμφωνία όσον αφορά το Μακεδονικό ζήτημα. Η πρώτη απορία που γεννάται στο μυαλό είναι πώς η ονομασία «Βόρεια Μακεδονία» αποτελεί νίκη για τη χώρα μας και δη για την Μακεδονία;

Πώς μπορεί κανείς να τη θεωρεί «νίκη» κατά του αλυτρωτισμού, όταν ουσιαστικά αφήνεις το περιθώριο της Βόρειας Μακεδονίας να ενωθεί με την υπόλοιπη; Πώς μπορεί κανείς να τη θεωρεί «νίκη» αναγνωρίζοντας τους «Βόρειους Μακεδόνες» ως Μακεδόνες πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας; Η μόνη απάντηση είναι η συγκάλυψη μιας ολέθριας ήττας.

Δεν πιστεύω να αμφισβητεί κανείς πως ήρθε η ώρα να δοθεί μία λύση στην ονοματοδοσία της ΠΓΔΜ και μάλιστα στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο που αποτελεί χρυσή ευκαιρία, μιας και στο τιμόνι της γειτονικής χώρας βρίσκεται το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα με πρωθυπουργό τον κ. Ζάεφ. Τώρα μπορεί να γίνει μια πραγματικά εποικοδομητική συζήτηση που θα αποφέρει μια κοινά αποδεκτή λύση για τους δύο λαούς. Σίγουρα όμως η προτεινόμενη ονομασία όχι μόνο δεν αποτελεί μία καλή λύση, αλλά αντίθετα μπορεί να δημιουργήσει εν καιρώ πολλά περισσότερα προβλήματα.

Οι αλυτρωτισμοί δεν βρίσκονται μόνο μέσα στο Σύνταγμα του εκάστοτε κράτους ή σε μερικά μνημεία. Οι αλυτρωτισμοί βρίσκονται στην εκπαίδευση του λαού, μέσα στα σχολικά βιβλία, στη συνείδηση του λαού που καλλιεργήθηκαν συστηματικά τα τελευταία 25 χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο πρώην και πρώτος πρόεδρος της, Κίρο Γκλιγκόροφ, ο οποίος πίστευε στα σλαβικά χαρακτηριστικά του λαού του και κατηγορήθηκε ως προδότης. Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Είμαστε Σλάβοι και ήρθαμε στην περιοχή τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Δεν έχουμε καμία σχέση με τον πολιτισμό του Μεγάλου Αλέξανδρου». Γι’ αυτή του την ειλικρίνεια δέχθηκε τεράστια επίθεση από το συντηρητικό κόμμα VMRO–DPMNE.

Είναι γνωστό πως αυτή η μικρή βαλκανική χώρα προσπαθεί να βρει τον βηματισμό της στη νέα εποχή μέσα από τα τεράστια εσωτερικά προβλήματα που βιώνει. Προφανώς μια τέτοια χώρα δεν αποτελεί “απειλή” για την Ελλάδα. Στόχος μας πρέπει να είναι η αναβάθμιση των Βαλκανίων και η καλή συνεργασία ούτως ώστε όλοι να προοδεύουμε. Η ονομασία αποτελεί κομβικό σημείο στη μεταξύ μας συνεργασία. Η διαμάχη είναι βαθιά πολιτική, μιας και τα έγκριτα ιστορικά βιβλία είναι ξεκάθαρα ως προς το ζήτημα.

Από τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός της χώρας επιμείνει σε αυτή την ονομασία, καθώς και σε όσους βουλευτές στηρίξουν αυτήν την πρόταση, προτείνω τα εξής: την αλλαγή του ονόματος του Πανεπιστημίου και του ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας σε Νοτιοδυτικής Μακεδονίας αντίστοιχα, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας σε Πανεπιστήμιο Νοτιοκεντρικής Μακεδονίας και το αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης Μακεδονίας σε Νότιας Μακεδονίας.

Εγώ ο Νοτιοδυτικομακεδόνας…

* – Μέλος Κ.Π.Ε. του Κινήματος Αλλαγής